Συνέντευξη

Ο Κωνσταντίνος Κουτσολιώτας έκανε με το «Μινόρε» ένα b-movie σαν αυτά που θέλει να βλέπει

στα 10

Μετά από ταξίδια στα φεστιβάλ του κόσμου, το «Μινόρε» φτάνει στις ελληνικές αίθουσες. Ο δημιουργός του μιλάει στο Flix για το mash-up Λαβρκαφτ και Μπαγιαντέρα που οδήγησε στη δημιουργία του.

Ο Κωνσταντίνος Κουτσολιώτας έκανε με το «Μινόρε» ένα b-movie σαν αυτά που θέλει να βλέπει

Μια καυτή, καλοκαιρινή νύχτα, σε μια παραλία της Ελλάδας που είναι γεμάτη κόσμο που απολαμβάνει μουσική, φαγητό και χορούς, μια ομίχλη καλύπτει την περιοχή και παράξενα όντα πολιορκούν την πόλη, επιτίθενται σε ανθρώπους, ενώ άλλους τους παρασύρουν στην θάλασσα μετά από φρικτά όνειρα. Μια παρέα μουσικών ενώνει τις δυνάμεις της με έναν χαμένο ναύτη που αναζητά τον αλλοπρόσαλλο Ελληνα πατέρα του, μια σερβιτόρα, έναν bodybuilder, τη γιαγιά τους, μερικούς ντόπιους εγκληματίες και έναν απέθαντο ιερέα και όλοι μαζί αντιστέκονται στους εισβολείς.

Αυτή είναι η αρχή του «Μινόρε», της δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας του Κωνσταντίνου Κουτσολιώτα που ανάμεσα στον «Χειμώνα» και τα ιπτάμενα καλαμάρια που κατακλύζουν τη νέα του ταινία ζει με έδρα τη Μεγάλη Βρετανία, το Τορόντο και την Ελλάδα, μέλος ομάδων καλλιτεχνών και υπεύθυνων VFX σε παραγωγές όπως το «Cabinet of Curiosities» και το «Nightmare Alley» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο αλλά και διάσημες ταινίες όπως το «West Side Story», το «Guardians of the Galaxy» και οι «300».

Στο Flix μιλάει μετά τα ταξίδια του «Μινόρε» που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Fantaspoa στη Βραζιλία και ταξίδεψε όλον τον κόσμο φτάνοντας μέχρι τη Θεσσαλονίκη και το Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, για τις επιρροές του, τον Λάβκραφτ και τον Μπαγιαντέρα, αλλά και τη σημασία του να κάνεις κάτι όχι με γνώμονα αν θα αρέσει αλλά αν θα (σου) αρέσει.

μινόρε Ο Ντάβιντε Τούτσι μαζί με τον Κώστα Κουτσιολώτα στα γυρίσματα της ταινίας

Τι είναι το «Μινόρε»;

Το Μινόρε είναι μια Β-movie, κωμωδία τρόμου! Είναι η ταινία που θα ήθελα να δω όταν ήμουν πιτσιρικάς και έμπαινα κρυφά στις μεταμεσονύχτιες θερινές προβολές στον Πλαταμώνα, στο σινεμά δίπλα στην θάλασσα χωμένη κάπου μεταξύ «Highlander» και τα «Ζόμπι δεν είναι Χορτοφαγα»!

Πώς γεννήθηκε η ιδέα του «Μινόρε»;

Γεννήθηκε με το που τελειώσαμε την πρώτη μας ταινία τον «Χειμώνα» μετά το Φεστιβαλ Θεσσαλονίκης! Εκείνη την εποχή, σχεδόν 10 χρόνια πριν, είχαμε την οικονομική κρίση… τα τερατάκια ήταν τότε μια μεταφορά ίσως για την οικονομική κατάσταση. 10 χρόνια μετά αντί για οικονομική κατάσταση περάσαμε από Covid και την κατάσταση που υπάρχει αυτήν την στιγμή ανά τον κόσμο... Ο φόβος είναι ο ίδιος και χειρότερος!

μinore Μάκης Παπαδημητράτος, Δάφνη Αλεξάντερ και Ντάβιντε Τούτσι στο «Μινόρε»

μινόρε Ο Γιάννης Ζουγανέλης ως παπάς στα γυρίσματα

Ποιες είναι οι βασικές αναφορές από τις οποίες πήρατε έμπνευση: από το σινεμά, τη λογοτεχνία, την ελληνική τέχνη και παράδοση;

Ειναι ένα νοσταλγικό mashup… ανακάλυψα τον Λάβκραφτ στο γυμνάσιο. Μετά το σχολείο τον διάβαζα στο λεωφορείο στο δρόμο για το φροντιστήριο καλών τεχνών. Ημουν πολύ τυχερός που στον ίδιο χώρο με μας που κάναμε σχέδιο έκαναν εξάσκηση τα παιδιά από το τοπικό ωδείο στο μπουζούκι. Οποτε Μπαγιαντερας, ζωγραφική και κοσμικές ιστορίες τρόμου ήταν καθημερινότητα! Αν προσθέσετε σε αυτό το σέικερ μια δόση από Τσαρούχη, cult movies των 70s και 80s, Κάρπεντερ, Φώσκολο, Hammer Horror, μικρό Βασιλακη Καΐλα, βγάζετε το «Μινόρε».

Σινεμά είδους στην Ελλάδα: μια δύσκολη υπόθεση. Πώς το τολμήσατε, ποιοι ήταν οι υποστηρικτές, ποιοι ήταν οι πολέμιοι, ποια ήταν τα μεγαλύτερα εμπόδια που έπρεπε να υπερκεράσετε;

Εχω 30 χρόνια σχεδόν εκτός Ελλάδας πια όποτε ίσως να βλέπω αυτόν το χώρο εντελώς νοσταλγικά! Απλώς έκανα την ταινία που ήθελα χωρίς να σκεφτώ αν θα αρέσει η όχι στην Ελλάδα! Το πρώτο σχόλιο που πήραμε μόλις τελειώσαμε την ταινία από Ελλάδα από κάποιο επίσημο φορέα ηταν ότι ήταν το μεγαλύτερο σκουπίδι που είχε δει και δεν θα πάει ούτε σε ένα φεστιβαλ! Μας κόπηκαν τα πόδια! Καταλάβαμε οτι ίσως και να δουλεύει οταν στην πρεμιέρα μας στην Βραζιλία οι θεατές άρχισαν να χορεύουν ζεϊμπέκικο από μόνοι τους στο τέλος της ταινίας! Ο διευθυντής του Fantaspoa μας είπε ότι ήταν το καλύτερο κλείσιμο σε φεστιβάλ που είχαν στα 20 τους χρόνια! Μετά ήρθε το ένα φεστιβάλ πίσω από το άλλο, οι καλές κριτικές του ξένου τύπου και τα σχολεία του Γκιγιέρμο Ναβάρο, ενός από τους ήρωες μου που πραγματικά εκτίμησε αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε και μας έδωσε ένα quote για το τρέιλερ! Το ανέλπιστο ήταν ότι το «Μινορακι» μας έφτασε μέχρι το Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, κάτι εντελώς παραμυθένιο για μια τέτοιου είδους ταινία στο τέλος κιόλας της φεστιβαλικής της καριέρας!

Σίγουρα αυτό το είδος του σινεμά δεν είναι για όλους ανεξάρτητο η μη! Δεν ξεκινάς να κανείς μια ταινία (τουλάχιστον εμείς) κάνοντας μια λίστα με το τι μπορεί να αρέσει στους θεατές η όχι! Κανείς κάτι επειδή αρέσει σε σένα και το έχεις προσωπικά ανάγκη Τώρα αν έχει αποδοχή η όχι δεν περνάει από τα χέρια σου.»

κουτσολιώτας

Ποια ήταν τα πιο δύσκολα εφέ της ταινίας και πώς φτιάχτηκαν;

Το πρόβλημα με το να δουλεύεις τόσα χρόνια πάνω σε εφε είναι ότι γνωρίζεις ποσό καλύτερα θα ήταν τα αποτελέσματα με ένα νορμαλ budget! Πήραμε το ρίσκο να κάνουμε ένα καθαρό ρετρό Β movie look, εφικτό μέσα στο προϋπολογισμό και χρονοδιάγραμμα παράδοσης που για μένα ίσος και να βοηθεί στο είδος κινηματογράφου που προσπαθούμε να κάνουμε!

Η ταινία λειτουργεί και ως ένα mash-up σχόλιο πάνω στην ελληνική ταυτότητα; Είναι το νησί της ταινίας μια μικρογραφία της χώρας και με ποιον τρόπο;

Σίγουρα αλλά είναι μια Ελλάδα που ίσως να υπάρχει μόνο στο μυαλό το δικό μου και της Ελιζαμπεθ (σ.σ. η συνσεναριογράφος Ελίζαμπεθ Ε. Σατς). Υπάρχει σίγουρα μια μεγάλη νοσταλγία για μια πατρίδα που την βλέπουνε κυρίως από μακριά

μινόρε Ο Κωνσταντίνος Συμσίρης στα γυρίσματα

μινόρε Σκηνές από το making of της ταινίας

Πώς αντιδράει το κοινό στο εξωτερικό βλέποντας το «Μινόρε»; Με τι ταυτίζεται, τι τον κάνει να γελάει;

Με τους χαρακτήρες νομίζω! Είναι όλοι καρικατούρες φίλων και γνωστών μου αλλά υπάρχει για μένα τουλάχιστον μια ανθρωπιά μέσα τους που τους κάνει προσβάσιμους ακόμη και όταν πολεμούν ιπτάμενα καλαμάρια! Οταν ο Μάκης βγάζει την παντόφλα για να χτυπήσει το κακό μάτι, δίνει για μένα ρέστα. Το τρελό είναι που ότι τα έχουμε πάει τόσο καλά σε πωλήσεις και διανομή έξω που αυτήν την στιγμή οι διανομείς μας κυνηγάνε να κάνουμε το «Μινόρε 2»!!!

Γιατί το ανεξάρτητο ελληνικό σινεμά δεν καταφέρνει να συγκινήσει τον Ελληνα θεατή; Εχετε σκεφτεί πώς θα μπορούσε αυτό να ανατραπεί;

Κοιτάξτε σίγουρα αυτό το είδος του σινεμά δεν είναι για όλους ανεξάρτητο η μη! Δεν ξεκινάς να κανείς μια ταινία (τουλάχιστον εμείς) κάνοντας μια λίστα με το τι μπορεί να αρέσει στους θεατές η όχι! Κανείς κάτι επειδή αρέσει σε σένα και το έχεις προσωπικά ανάγκη Τώρα αν έχει αποδοχή η όχι δεν περνάει από τα χέρια σου.

Τι σας κάνει να συνεχίζετε να κάνετε σινεμά;

Η αγάπη για αυτο το είδος και ανάγκη για έκφραση!

Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ένας θεατής μετά το τέλος της ταινίας; Και τι θα του απαντούσατε;

Ποτέ βγαίνει το «Μινόρε 2»; Προσεχώς!

To «Μινόρε» προβάλλεται στις αίθουσες από την Πέμπτη 21 Μαρτίου.