Η Ζιλιέτ Μπινός βρέθηκε στο 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου ως πρωταγωνίστρια της νέας ταινίας της Ιζαμπέλ Κοϊσέτ «Nobody Wants the Night». Το Flix τη συνάντησε σε μία απολαυστική συζήτηση που δεν περιορίστηκε μόνο στην συγκεκριμένη ταινία, αλλά και στον τρόπο που αντιμετωπίζει πια το επάγγελμά της - μετά από τόσα χρόνια καριέρας. Κι εκεί, κάπου ανάμεσα στο πόσες στιγμές έχει βρεθεί 6 το πρωί στο μακιγιάζ γνωρίζοντας ότι ακολουθεί μία πολύ απαιτητική σκηνή και πόσες άλλες έχει τρομάξει ότι δε θα τα καταφέρει να βρει το ρόλο, η Μπινός μας πέταξε «όπως τώρα, για παράδειγμα, που παίζω ''Αντιγόνη'' στο θέατρο».
Η παράσταση σε σκηνοθεσία του Βέλγου σκηνοθέτη Ιβο βαν Χόβε (ο οποίος είχε ενθουσιάσει το λονδρέζικο θεατρικό κοινό με τις ρωμαϊκές τραγωδίες του στο Barbican, το 2009) είναι μία σύγχρονη ανάγνωση της τραγωδίας του Σοφοκλή και έχει αποδοθεί σε μετάφραση της ποιήτριας Αν Κάρσον.
«Ολα ξεκίνησαν γιατί ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Barbican μου ζήτησε να συνεργαστούμε. Με ρώτησαν αν έχω κάποιο σκηνοθέτη να προτείνω κι έτσι τους είπα για τον Ιβο. Με ρώτησαν τι θα ήθελα να κάνω και ήμουν κατηγορηματική: αρχαία ελληνική τραγωδία. Ο Ιβο μου πρότεινε κάποια πράγματα και του είπα "όχι όχι όχι: Αντιγόνη θα παίξω..."...»
«Η πρεμιέρα είναι στις 25 Φεβρουαρίου» μάς λέει κάνοντας μία γκριμάτσα τρόμου και προσποιούμενη ότι σηκώνεται και φεύγει (γιατί έχει πολλή και σοβαρή δουλειά να κάνει - δε θα έπρεπε να είναι εδώ). «Είμαι τρομοκρατημένη, γιατί παίζω με Βρετανούς ηθοποιούς. Κι εκτός από την απόδοση της τραγωδίας, πρέπει να είμαι και άψογη, εναρμονισμένη μαζί τους, με τις προφορές, την κουλτούρα τους. Είμαι Γαλλίδα. Είναι δύσκολο...»
Μάς εξομολογείται όμως ότι θεωρεί την «Αντιγόνη» ρόλο ζωής.
«Είμαι ενθουσιασμένη. Γιατί με αυτό το ρόλο βουτάω σ' ένα σοφό κείμενο. Μελετώ τις αρχετυπικές μας καταγωγές, το οποίο είναι ακόμα συγκλονιστικό. Είναι τόσο σύγχρονο έργο. Τόσο επίκαιρο. Τόσο πλούσιο. Μαθαίνεις τόσο πολλά. Σκέφτεσαι ακόμα περισσότερα για την ανθρώπινη φύση, τους νόμους, τις επιλογές, τις μικρές μας επαναστάσεις. Οι μεταφράσεις του Φρόιντ μου φαίνονται επιφανειακές. Για μένα υπάρχουν ακόμα πιο εύστοχες αναλύσεις που εμφαθύνουν ακόμα περισσότερο στον μύθο. Χρειάζεσαι χρόνο για να παίξεις αρχαία ελληνική τραγωδία. Χρόνο να μελετήσεις το κείμενο, χρόνο να το σκεφτείς, να το βάλεις μέσα σου, ώστε να το κατανοήσεις...»
Διαβάστε ακόμα:
Tags: Ζιλιέτ Μπινός
