Η ταινία
Ενας άντρας έρχεται αντιμέτωπος με τους δαίμονες του όταν πρέπει να πάρει την απόφαση να κάνει ευθανασία στην μητέρα του.
Ο σκηνοθέτης (σε πρώτο πρόσωπο)
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1995, φοίτησα στο New York College αφού πέρασα ένα φεγγάρι από το Paul Valery του Μονπελιέ. Συμμαθητές μου από το δημοτικό θυμούνται ακόμα πως τους έπρηζα ότι θέλω να κάνω ταινίες. Εχω κουβαλήσει εξοπλισμό σε δύο χώρες και έχω φέρει καφέδες σε πολλούς διάσημους ηθοποιούς ως βοηθός παραγωγής σε άλλες ταινίες μικρού μήκους το οποίο είναι και το highlight της ζωής μου αν εξαιρέσουμε ένα διαγωνισμό του Disney Club που κέρδισα μικρός.
4 ερωτήσεις για την «Γυναίκα στο Δωμάτιο»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Από καιρό μου είχε μπει η ιδέα να μεταφέρω ένα διήγημα του Στίβεν Κινγκ ο οποίος παραχωρεί τα δικαιώματα για μερικές ιστορίες του έναντι ενός δολαρίου σε φοιτητές και νέους σκηνοθέτες. Εγραφα ένα σενάριο για την πτυχιακή μου το οποίο δεν πήγαινε πουθενά έτσι αποφάσισα να το αφήσω και να ασχοληθώ με αυτή την ιστορία και πώς μπορώ να την αποδώσω. Πρώτη φορά τη διάβασα πριν από δύο καλοκαίρια στην συλλογή «Night Shift» που έκλεψα από το φίλο μου Βασίλη.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Χειρότερη από το «Shining», καλύτερη από το «Children of the Corn 2» στα σίγουρα!
Πως είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Είναι τέλειο να κάνεις σινεμά γενικώς! Αρχικά θα σου φανεί βουνό αλλά όσο πηγαίνεις τη διαδικασία παρακάτω και τολμάς να το φτάσεις έως στο τέλος του σε γεμίζει με απίστευτη ικανοποίηση. Δεν πρέπει να διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια αλλά σημαντικό είναι να έχεις δουλέψει σε γυρίσματα πριν κάνεις την ταινία σου για να ξέρεις πως λειτουργεί το σετ και πως φτιάχνεται πραγματικά μια ταινία. Η λέξη Ελλάδα στην παρένθεση εκμαιεύει αρνητικούς χαρακτηρισμούς, δε πιστεύω ότι στερούμαστε σε κάτι που μας εμποδίζει να κάνουμε σινεμά (όσο αφορά τις μικρού μήκους τουλάχιστον). Αρκεί να έχεις να πεις μια ωραία ιστορία. Από αυτή την εμπειρία έμαθα από τα λάθη μου ώστε να μην τα επαναλάβω. Υπάρχει πάντα χώρος για καινούρια λάθη.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας; Ποια πιστεύετε ότι είναι τα υπέρ και ποια τα κατά του; Θα προτείνατε κάποιες κινήσεις προς τη βελτίωσή του;
Ηταν μια ευχάριστη έκπληξη η συμμετοχή της ταινίας. Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω αλλά και ως θεατής. Δεν μπορώ να απαντήσω το τι σημαίνει για μένα, σίγουρα στόχο όπως σε όλους τους μικρομηκάδες. Θα ήταν αυθαίρετο να σχολιάσω τα υπέρ και τα κατά του φεστιβάλ εφόσον δεν το έχω ζήσει ακόμα. Εχει αποκτήσει πάντως μια μυθική υπόσταση, στοιχειώνει κατά κάποιο τρόπο τους πιτσιρικάδες.
info
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Ρωμανός Παπαϊωάννου / Ηθοποιοί: Δημήτρης Αλεξανδρής, Ερση Μαλικένζου, Τσιμάρας Τζανάτος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Φανούριος Καζάκης / Μοντάζ: Μιλτιάδης Χρηστίδης / Σκηνογραφος-Ενδυματολόγος: Λία Αντωνέλλη, Ειρήνη Μπιρμπίλη / Μακιγιάζ: Μαρία Χατζηιωάννου / Βοηθός Σκηνοθέτη: Στέφανος Γκέκας / Οπερατέρ: Άννα Πατρικίου / Κλακέτα: Μαρία Έλενα Μητροδημα / Ηλεκτρολόγος: Αλκης Παπαδόπουλος / Βοηθοί Παραγωγής: Βασίλης Μιχαλαριας, Μαριτίνα Δρακόπουλου, Μιχάλης Μαθιουδακης / Vfx: Ιωνας Κατρακάζος / Παραγωγή: Walking Distance productions-Ρωμανός Παπαϊωάννου
