Η ταινία
Ο Αγγελος, ένας φαντάρος δεκαοκτώ ετών, εξαφανίζεται το προηγούμενο βράδυ στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας. Η μητέρα του ταξιδεύει μέχρι εκεί και αφού δεν μπορεί να μάθει από κανέναν τι συνέβη, πηγαίνει μόνη της στο σημείο όπου χάθηκε με σκοπό να τον βρει η ίδια. Η συνάντησή της με μία γυναίκα από τη Συρία θα τη βοηθήσει να καταλάβει τι έγινε το προηγούμενο βράδυ που ο γιος της εξαφανίστηκε.
Η σκηνοθέτης
Η Γεωργία Μαραγγούλη κατάγεται από την Λάρισα. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών, κατά το τελευταίο έτος των οποίων ασχολήθηκε με την Πυρηνική Φυσική. Η φαντασία, με την οποία λειτουργεί η επιστήμη αυτή, την οδήγησε να ακολουθήσει επαγγελματικά αυτό που ήδη υπήρχε μέσα της: την Τέχνη του Κινηματογράφου. Το 2019 αποφοίτησε από το Μητροπολιτικό Κολλέγιο Αθηνών σε συνεργασία με το Queen Margaret University του Εδιμβούργου, έχοντας ολοκληρώσει σπουδές Σκηνοθεσίας και πέντε ταινίες μικρού μήκους: Afrodita (2017), Lostalgia (2018), Γι'αυτό που θέλαμε (2018), Φέιλαντ (2018), Azan (2019). Στη 10η τελετή απονομής των Βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου το 2019, έλαβε τιμητικό βραβείο στην κατηγορία Το Μέλλον του Ελληνικού Κινηματογράφου.
5 ερωτήσεις για το «Azan»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Η ταινία «ΑΖΑΝ» είναι η πτυχιακή και πρώτη επαγγελματική ταινία μου. Σχεδιάζω αυτή την ιστορία εδώ και δύο χρόνια και είχα αποφασίσει να την αποτυπώσω οπτικοακουστικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και όταν θα ήμουν έτοιμη για μία μεγάλη πρόκληση. Αυτή η στιγμή ήταν το «τώρα», τελειώνοντας τις σπουδές μου, τις οποίες ήθελα να χαρακτηρίσω με αυτή την ταινία. Οσον αφορά το κίνητρο της ιστορίας, είναι καθαρά βιωματικό μιας και έζησα στον Εβρο κάποια χρόνια σε μικρή ηλικία. Από τότε έχω μία περίεργα άσχημη αίσθηση για εκείνο το μέρος εξαιτίας των ιστοριών που άκουγα σαν παιδί από τους μεγαλύτερους. Περισσότερα στο site της ταινίας.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Είναι μία ταινία αγωνίας με λίγες σταγόνες χιούμορ που σου αφήνει μία ανάμεικτη γεύση θλίψης και ανακούφισης.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Θα ήθελα να με ρωτήσει αρχικά για πρακτικά θέματα, όπως είναι το καστ των ηθοποιών, το πώς δουλέψαμε το σενάριο, τα γυρίσματα και η προετοιμασία. Επειτα, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε την ιστορία, το κίνητρο και πώς ήταν το αρχικό σενάριο.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Το να κάνεις σινεμά και να μιλήσεις με αυτόν τον τρόπο όταν το αποζητά όλο σου το είναι, είναι ευλογία. Εγώ έτσι αισθάνομαι. Το να κάνεις σινεμά στην Ελλάδα είναι δύσκολο αλλά έχει και τις χάρες του γιατί χρειάζεται να έχεις ομάδα με όρεξη που όλοι βοηθάνε για το καλό της ταινίας. Εγώ έκανα τα γυρίσματα στη Λάρισα και χωρίς παραγωγή. Τελικά όμως είχα την καλύτερη δυνατή παραγωγή, ντόπιους που ήθελαν να με βοηθήσουν χωρίς καν να αιωρείται η αίσθηση του ανταλλάγματος. Ανθρωποι ανοιχτοί ανά πάσα στιγμή που ήθελαν πολύ απλά να βοηθήσουν. Αυτό που κρατάω από αυτή την εμπειρία είναι ότι όντως αν προσπαθήσεις πολύ θα τα καταφέρεις.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Είναι ακριβώς η συνέχεια της προηγούμενης απάντησής μου. Προσπάθησα πάρα πολύ για αυτή την ταινία σε όλους τους τομείς που μπορούν να εννοηθούν. Το ότι κατάφερα να πραγματοποιήσω αυτή την ιστορία που υπήρχε τόσο καιρό στο μυαλό μου είναι το πρώτο κατόρθωμα. Το γεγονός ότι το Φεστιβάλ της Δράμας εκτίμησε αυτή την πρώτη δουλειά μου και την επέλεξε να διαγωνιστεί, είναι για μένα το ολοκληρωμένο αίσθημα ότι τα κατάφερα. Είναι το μεγαλύτερο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους που εκπροσωπεί τη χώρα μου, οπότε αυτό κουβαλάει μία βαρύτητα. Είναι ακριβώς η φράση που διδάχθηκα από όλη αυτή την εμπειρία, αν το θέλεις και προσπαθήσεις πολύ και με όλο σου το είναι, θα τα καταφέρεις.
Info
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαραγγούλη / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Βασίλης Κασβίκης / Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου / Μουσική: Μανώλης Μανουσάκης / Ηχολήπτης: Γιώργος Κωνσταντινέας / Ηχητικός Σχεδιασμός: Μανώλης Μανουσάκης / Επεξεργασία Hχου: Ελένη Καβούκη / Χρωματική Επεξεργασία: Βασίλης Κασβίκης / Μακιγιάζ: Ευαγγελία Μαραγγούλη, Εύη Κακογιάννη / Κοστούμια/Σκηνικά: Ιωάννα Παπαδογιάννη / Μίξη Hχου: Studio 19 St Κώστας Μπώκος / Κόντρα Μπάσο: Δημήτρης Τίγκας / Βοηθός Σκηνοθέτη: Νεφέλη Εφταξιάδη / Βοηθός Παραγωγής: Θωμάς Γιαννάκης / Παραγωγή: Γεωργία Μαραγγούλη / DCP Mastering: Studio 19 St
Ερμηνευτές: Μαμά Aγγελου: Στέλλα Φυρογένη / Αμίνα: Λεωνή Ξεροβάσιλα / Διοικητής: Ιερόνυμος Καλετσάνος / Aγγελος (19 ετών): Δημήτρης Φουρλής / Φωκάς: Κωνσταντίνος Γεωργαλής / Κυνηγός: Δημήτης Ζαφειρούλης / Aγγελος (8 ετών): Νικόλας Σαββανής / Γιος Αμίνας :Περσέας Θεόδωρος Ντούμος / Σκοπός: Ηλίας Χάμος / Αστυνομικός: Διονύσης Δηλμπεράκης / Παιδιά Γειτονιάς: Μαρία Παναγιώτα Μαστοροδήμου, Βασιλεία Μαστοροδήμου, Γιώργος Μαστοροδήμος, Δέσποινα Στυλιανή Μπροζιούτη, Κωνσταντίνος Καλογιάννης, Ηλίας Καλογιάννης / Πρόσφυγες: Δήμητρα Αρτέμη Μπροζιούτη, Γιώργος Κυριακόπουλος, Μαίρη Παπαδούλη, Χρυσάνθη Κουκουσιώτη, Κατερίνα Μακρή / Διασώστες: Πόλα Κουρέτσου, Ευανθία Γραββάνη, Δημήτρης Κεχαγιάς, Βαγγέλης Τζιώρας, Σπύρος Οικονόμου, Μανώλης Μαραγγούλης / Φαντάροι: Γιάννης Λιάκος, Αλέξανδρος Λέτσιος / Γειτόνισσα: Φιλίτσα Δεληγιαννίδου
