Ο Μπέικερ Ντιλ, επαγγελματίας αλιέας σε ένα μικρό νησί στ’ ανοιχτά του Μαϊάμι, βγάζει τα προς το ζην με λίγες ψαριές και τουριστικές ξεναγήσεις με το αλιευτικό του σκάφος. Η σχέση του με μια ζωντοχήρα, η φιλία του με τον μόνιμο βοηθό του Ντιουκ και οι επισκέψεις στο μικρό τοπικό μπαρ συνιστούν τη ρουτινιέρικη πλην γαλήνια –όπως και το όνομα της βάρκας- καθημερινότητά του, που όμως θα διαταραχθεί αιφνίδια με την εμφάνιση της πρώην συζύγου του.
Η Κάρεν, εγκλωβισμένη τώρα σε έναν ατυχή γάμο με έναν βίαιο και μέθυσο επιχειρηματία που καταφθάνει στο νησί σε λίγε μέρες για ψάρεμα, τού υπόσχεται 10 εκατομμύρια δολάρια αν τον πάρει πελάτη, τον μεθύσει και τον πετάξει στ’ ανοιχτά νερά, γεύμα στους καρχαρίες. Ας το κάνει τουλάχιστον για το καλό του έφηβου γιου τους, που υφίσταται μόνιμα λεκτική και σωματική κακοποίηση από τον πατριό.
Είναι όντως έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα; Οχι φυσικά σε ένα φιλμ νουάρ, όπου το αρσενικό κατατρύχεται σταθερά από ένα αινιγματικά τραυματικό παρελθόν και τα μοιραία θηλυκά έχουν πάντα κάτι να κρύψουν. Ούτε όμως και σε μια ιστορία μυστηρίου και φαντασίας, και δη επιστημονικής τύπου Φίλιπ Ντικ, όπου τα φαινόμενα συχνότατα απατούν.
Ο Βρετανός Στίβεν Νάιτ, έμπειρος σεναριογράφος («Επικίνδυνες Υποσχέσεις», «Θυσιάζοντας Ένα Πιόνι») και ενίοτε σκηνοθέτης (της έξοχης one-man ταινίας δρόμου «Σε Λάθος Χρόνο»), αποπειράται να παντρέψει τα δύο στη φλέβα ανάλογων mysteries της μετά-«Lost» τηλεόρασης (βλέπε «Wayward Pines», για παράδειγμα), όπου άλλωστε ξεκίνησε την καριέρα του γράφοντας και συνεχίζει επιτυχώς («Taboo», «Peaky Blinders»).
Κάτι θα σκαρώνει η πλανεύτρα πλην ταλαίπωρη πρώην, κάτι θα κρύβει το νησί (μήπως και οι κάτοικοι;), κάτι θα σημαίνουν και οι επανερχόμενες εικόνες στη διαταραγμένη μνήμη και τους βασανιστικούς εφιάλτες του Ντιλ. Και ποιος είναι ο κουστουμαρισμένος έμπορος αλιευτικών ειδών που τον κυνηγά να του μιλήσει; Αμ ο γιατρός που αναφέρουν όλοι και δεν έχει εμφανιστεί ποτέ;
Ηδη μετά την πρώτη νουάρ ώρα έχεις τις ενδείξεις για το προς τα πού το πάει η ιστορία (στοιχείο spoiler: η εξέλιξή της μας θύμισε φημισμένο μεταφυσικό θρίλερ του 1990 που θα δούμε προσεχώς σε ριμέικ). Ωστόσο, παρότι από το σημείο εκείνο κι έπειτα τα πάντα αρχίζουν να ηχούν προσποιητά, εντυπωσιάζεσαι με την ακροβασία του Νάιτ ανάμεσα στα είδη και τον τρόπο που έχει αφομοιώσει μυθολογίες παλιές και σύγχρονες, ενώ μένεις απορροφημένος στην υγρή, λάγνα, παιχνιδιάρικη ατμόσφαιρα που εξαρχής συντηρεί.
