Η Τζιλ Πάρις επιστρέφει στο σπίτι της έπειτα από τη νυχτερινή της βάρδια και ανακαλύπτει πως η αδελφή της έχει εξαφανιστεί. Η ίδια η Τζιλ υπήρξε θύμα απαγωγής στο παρελθόν ενός serial killer, απ' τον οποίο όμως κατέφερε να ξεφύγει, και πιστεύει πως η αδελφή της έχει πέσει θύμα του ίδιου δολοφόνου. Αναφέρει την εξαφάνιση στην αστυνομία, αλλά κανείς δεν την πιστεύει. Η Τζιλ έχει λίγες ώρες μπροστά της μέχρι το ξημέρωμα, για να βρει την αδελφή της ζωντανή…
Και θα το κάνει παραβλέποντας τα πάντα, από το φόβο του να συναντήσει πάλι τον απαγωγέα της μέχρι την αστυνομία που δεν την πιστεύει και τελικά την καταδιώκει επειδή οπλοφορεί.
Αποφασισμένη πως ο άνθρωπος που έχει απαγάγει την αδερφή της είναι ο ίδιος που την είχε φυλακίσει σε μια τρύπα στη μέση ενός δάσους στο Πόρτλαντ, θα αψηφήσει σωματικά και νομικά εμπόδια προκειμένου να σώσει την αδερφή της, αλλά κυρίως να επιστρέψει στον απαγωγέα της και να τον εκδικηθεί.
Αυτό ίσως είναι και το μόνο ενδιαφέρον στο φιλμ του Βραζιλιάνου Εϊτορ Ντάλια, ο οποίος για κάποιο περίεργο λόγο αποφάσισε πως μετά την επιτυχημένη συμμετοχή του στο «Ενα Κάποιο Βλέμμα» το 2009 με το «Οταν Ερχονται τα Σύννεφα» ήρθε η στιγμή να κάνει ένα τύπου χολιγουντιανό θρίλερ χωρίς σενάριο αλλά με πρωταγωνίστρια την Αμάντα Σέιφριντ.
Αν η «Μυστηριώδης Εξαφάνιση» ήταν μια ταινία για την εμμονή μιας νεαρής γυναίκας που όλοι πιστεύουν πως είναι τρελή και την προσπάθεια της να αποδείξει ότι τα λογικά της βρίσκονται ακριβώς εκεί που πρέπει, τότε κανείς δεν θα περίμενε από τον Ντάλια να αποδειχθεί μάστορας της κινηματογραφικής αγωνίας και των άτυπων κανόνων ενός θρίλερ.
Μόνο που η ιδέα της «εμμονής» και της «τρέλας» σβήνει γρήγορα, καθώς η περιπλάνηση της Τζιλ στους σκοτεινούς δρόμους του Πόρτλαντ καταλήγει σε μια ακόμη ταινία για το «ποιος το έκανε;» που προς το τέλος δεν ξέρεις καν αν σε ενδιαφέρει να μάθεις. Απλά και μόνο γιατί πριν από σένα δεν ενδιαφέρεται κανείς άλλος.
Οσο ατμοσφαιρική και αποτελεσματική ως action woman και «λολίτα σε κίνδυνο» κι αν είναι η Σέιφριντ, τόσο πιο ενοχλητική μοιάζει η έλλειψη ενός σεναρίου που κλείνει το μυστήριο στα γρήγορα έχοντας στην εκτέλεση του έναν σκηνοθέτη που είναι φανερό πως βαριέται περισότερο και από τον θεατή για την αλήθεια.
