Δίχως spoilers μπορούμε να πούμε ότι το φιλμ διαδραματίζεται το 2029 όταν οι περισσότεροι μεταλλαγμένοι έχουν ήδη εξαφανιστεί. Ο Λόγκαν κουρασμένος από το παρελθόν και την ζωή του, δουλεύει σαν οδηγός λιμουζίνας και ζει μαζί με έναν εξίσου τσακισμένο Τσαλρς Εξέβιερ και τον Κάλιμπαν, σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στο Μεξικό. Μόνο που ο καθηγητής νιώθει την ύπαρξη ενός καινούριου μεταλλαγμένου στο μυαλό του κι αν κάτι τέτοιο ακούγεται απλά αδύνατον, θα γίνει πραγματικότητα όταν μια νοσοκόμα θα αναζητήσει τον Wolverine για να του ζητήσει να τους μεταφέρει μαζί με ένα μικρό σιωπηλό κορίτσι στην Βόρεια Ντακότα, σε μια διεύθυνση που ορίζεται μόνο από γεωγραφικές συντεταγμένες.
Περίπου την ίδια στιγμή ένας απειλητικός άντρας με μηχανικό χέρι που δουλεύει για μια βιο-ιατρική εταιρία θα τον προσεγγίσει ρωτώντας για το αν μια Μεξικάνα νοσοκόμα με ένα μικρό κορίτσι τον πλησίασαν για να ζητήσουν την βοήθεια του. Και κάπως έτσι θα πάρει εμπρός το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας του Wolverine με τον Λόγκαν και τον Τσαρλς να προσπαθούν να ξεφύγουν από τους διώκτες τους και να προστατεύσουν ένα κορίτσι που έχει τα δικά του μυστικά και τις δικές του δυνάμεις.
Δεν είναι ότι δεν το ξέραμε ήδη αφού το «Logan» υποσχόταν από νωρίς ότι θα είναι σκοτεινό, αλλά η δεύτερη συνάντηση του Τζέιμς Μανγκολντ με τον Wolverine είναι πολύ μαύρη όχι μόνο στην παλέτα και το ύφος του, αλλά και στην ίδια του την ιστορία.
Το φιλμ του Μάνγκολντ τρέχει με το ύφος ενός road movie δράσης, το αρχικό κυνηγητό φέρνει στο μυαλό την ενέργεια και την ωμότητα του «Mad Max: Fury Road», αλλά την ίδια στιγμή δανείζεται από τους κώδικες του γουέστερν στον τρόπο που χτίζεται ο χαρακτήρας του Λόγκαν και οι αναμετρήσεις του με τους διώκτες του. Κι ακόμη πιο συγκεκριμένα στον τρόπο με τον οποίο ο ήρωας χτίζει μια σχέση με το μικρό κορίτσι, φέρνει στο νου το «Shane» του Τζορτζ Στίβενς, το οποίο όχι τυχαία, παίζει έναν μικρό μα χαρακτηριστικό ρόλο στην πλοκή.
Δείτε ακόμη: «Logan»: Οι Χιου Τζάκμαν, Πάτρικ Στιούαρτ και Τζέιμς Μάνγκολντ, αποκλειστικά στην κάμερα του Flix
Αρκούντως βίαιο με ένα τρόπο που κάνει την βία να μοιάζει όχι σαν ανώδυνα comic book «pow!» μα που μοιάζει να πονά και με τον Wolverine να μην είναι πια αυτό που ήταν -όπως κι ο κόσμος στον όποιο ζει, όπως λέει ο ίδιος κάποια στιγμή- το «Logan» είναι περισσότερο από μια ηρωική περιπέτεια ένα βαθιά θλιμμένο φιλμ που προσφέρει μεν δράση και θέαμα, μα αφήνει μια πικρή γεύση στο στόμα.
Και με μέσο το σύμπαν των μεταλλαγμένων και τον κόσμο του κοντινού μέλλοντος που δεν μοιάζει καθόλου σαν επιστημονική φαντασία όπως απεικονίζεται, ειδικά μετά την εκλογή του Τραμπ στην Αμερική, μιλά για τις επιλογές, για το τίμημα των πράξεών μας, για την επιστημονική ηθική, για την πατρική αγάπη, την επανένωση και τα αντίο, τη μνήμη και κληρονομιά που αφήνει κανείς πίσω του. Ιδέες και σκέψεις που δεν μοιάζουν παράταιρες ή με τη βία φορεμένες στο φιλμ, μα οργανικά γεννημένες από μια ιστορία που έχει αναμφίβολα περισσότερο βάθος απ' όσο δείχνει με την πρώτη ματιά.
