Βασισμένη σε μυθιστόρημα του 2010 του Τζον ΛεΚαρέ, η ταινία της πρωτοεμφανιζόμενης στα κινηματογραφικά, αλλά έμπειρης στη βρετανική τηλεόραση, Σουζάνα Γουάιτ αξιοποιεί ατμοσφαιρικά μια ιστορία όχι από τις πιο εμπνευσμένες του συγγραφέα.
Ο Πέρι κι η Γκέιλ είναι Αγγλοι τουρίστες στο Μαρόκο, σ' ένα ταξίδι που ελπίζουν ότι θ' ανανεώσει το γάμο τους. Τυχαία γνωρίζουν τον μεταξύ πληθωρικού και χυδαίου Ντίμα που, στην πορεία, ανακαλύπτουν ότι είναι πρωτοπαλίκαρο της ρωσικής Μαφίας, σε δυσμένεια. Ο Ντίμα θα πείσει το ζευγάρι να τον βοηθήσει να προσφέρει στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες στοιχεία που αποδεικνύουν τη σχέση του ρωσικού οργανωμένου εγκλήματος με Βρετανούς πολιτικούς, ζητώντας σε αντάλλαγμα την ασφάλεια της οικογένειάς του. Με τις καλύτερες προθέσεις, ο Πέρι κι η Γκέιλ θα εγκλωβιστούν σε μια ιστορία συνομωσίας που τους υπερβαίνει κατά πολύ.
Το σενάριο του Χοσεΐν Αμινί («Drive», «The Two Faces of January»), χτίζει με συνέπεια τα πορτρέτα των πρωταγωνιστών της σύγχρονης κατασκοπείας, όλα διττά, όλα ανάμεσα στο καλό και στο κακό και γι' αυτό τόσο πιο μυστηριώδη κι επικίνδυνα. Μπροστά στο ψυχογράφημα των ηρώων, η δράση περνά σε δεύτερη μοίρα, ειδικά καθώς η υπόθεση προχωρά προς την κορύφωσή της.
Το ζευγάρι Γιούαν ΜακΓκρέγκορ - Ναόμι Χάρις δεν έχει χημεία στην ταινία (όπως, μάλλον, ούτε και στον γάμο των ηρώων τους), ενώ ο Στέλαν Σκάρσγκααρντ, ένα κτήνος ήρεμης δύναμης κι ένας, έτσι κι αλλιώς, καθηλωτικός ηθοποιός, κλέβει μεμιάς την παράσταση. Η ατμόσφαιρα διατηρεί τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της, περιπλανώμενη από το Μαρακές στο Παρίσι κι από τις γαλλικές Αλπεις στη Βιέννη, όμως το κυριότερο στοιχείο του φιλμ, η ίδια η περιπέτεια κατασκοπείας, είναι διαφανής από το πρώτο τέταρτο του φιλμ και δεν διαψεύδει τις προβλέψεις του θεατή ούτε στο ελαφρώς γλυκερό φινάλε της.
