Η ταινία
Ο θάνατος της σκυλίτσας τους, Λούση, κάνει ένα ηλικιωμένο και δίχως τέκνα ζευγάρι ν' αντιμετωπίσει όλα αυτά που ήταν θαμμένα μέσα τους για καιρό. Πράγματα θα συμβούν όμως που θα κάνουν τη Μυρτώ και τον Κίμωνα να συνειδητοποιήσουν πως παρόλο την έλλειψη και τις υποχωρήσεις, πάνω απ' όλα έχουν ο ένας τον άλλον.
Οι δημιουργοί
Ο Σταμάτης Γιαννούλης είναι Διευθυντής Φωτογραφίας με πολυετή πείρα σε κινηματογράφο και τηλεόραση με διάφορες συμμετοχές ως Διευθυντής Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και με μεγάλη αναγνώριση από εγχώρια και διεθνή Φεστιβάλ. Η ταινια αποτελει το συγγραφικο / σεναριακκο ντεμπουτο του Αλέξη Γιαννούλη.
5+1 ερωτήσεις για τη «Λούση»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Η «Λούση», αν και όχι το πρώτο σενάριο που έχω γράψει, γενικότερα ήταν η πρώτη μου σοβαρή προσπάθεια να γράψω κάτι το οποίο θα μπορούσε να γυριστεί, δεδομένων των συνθηκών. Μιας και άρχισα να ασχολούμαι με το σενάριο σε ένα δεύτερο στάδιο της ζωής μου, εκτός από κάποια workshops και σεμινάρια δεν έχω κάνει κάποιο κινηματογραφικό τπυχίο στο σενάριο ή γενικότερα και σουσιαστικά η «Λούση» είναι η πρώτη μου προσπάθεια ως σεναριογράφος (το πρώτο που έχω γράψει στα ελληνικά) και γενικότερα το κινηματογραφικό μου ντεμπούτο. Η ιστορία ήρθε ήσυχα, σαν απόρροια γενικότερων σκέψεων περί σχέσεων και δη πολλών ετών, αλλά και περί θανάτου. Η χρήση της σκυλίτσας «Λούση» δεν ήταν μόνο ένας σεναριακός μηχανισμός, αλλά μια ειλικρινής αναφορά στο θέμα των κατοικιδίων και της συμπεριφορά μας προς αυτά, αλλά και στο τι αυτά μπορεί (θα έπρεπε ή δεν θα έπρεπε) να σημαίνουν για εμάς.
Πως θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Μια ανθρώπινη ιστορία αγάπης με άξονα ένα άτεκνο ζευγάρι, το οποίο όντας πια μόνο, πρέπει να επιβιώσει της "σχεσιακής" κρίσης και να επιβεβαιώσει τα συναισθήματά του.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Είμαι οπαδός της ιστορίας της ταινίας περισσότερο απ' την πλοκή. Δηλαδή, όπως έλεγε και ο δάσκαλος Κιούμπρικ, η ιστορία πρέπει να έρχεται πρώτη μιας και οι περιπλοκές ή τα παιχνίδια για χάρη της πλοκής δεν εγγυώνται πάντα μια ενδιαφέρουσα ιστορία και συνεπώς ταινία. Αυτό λοιπόν που θα ήθελα να συζητηθεί είναι αν η ιστορία σαν ιστορία, σαν «πρωτότυπο» εξυπηρετεί το σκοπό, το νόημα, τους προβληματισμούς και τελικά τα μηνύματα της ταινίας.
Πως είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Δεν θα πρωτοτυπήσω, οπότε θα πω, από την ελάχιστη προσωπική εμπειρία και την κάπως μεγαλύτερη λόγω συγγενικού περιβάλλοντος με ενασχόληση στον κινηματογράφο: «δύσκολα», έως «πολύ δύσκολα». Για τους περισσότερους Ευρωπαίους φαντάζει άθλος το πόσες ταινίες (έστω και μικρού μήκους) βγαίνουν και με τι ποιότητα, δεδομένων των αφάνταστων δυσκολιών, την έλλειψη χρηματοδότησης από κρατικούς, δημόσιους αλλά κυρίως ιδιωτικούς φορείς. Ξέρω πολύ καλά τι ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει, αλλά αν οι συνθήκες δεν αλλάξουν, παρόλη την ευκολία της ψηφιακής κινηματογράφησης ειδικά για τις ταινίες μικρού μήκους και την ευκολία (όχι χωρίς κόστος, βέβαια) που υπάρχει στην υποβολή ταινιών σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο μέσω γνωστών πλατφορμών, πολύ φοβάμαι ότι και σ' αυτόν τον τομέα θα αρχίσουμε να έχουμε «διαρροή» ανθρώπου δυναμικού ή απλώς απογοήτεσυη και ενδεχομένως απομάκρυνση από την τέχνη.
Η δική μου εμπειρία ήταν άκρως ενδιαφέρουσα αλλά και αγχωτική. Ηταν μια ιδιωτική παραγωγή που έγινε με πολλές θυσίες και για την οποία χρησιμοποιήθηκαν χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί δύσκολα και τα οποία αρχικά προορίζονταν για δίδακτρα (μαζί με εργασία) για το Central School of Speech and Drama του Λονδίνου, μιας και είχα γίνει δεκτός για μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη συγγραφή (στη δική μου περίπτωση με ειδίκευση στο κινηματογραφικό σενάριο). Τα γυρίσματα έγιναν τον Ιούλιο του 2015, υπό το κράτος των κεφαλαιακών ελέγχων και μάλιστα μια από τις τεσσεράμιση μέρες γυρισμάτων ήταν η Κυριακή του δημοψηφίσματος! Με ευκαιρία λοιπόν αυτό, θα ήθελα να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά όλα τα παιδιά και όλους εκείνους που με το ελάχιστο έκαναν την ταινία πραγματικότητα και νομίζω με μάλλον καλά αποτελέσματα! Οντας παρών σε όλα τα γυρίσμτα και βοηθώντας έστω και ελάχιστα όπου μπορούσα, νιώθω πως η εμπειρία δεν συγκρίνεται με κανένα μάθημα και είμαι ξανά ευγνώμων σε όλους τους συντελεστές αλλά και στον Σταμάτη Γιαννούλη που σεβάστηκε το σενάριο και το μετέφρασε με αυτόν τον τρόπο.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Οντας ένα απ' τα βασικά φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στην Ελλάδα, την ευρύτερη περιοχή αλλά και την Ευρώπη, είμαι πολύ χαρούμενος και με τιμή συμμετέχουμε και εμείς στο φετινό φεστιβάλ. Από μικρός άκουγα γι' αυτό το φεστιβάλ και τώρα πραγματικά προσβλέπω στην υποδοχή της ταινίας μας. Πιστεύω ότι το φεστιβάλ της Δράμας θα πρέπει να ενισχυθεί και από το κράτος, αλλά και με άλλους τρόπους, όπως περισσότερες χορηγίες και εμπλοκή διεθνών μέσων/φορέων/χορηγών. Επίσης θεωρώ σημαντικό το Φεστιβάλ να συνεργαστεί με τις μεγάλες πλατφόρμες υποβολής ταινιών και γιατί όχι, τουλάχιστον για το διεθνές κοινό να υπάρξει κάποιο κόστος, έστω και μικρο-χρήματα τα οποία θα πηγαίνουν προφανώς στο φεστιβάλ και μόνο. Τέλος να σημειώσω πως, παρόλο που το φεστιβάλ οδηγεί στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου και επίσης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Αθήνας και προφανώς στα βραβεία της Ακαδημίας, θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν κινήσεις για να καταχωρηθεί το Φεστιβάλ στα φεστιβάλ πρόκριση τόσο για τα BAFTA, όσο και για τα βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, Τεχνών και Επιστημών. Πολύ μικρότερα φεστιβάλ από αυτό της Δράμας δίνουν τη δυνατότητα στους νικητές να υποβάλλουν την ταινία τους για τα βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας, θα πρέπει να συμπεριληφθεί και αυτό της Δράμας.
info
Σκηνοθεσία Σταμάτης Γιαννούλης / Σενάριο Αλέξης Γιαννούλης / Φωτογραφία Σταμάτης Γιαννούλης / Μοντάζ Νικολέτα Λεούση / Μουσική Γουίλιαμ Αντωνίου / Ηχος Θοδωρής Μπαμπούρης / Σχεδιασμός Ηχου Γιώργος Ραμαντάνης / Σκηνικά Ράνια Γερογιάννη / Ερμηνευτές Αγγελος Φλέσσας, Ράνια Οικονομίδου, Λένα Δροσάκη Φιλική Συμμετοχή Δέσποινα Φούντα, Γιάννης Μαλογιάνης, Μάνος κ Μαρίλια Κάτουλα / Παραγωγή Αλέξης Γιαννούλης
