Η ταινία
Αν δε μπορείς να πληρώσεις, έχει τίμημα κι αυτό... Μη ρωτάς «πως συνέβη». Αφήσαμε κι έγινε...
Ο σκηνοθέτης
Σπούδασε Θέατρο και Κινηματογράφο. Εργάζεται σε διάφορες ειδικότητες στον κινηματογράφο και σαν ηθοποιός. Eχει εκδώσει δυο μυθιστορήματα, που έκαναν δεύτερη έκδοση (ο Νέος Θεός - 2010, 2018 - και Αγνώστου μητρός 2012, 2014). Διετέλεσε μέλος του «Θεάτρου των Καιρών» της Ε. Βασιλικιώτη, του θιάσου «Σελάνα» της Β. Δούκα, του «Τραίνου στο Ρουφ» της Τ. Λυγαρη και της ομάδας «Οχι Παίζουμε». Εχει συνεργαστεί με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας. Ντούμπλαρε με τη φωνή του αρκετές ταινίες με σημαντικότερη τις «Κρυστάλλινες Νύχτες» της Τ. Μαρκετάκη και τα βραβευμένα ντοκιμαντέρ «Et En Arcadia Ego» του Αλ. Παπαηλιού και το «Περάσματα στον Παράδεισο» του Γ. Λάμπρου. Σκηνοθέτησε 1 μεγάλου μήκους ταινία φιξιόν, 1 μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ , 11 ταινίες μικρού μήκους, τηλεοπτικά επεισόδια της σειράς «Εσύ Αποφασίζεις», ντοκιμαντέρ, 26 εκπομπές «Αξιον Εστί» του Β. Βασιλικού, επεισόδια της σειράς «Εις αύριον τα σπουδαία» - ΝΕΤ και πάνω από 150 βιντεοκλίπ με γνωστούς καλλιτέχνες. Ηταν βοηθός του Μ. Μανουσάκη στο «Ουζερί Τσιτσάνης».
Φιλμογραφία
1983 Συγχρονο (κρατικη διακριση ποιοτητας)
1989 Παραλυσία (κρατικη διακριση ποιοτητας 4 βραβεια φεστιβαλ Eurofantastico 90)
1991 Σκότος (κρατικη διακριση ποιοτητας)
1992 Παρέα των Λούστρων (κρατικη διακριση ποιοτητας)
1997 Πείνα (Διακριση ΕΕΣ στο Φ. Δραμας)
1998 Κι Αν Είναι Αλήθεια; (Διαγωνιστικο Φ.Δραμας)
1999 Δέκατη Μούσα (Φεστ.Φανταστικου Κινηματογραφου)
2009 Cantando En Barcelona (Διαγωνιστικο Φ.Δραμας)
2010 Canta Venezia
2012 Διαβόλου Κάλτσα (Νύχτες Πρεμιέρας)
2012 Ροντ Ντάντλεϋ, ενας Αυστραλος δημιουργει στη Λομβαρδια (Νύχτες Πρεμιέρας)
2012 DocFest Χαλκίδα (Βραβειο Μουσικης για μεγαλου μηκους ταινια)
2015 Ειμαρμένη (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2015)
2018 Το Τηλεφώνημα (Διαγωνιστικο Φ. Δραμας)
4 ερωτήσεις για το «Τηλεφώνημα»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Διπλά μας οι άνθρωποι πεθαίνουν, η ιστορία διαστρέφεται με τους πιο άθλιους τρόπους, η εξαπλωμένη μόδα της πληροφόρησης, μας μπερδεύει ηθελημένα. Μόνο τώρα, που ο Ελληνισμός, ως ιδέα, οφείλει να παγκοσμιοποιηθεί καθ' υπόδειξιν, θα μπορούσα να παρουσιάσω αυτή την αλληγορία, που αποτελεί συνέχεια του λόγου που προσπαθώ ν αρθρώσω κοντά 40 χρονιά. Δείτε το, υπό τη σημειολογία που υπαγορεύει το σπίτι ως το γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας, την Ιακωβίδου ως την ιδέα της Ελλάδας, τον ενοικιαστή ως το λαό της Ελλάδας. Θα οδηγηθείτε σε μια ανάγνωση, που θα οδηγήσει στις ανάλογες σκέψεις. Προσπαθώ, πάντα, όμως, οι ταινίες μου να μη λειτουργούν μόνο στο επίπεδο της σημειολογίας μα να'ναι ευανάγνωστες και σε μια πιο ελαφριά ανάγνωση. Πρέπει τέλος, όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται, στους συνεργάτες μου, έναν προς ένα, να εκφράσω δημοσίως την ευγνωμοσύνη μου.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
«Αυτό που σήμερα βιώνεις, λες πως το γνωρίζεις, μα έχεις μεσάνυχτα. Σε κάνουν να αισθάνεσαι ωραία, στο κουβούκλιο του καταναλωτή κι αδιαφορείς για τα Σημαντικά. Σε λίγο θα'ναι αργά». Αυτό θα του έλεγα, με τη βεβαιότητα ότι οι μισοί, τουλάχιστον, δέκτες, θ' αρνηθούν να περάσουν τη δοκιμασία της προβολής, προτιμώντας την ανώδυνη dolce vita, δίχως προβληματισμούς. Μα για τους υπόλοιπους, που θέλουν το μυαλό να μην κοιμάται, ενδιαφέρομαι.
Πως είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Σινεμά κάνω γιατί είναι ο μόνος τρόπος να αναπνεύσω κι επειδή πιστεύω πως έχω κάτι να πω, αν δε συμφέρει τις εξουσίες ν' ακούγεται, είναι άλλη υπόθεση. Κάθε φορά, διδάσκομαι με διαφορετικό τρόπο την υπέρβαση κι εκείνο που μένει, είναι όμορφες, κατά κανόνα, συνεργασίες κι επαφή με ανθρώπους αξιοσημείωτους. Το να κάνεις σινεμά στην Ελλάδα, δίχως να έχεις κάποια ανάλογη προστασία, είναι πράξη αυτοκτονίας, με σκοπό να προαχθεί η ζωή έναντι της επιβίωσης.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας; Ποια πιστεύετε ότι είναι τα υπέρ και ποια τα κατά του; Θα προτείνατε κάποιες κινήσεις προς τη βελτίωσή του;
Ανοίγετε μεγάλη συζήτηση και δε γνωρίζω αν είσθε έτοιμοι για τις απαντήσεις. Εφ' όσον ερωτώμαι, όμως, δε μπορώ να φερθώ αλλιώς. Το Φεστιβάλ της Δράμας, έτσι όπως ξεκίνησε και συνεχίζεται από το 1987, είναι ουσιαστικά ο καλύτερος τρόπος, να ενταφιαστεί η έκφραση και να χαλιναγωγηθει η νέα γενιά του κινηματογραφου μας. Εχει άθλια προϊστορία κι ακόμα ζοφερότερο παρόν, ώστε υπερδικαίως να απολαμβάνει τον τίτλο της «ταφόπλακας». Ιδιωτική υπόθεση με κρατικά χρήματα, εν ολίγοις. «Υπερ» για να βρω, θα πρεπε να ανήκω στην κατηγορία των ευνοούμενων. Τότε θα έβρισκα αρκετά. Ως απλός κινηματογραφιστης, που δεν ανήκει σε καμιά κλίκα- αντίθετα όλες τις αντιμάχομαι, γιατί οι κλίκες δεν μου είναι συμπαθείς- σοκάρομαι από κάθε του διοργάνωση. Προσπαθώ να το αποφεύγω αλλά δεν είναι πάντα εφικτό. Από μόνο του, το γεγονός ότι ένας άνθρωπος το ορίζει από το 1988 μέχρι σήμερα, ενώ περάσαν τόσες κυβερνήσεις, είναι απίθανως ύποπτο. Κι αν θέλουμε να το βελτιώσουμε, η μόνη ορατή οδός, είναι να αποκτήσει, κατ' αρχήν, διαδικασίες διάφανες, υπάρχει, διαχρονικώς, τεράστιο έλλειμμα σ' αυτόν τον τομέα. Εκ δευτέρου, να θεωρήσει εαυτόν ως μέσο ένωσης στη Δημιουργία, όχι διαχωρισμού βραβειακών επιδόσεων. Ας δίνουν τα βραβεία τους όπου αγαπούν, αλλά να επιτρέπουν να αναπνεύσουν οι υπόλοιποι, εφ' όσον κρατικά χρήματα διαχειρίζονται. Για την ώρα είναι μια διοργάνωση, που κάθε χρόνο γίνεται για κάποιους και χρησιμοποιούνται όλοι οι υπόλοιποι, που έχουν ανάγκη κάπου να παρουσιάσουν την ταινία τους, ως κομπάρσοι του δράματος. Αν βελτίωναν και τη φιλοξενία των μη αρεστών, στο ήμισυ του επίπεδου των ευνοούμενων, θα ήταν εκπληκτικό δείγμα αλλαγής, επίσης. Επειδή, τίποτε από τα προαναφερόμενα δεν πρόκειται να συμβεί, δύναμαι να τρέφομαι την απαισιόδοξη σκέψη ότι, όσα χρονιά κι αν περάσουν κι όταν αλλάξουν τα πρόσωπα, οι θεσμικοί κανόνες του θα παραμείνουν ίδιοι.
info
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Ανδρέας Μαριανός / Ηθοποιοί: Αγάπη Μανουρά, Αλεξία Στουραίτη, Γιώργος Δέδε, Σπύρος Ξένος / Κινηματογράφιση-Μοντάζ: Κώστας Σταμούλης G.S.C. / Ηχος: Πέτρος Σμυρλής / Σχεδιασμός και Μίξη Ηχου: Βαγγέλης Φάμπας / Μουσική: USURUM / Βοηθός Σκηνοθέτη: Αγγελος Τζώρτζης / Βοηθός στην Κάμερα: Καλλιόπη Περδίκα / Βοηθός στην Παράγωγη και στον Ηχο: Λίνα Φοντάρα / Βοηθός στην Παράγωγη: Νώντας Πατσάκας / Ηλεκτρολόγος: Σπύρος Αγγελόπουλος / Παραγωγή: CINESTAM - R. A. P. (Refene Amigos Productions)
Δείτε παρακάτω την ταινία του Ανδρέα Μαριανού «Διαβόλου Κάλτσα»
