Από τα μεγάλα κεφάλαια του δανέζικου σινεμά και μια από τις Ευρωπαίες ηθοποιούς που έχουν καταφέρει να σπάσει τα όρια της χώρας τους, η Τρίνε Ντίρχολμ μοιάζει κάθε φορά που τη βλέπεις στην μεγάλη οθόνη με την πιο θαρραλέα, απενοχοποιημένη ηθοποιό που κυκλοφορεί εκεί έξω.
Με μια άνεση που μεταφέρεται από πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μικρότερους αλλά όχι ήσσονος σημασίας εμφανίσεις, η φιλμογραφία της μετράει ήδη από την «Οικογενειακή Γιορτή» και το «Κοινόβιο» του Τόμας Βίντερμπεργκ μέχρι το «Ισως Αύριο» και το «Ερωτας Είναι...» της Σουζάνε Μπίερ και από την «Βασίλισσα της Καρδιάς» της Μέι Ελ-Τούκι μέχρι τον «Ερωτα της Βασίλισσας» του Νικολάι Αρσέλ, μεγάλες ευρωπαϊκές επιτυχίες που την έκαναν γνωστή διεθνώς.
Στην πιο πρόσφατη, ιδιαιτέρως απαιτητική στιγμή, συμπρωταγωνιστεί στο «Κορίτσι με τη Βελόνα», την ταινία του Μάγκνους Φον Χορν που ξεκίνησε την καριέρα της από τις Κάννες και βρίσκεται αυτή τη στιγμήσ την πεντάδα της Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας στα φετινά Οσκαρ, μια ταινία που βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία που συνέβη στη Δανία λίγο πριν το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμο. Υποδύεται την Ντάγκμαρ, μια γυναίκα που θα πάρει υπό την προστασία της μια νεαρή κοπέλα, την Καρολάιν, που έχει χάσει τα πάντα προσφέροντάς της την οικογένεια που δεν γνώρισε ποτέ. Υπερπροστατευτική, απαιτητική, σκοτεινή, γεμάτη αποτρόπαια μυστικά που αποκαλύπτονται μπροστά στα έντρομα μάτια της νεαρής κοπέλας, η Ντάγκμαρ της Τρίνε Ντίρχολμ θα γίνει ο δρόμος προς την αυτοδιάθεση και την ενδυνάμωση μιας γυναίκας και ταυτόχρονα η ελπίδα αλλά και ο τρόμος προς την... ελευθερία. Προς μια νέα ζωή.
Συναντήσαμε την Τρίνε Ντίρχολμ στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Νοέμβριο και μιλήσαμε μαζί της για τη δυσκολία του ρόλου της στο «Κορίτσι με τη Βελόνα», για τις γυναικείες ιστορίες και τον κόσμο του σινεμά ως μοναδική διέξοδο από την καθημερινότητα.
Το «Κορίτσι με τη Βελόνα» του Μάγκνους φον Χορν θα προβληθεί σε previews το Σάββατο, 22 και Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου στις 21.30 στο Αστορ και κανονικά στις αίθουσες από την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου σε διανομή της Weird Wave.
Ο Μάγκνους φον Χορν με την Τρίνε Ντρίχολμ και την Βικ Κάρμεν Σόνε στα γυρίσματα
Στην ταινία ο χαρακτήρας σας είναι μια αντανάκλαση της κεντρικής ηρωίδας, της Καρολάιν, που υποδύεται η Βικ Κάρμεν Σόνε. Σαν να είστε η μεγαλύτερη σε ηλικία εκδοχή της, σαν εκείνη να είναι η μικρότερη σε ηλικία εκδοχή σας. Σαν να είστε, σε στιγμές, το ίδιο πρόσωπο.
Απολύτως. Αυτό υπήρχε ήδη από τις συζητήσεις που κάναμε πριν το γύρισμα. Αλλά και στο γύρισμα, υπήρχε η αίσθηση πως υποδυόμαστε τον ίδιο χαρακτήρα, Είναι σαν η Καρολάιν να γίνεται σιγά σιγά εγώ. Κερδίζει όμως την αυτοδιάθεσή και ανεξαρτησία της επιλέγοντας έναν άλλον δρόμο από αυτόν που έχω επιλέξει εγώ. Η αλήθεια είναι πως ο ερχομός της Καρολάιν διαβρώνει το σκοτάδι στον κόσμο της Ντάγκμαρ, φέρνει μια εκδοχή του καλού μέσα σε έναν κόσμο που δεν έχει μάθει τι σημαίνει «καλό».
Τι κοινό μπορεί να έχετε με έναν τόσο σκοτεινό χαρακτήρα; Πώς βρίσκετε τρόπους να «δείξετε κατανόηση» σε μια ηρωίδα σαν την Ντάγκμαρ;
Οταν βρίσκομαι μπροστά σε χαρακτήρες που κάνουν τρομακτικά πράγματα, κι αυτό δεν έχει να κάνει καθόλου με το ότι προσπαθείς να βρεις ελαφρυντικά για τις πράξεις τους, προσπαθώ πάντα να δανειστώ τα μάτια τους και να δω τον κόσμο μέσα από αυτά. Να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει μέσα τους. Δεν νομίζω ότι έχουμε κάτι κοινό με την Ντάγκμαρ, αλλά γίνεται ένα παγκόσμιο σύμβολο του κακού, αλλά και της ανθρωπιάς και αυτό για μένα ήταν πολύ σημαντικό. Πίσω από τις πράξεις της υπάρχει ένας άνθρωπος. Δεν μου αρέσει να βλέπω τους ανθρώπους μόνο ως ψυχοπαθείς, μόνο ως κακούς, μόνο ως καλούς... Ολοι οι άνθρωποι έχουν μικρές ρωγμές που σε αφήνουν να δεις την ευαισθησία της, την τρωτότητά τους.
Είναι τυχαίο ότι η Ντάγκμαρ δεν είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας;
Είναι μια έξυπνη κίνηση ότι δεν είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας, αλλά τη συναντάμε μέσα από τα μάτια της Καρολάιν. Έτσι μπορούμε να τη δούμε καθαρά, αλλά να νίωθουμε ταυτόχρονα και ασφαλείς με την παρουσία της. Ξέρω ότι πολλοί προσπαθήσαν στο παρελθόν να κάνουν μια ταινία με πρωταγωνίστρια την Ντάγκμαρ. Είναι μια πολύ γνωστή, σχεδόν θρυλική, υπόθεση στη Δανία. Πριν οκτώ χρόνια ένας παραγωγός μου είχε δώσει να διαβάσω το βιβλίο που έχει γραφτεί για την υπόθεση, βασισμένο σε ημερολόγια, τα πρακτικά της δίκης και μια ενδελεχή έρευνα. Αλλά δεν ήμουν καθόλου σίγουρη πως μπορείς εύκολα να κάνεις μια ταινία για την Ντάγκμαρ.
Συνειδητοποίησα πρόσφατα πως έτυχε από μικρή να δουλέψω με πολλές γυναίκες σκηνοθέτες. Αφορμή ήταν μια ρετροσπεκτίβα που μου έκαναν και έπρεπε να διαλέξω κάποιες από τις ταινίες μου. Τα δύο τρίτα ανήκουν σε γυναίκες. Και είχα την ευκαιρία να παίξω ολοκληρωμένους γυναικείους χαρακτήρες ήδη από την αρχή της καριέρας μου. Και είμαι ευγνώμων γι' αυτό.»
(φωτό: Πέτρα Κλάις)
Νιώθουμε καμιά φορά πως κανείς γράφει ρόλους σαν αυτόν την Ντάγκμαρ επειδή υπάρχετε εσείς ως ηθοποιός, τόσο θαρραλέα, για να την υποδυθείτε. Το πιστεύετε αυτό;
Αυτό που ξέρω είναι πως είμαι πολύ χαρούμενη που αυτός ο ρόλος ήρθε τώρα και όχι πέντε χρόνια πριν. Γιατί εξελίσσομαι ως ηθοποιός. Και αυτός ο ρόλος ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός. Δεν είναι η πρωταγωνίστρια, μαθαίνουμε πολύ λίγες πληροφορίες για εκείνην και εγώ έπρεπε με κάποιο τρόπο να πω ολόκληρη την ιστορία της μέσα σε λίγες σκηνές. Θα έλεγα ότι παίρνω ρίσκα. Αλλά πιο πολύ θέλω να νιώθω σίγουρη πως θα τολμήσω κάτι αλλά αυτό θα το έχει κάποιος σκεφτεί και δουλέψει σωστά πριν.
Πιστεύετε ότι η προσπάθεια των τελευταίων χρόνων για περισσότερες γυναικείες ιστορίες γίνεται προς τη σωστή κατεύθυνση;
Απόλυτα προς την σωστή κατεύθυνση. Υπάρχει όμως αρκετός δρόμος να γίνει. Τουλάχιστον κάτι κινείται. Βλέπω πως πια μια ταινία μπορεί να έχει και τρεις πρωταγωνίστριες, κάτι που στην εποχή μου ήταν αδιανόητο. Μόνο τα αγόρια είχαν το δικαίωμα να παίζουν σε ταινίες με παρέες. Συνειδητοποίησα πρόσφατα πως έτυχε από μικρή να δουλέψω με πολλές γυναίκες σκηνοθέτες. Αφορμή ήταν μια ρετροσπεκτίβα που μου έκαναν και έπρεπε να διαλέξω κάποιες από τις ταινίες μου. Τα δύο τρίτα ανήκουν σε γυναίκες. Και είχα την ευκαιρία να παίξω ολοκληρωμένους γυναικείους χαρακτήρες ήδη από την αρχή της καριέρας μου. Και είμαι ευγνώμων γι' αυτό.
Υπάρχει όμως τελικά διαφορά ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες σκηνοθέτες;
Ολοι οι σκηνοθέτες είναι διαφορετικοί. Και μπορεί να συναντήσεις και γυναίκες με «ανδρικό βλέμμα». Ωστόσο, έχω δουλέψει με γυναίκες που από την πρώτη στιγμή βρεθήκαμε στο ίδιο μήκος κύματος. Ξέραμε ακριβώς τι αναζητούσαμε και τι ταινία φτιάχναμε. Και αυτό έχει να κάνει σίγουρα με το γεγονός ότι είμαστε γυναίκες. Αυτό που αναζητώ πάντα είναι να καταλάβω τι θέλει ο κάθε σκηνοθέτης και αν εγώ είμαι κατάλληλη για αυτό που έχει στο μυαλό του. Είναι πάντα η μεγάλη ιστορία που έχει σημασία. Αυτό το έμαθα μέσα στα χρόνια. Αν σε ενδιαφέρει η μεγάλη ιστορία της ταινίας, τότε θα βρεις τη θέση σου μέσα σε αυτήν και θα κάνεις κάτι καλό.
Σκηνή από το «Κορίτσι με τη Βελόνα»
Μοιάζετε να αγαπάτε πολύ τη διαδικασία του σινεμά και πίσω από τις κάμερες; Έχετε σκηνοθετήσει ποτέ;
Εκανα μερικά επεισόδια του τηλεοπτικού «The Legacy», στον τρίτο του κύκλο. Αλλά δεν είναι μόνο η σκηνοθεσία που βρίσκω συναρπαστική. Είναι ολόκληρος ο κόσμος του σινεμά, στον οποίο βρίσκομαι από τα 16 μου χρόνια. Μου αρέσει να διαβάζω σενάρια, να συμμετέχω σε αυτά με ιδέες, να παρακολουθώ τους διευθυντές φωτογραφίας να φωτίζουν το σετ, να μαθαίνω τα πάντα για τις κάμερες και τους φακούς. Μου αρέσει να βλέπω ταινίες, να πηγαίνω σινεμά. Είναι η ζωή μου.
Τι σας ενδιαφέρει περισσότερο σε μια ταινία; Η ιστορία, ο ρόλος σας, ο σκηνοθέτης;
Με ενδιαφέρει το υλικό να είναι ενδιαφέρον, αλλά περισσότερο από όλα οι άνθρωποι να είναι γενναιόδωροι. Μεγαλώνοντας, η γενναιοδωρία είναι για μένα το πιο σημαντικό. Καλοί άνθρωποι. Η ζωή είναι τόσο μικρή και πρέπει να φροντίζουμε το λίγο χρόνο που μας δίνεται. Ζούμε τρομακτικές εποχές και ο μόνος τρόπος που μπορώ να δω το φως είναι μέσω της τέχνης, μέσω της δημιουργίας.
Το «Κορίτσι με τη Βελόνα» του Μάγκνους φον Χορν θα προβληθεί σε previews το Σάββατο, 22 και Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου στις 21.30 στο Αστορ και κανονικά στις αίθουσες από την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου σε διανομή της Weird Wave.
