Στις 4 Φεβρουαρίου του 2015 προβλήθηκε από την τότε ΝΕΡΙΤ, ένα από τα ωραιότερα επεισόδια από τη σειρά που επιμελήθηκε ο Νίκος Τριανταφυλλίδης σε παραγωγή της NIMA Productions (Μαρίνα Δανέζη), «Τα Στέκια (Ιστορίες Αγοραίου Πολιτισμού)», αφιερωμένο στις Μπουάτ της Αθήνας, σε σκηνοθεσία του Νίκου Πάστρα.
Ανάμεσα σε όλους τους σημαντικούς εκπροσώπους μιας ολόκληρης εποχής που μιλούν για το νέο κύμα και την κουλτούρα των μπουάτ είναι φυσικά η Αρλέτα που δηλώνει απερίφραστα και την άποψη της για το τέλος ενός κύκλου που έκλεισε όταν «ξεκίνησε η εποχή του δήθεν που κράτησε πολύ και νομίζω καλά κρατεί».
Δείτε εδώ ολόκληρο το επεισόδιο «Η Μπουάτ»:
Στις αρχές του 60 το ορμητικό «Νέο Κύμα» έρχεται (μέσω της κινηματογραφικής «Nouvelle Vague») από τη Γαλλία για να ταράξει τα ελληνικά μουσικά ύδατα. Ο χώρος που θα φιλοξενήσει αυτό το νέο μουσικό είδος είναι η μπουάτ. Ενα μικρό, μουσικό κουτί. Λιτό, απέριττο, άμεσο και αληθινό. Οι μπουάτ στεγάζονταν στην Πλάκα, στη συνοικία των Θεών. Η μουσική ποιότητα και η ιδιαίτερη ενέργεια που χαρακτήριζαν τη μουσική των μπουάτ ξεκινούσαν από την οδό Θόλου, κατηφόριζαν τα σκαλοπάτια της Μνησικλέους και κυριαρχούσαν σε όλο το μήκος και πλάτος της «Οδού των Ονείρων». Ενα πιάνο, μια κιθάρα ή μια φυσαρμόνικα, λιγοστά καθίσματα και μία φωνή εγκαινίαζαν ένα νέο τρόπο ιερής επικοινωνίας μεταξύ των τραγουδιστών και των θαμώνων, εντελώς απογυμνωμένο από πομπώδη μουσικά εφέ. Στη μπουάτ έσμιγαν οι εργάτες με τους φοιτητές και τους καλλιτέχνες, ένα φαινομενικά ετερόκλητο κράμα ανθρώπων που όμως αναζητούσε το νέο, το ανεπηρέαστο και το διαφορετικό. Εντός αυτού του «αειθαλούς άνθους της Πλάκας» όλες οι αισθήσεις συντονίζονταν σε ένα μυσταγωγικό συνεχές ήχων και στίχων. Η ύπαρξη των μπουάτ σηματοδοτούσε την αντίθεση στο μαζικό και το ευτελές ορίζοντας τον τόπο που ωριμάζει η σκέψη και γεννιέται η αμφισβήτηση. Σταδιακά, τα μουσικά κουτιά έδωσαν τη θέση τους στα κοσμικά κέντρα με τις μεγάλες πίστες, τις φωτεινές μαρκίζες και το εγχώριο star system με τα «μεγάλα ονόματα». Οι φωνές των μπουάτ, οι συνθέτες και οι στιχουργοί του Νέου Κύματος αλλά και οι μουσικοί τους ανήκουν δικαιωματικά στη «μουσική αθανασία» αντιπροσωπεύοντας ένα αγνό και ουσιαστικό κεφάλαιο της νεότερης ελληνικής μουσικής. Οι μπουάτ «αναγεννιούνται» τηλεοπτικά μέσα από συγκινητικές αφηγήσεις.
Στην μουσική αυτή παρέα παρευρίσκονται (αλφαβητικά) οι: Θέμης Ανδρεάδης (τραγουδιστής–τραγουδοποιός), Αρλέτα (τραγουδοποιός), Πόπη Αστεριάδη (τραγουδίστρια), Γιάννης Βεσλεμές aka Felizol (σκηνοθέτης–μουσικός), Γιώργος Δανέζης (τραγουδιστής), Πάνος Δημητρόπουλος (συγγραφέας-ιδιοκτήτης Απανεμιάς από το 2010), Nalyssa Green (μουσικός), Λίνος Κόκοτος (μουσικοσυνθέτης), Κτίρια τη Νύχτα (τραγουδοποιός), Μαρίζα Κωχ (τραγουδοποιός), Λόλεκ (τραγουδοποιός), Βασίλης Μαυρομάτης, Νότης Μαυρουδής (μουσικοσυνθέτης–κιθαρίστας), Δημήτρης Μπαγέρης (συγγραφέας–ερευνητής), Αντώνης Μποσκοϊτης (σκηνοθέτης-δημοσιογράφος ), Γιάννης Σπανός (συνθέτης), Κώστας Χατζής (τραγουδιστής)
Δημοσιογραφική Έρευνα: Ηλιάνα Δανέζη
Μουσική Σήματος: Blaine L. Reininger
Σχεδιασμός Τίτλων Αρχής: Γιώργος Βελισσάριος
Μιξάζ: Δημήτρης Μυγιάκης
Εκτέλεση Παραγωγής: ΝΙΜΑ Ενέργειες Τέχνης και Πολιτισμού Ηχοληψία: Γιάννης Αντύπας, Κώστας Κουτελιδάκης Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρίνα Δανέζη Σενάριο –
Σκηνοθεσία: Νίκος Πάστρας
