Εχοντας ήδη αφήσει πίσω του την ηθοποιία, ο 82χρονος Ρόμπερτ Ρέντφορντ αποφάσισε να απομακρυνθεί και από τα φώτα του Φεστιβάλ που ο ίδιος έφτιαξε το 1978. Αντί για το καθιερωμένο άνοιγμα του Φεστιβάλ του Σάντανς που ήθελε τον ιδρυτή του να χαιρετίζει τη διοργάνωση και να συζητά με τον κόσμο, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ δήλωσε πως «Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου μπορώ να μετακινηθώ σε ένα διαφορετικό μέρος. Αυτό που μου έλειψε όλα αυτά τα χρόνια ήταν να μπορώ να περνάω χρόνο μαζί με τις ταινίες και τους δημιουργούς τους. Εχω ξοδέψει πολύ χρόνο παρουσιάζοντας πράγματα, αλλά δεν νομίζω πλέον ότι το Φεστιβάλ χρειάζεται παρουσίαση.»
Αντ' αυτού, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, φανατικός δημοκρατικός και πολιτικός αλλά και οικολογικός ακτιβιστής εκτός από υπέροχος ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός και ένας από τους μεγαλύτερους σταρ του σινεμά, έγραψε ένα άρθρο στη Washington Post, ενώνοντας τη φωνή του με όσους επιθυμούν την ανατροπή του Ντόναλντ Τραμπ, όχι με τρόπους που προσβάλλουν τη δημοκρατία, αλλά με τα μέσα εκείνα που τη διασφαλίζουν και για τις επόμενες γενιές.
Διαβάστε ακόμη: Η Τζέιν Φόντα στα 81 της χρόνια παραμένει πολιτική πυξίδα: «Μην εκλέξουμε ποτέ ξανά κάποιον που θα μας διχάσει έτσι»
Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο του Ρόμπερτ Ρέντφορντ στην Washington Post:
«Πρέπει να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία- και όχι με καθαιρέσεις»
Βλέπω τους υποτιθέμενους ηγέτες της Αμερικής του σήμερα με μία μίξη θυμού και απόγνωσης, για το τι γίνεται πίσω από τις πλάτες μας. Κι όμως, υπενθυμίζω συνεχώς στον εαυτό μου ότι σαν χώρα έχουμε αντιμετωπίσει τις ίδιες προκλήσεις στο παρελθόν- έχουμε φτάσει στα άκρα, στο απώτατο χείλος του γκρεμού, κι όμως την τελευταία στιγμή επιστρέψαμε πίσω στις αξίες που ακόμα μοιραζόμαστε.
Μπορούμε να το ξανακάνουμε;
Είναι επώδυνα πασιφανές πως έχουμε έναν πρόεδρο ο οποίος υποβαθμίζει ό,τι αγγίζει, ένα άτομο που δεν κατανοεί (ή ενδιαφέρεται;) ότι καθήκον του είναι να υπερασπιστεί τη δημοκρατία. Παράλληλα, αυτοί που πρέπει να εξασφαλίζουν την ισορροπία, την οποία οι πατέρες του έθνους μας είχαν κατά νου, όπως ο ηγέτης της πλειοψηφίας τής γερουσίας Μιτς Μακόνελ (Ρεπουμπλικανός), αντ’ αυτού επιλέγουν πολιτικές τυφλής υπακοής και αφοσίωσης αλλά και ακραίες, παρωχημένες ιδεολογίες.
Αλλά πώς εμείς, σαν πολίτες, μπορούμε να διορθώσουμε αυτήν την κατάσταση; Το πιο δυνατό μας μέσο είναι ακόμα οι εκλογές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ευκαιρία που έχουμε το 2020 να απορρίψουμε το μίσος και την πόλωση και να επιλέξουμε την ευγένεια και την πρόοδο. Ας μη μιλάμε για καθαίρεση ή να εναποθέτουμε όλες μας τις ελπίδες στο ειδικό ένταλμα: το πρώτο είναι συνυφασμένο με τις πολιτικές εξελίξεις στην Γουάσινγκτον, ενώ το δεύτερο μπορεί να γίνει μόνο αφού εκδοθεί η έκθεση. Ας μείνουμε προσηλωμένοι στο να πάρουμε πίσω τη χώρα μας με τη δύναμη της ψήφου μας.
Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε τώρα. Αν έχουμε μάθει κάτι από τις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις είναι ότι πρέπει να συγκεντρώνουμε ενέργεια νωρίς και με συνέπεια στους σωστούς υποψήφιους και ζητήματα- τοπικά και εθνικά- για να διασώσουμε τη δημοκρατία μας.
Δεν ικανοποιούμαι πλέον απλά περιμένοντας τη δικαιοσύνη να δράσει. Είμαι διατεθειμένος να πολεμήσω για αυτή, τώρα και για τα επόμενα δύο χρόνια, με κίνητρο την έμπνευση από καινούριες και νεότερες φωνές που στρέφονται προς τον αγώνα.
Είναι τόση μεγάλη η ζημιά από την οποία πρέπει να αναρρώσουμε, τόσο μεγάλος o διχασμός που πρέπει να διορθωθεί, τόσα σπουδαία έργα που πρέπει να συνεχίσουμε. Δεν πιστεύετε ότι αυτή είναι μια μάχη στην οποία αξίζει να εμπλακούμε;
Διαβάστε ακόμη: Οι σεξουαλικές σχέσεις με ανηλίκους, το συνένοχο Χόλιγουντ και η απάντηση του Μπράιαν Σίνγκερ
