Μια ομάδα σπηλαιοδυτών που εξερευνά ένα δίκτυο υποβρύχιων σπηλαίων, αποκλείεται στα έγκατά του, όταν μια τροπική καταιγίδα αποκόπτει την πρόσβασή τους στην επιφάνεια. Με τη στάθμη των νερών να ανεβαίνει και τον πανικό να κερδίζει έδαφος, θα πρέπει να βρουν ένα πέρασμα για να βγουν από τον υποβρύχιο λαβύρινθο πριν παγιδευτούν εκεί.
Με τον ίδιο τρόπο που η αργή εναπόθεση αλάτων δημιουργεί σταλαγμίτες στον πυθμένα μιας σπηλιάς, έτσι και η επανάληψη των κλισέ και των γνώριμων στερεοτύπων, μεταμορφώνει τους ήρωες του εντυπωσιακού τεχνικά «Αδύτου», σε ανάλογης ζωντάνιας κι ενδιαφέροντος χαρακτήρες.
Τίποτα απ' όσα λέγεται ή γίνεται στη διάρκεια του φιλμ δεν είναι έστω και στο ελάχιστο απροσδόκητο, μια που στην πραγματικότητα οι ηθοποιοί χρησιμεύουν απλά ως το έμψυχο υλικό που θα αφαιρέσει από το φιλμ το χαρακτηρισμό του ντοκιμαντέρ. Με έναν ανάλογο τρόπο, η παρουσία του ονόματος Τζέιμς Κάμερον στην αφίσα και τα credits του φιλμ γίνεται μόνο και μόνο για να κάνει ελκυστική αυτή την υποβρύχια περιπέτεια σε ένα κοινό που μετά από το «Avatar» θεωρεί τον Κάμερον γκουρού του τρισδιάστατου σινεμά.
Oμως η ζωή στον πλανήτη Πανδώρα ήταν ασύγκριτα πιο πλούσια σε κινηματογραφική… βιοποικιλότητα σε σχέση με την «μονοκαλλιέργεια» κλειστοφοβικής περιπέτειας που θα βρείτε εδώ. Το θέαμα της σπηλιάς συχνά κόβει την ανάσα, οι λαβυρινθώδεις διακλαδώσεις της εντείνουν την αγωνία και οι αχανείς θόλοι της κάνουν τα στενά υποβρύχια περάσματά της να δείχνουν ακόμη πιο κλειστοφοβικά κι εν τέλει η κινηματογράφηση του Γκρίρσον της δίνει την πολυπλοκότητα και το ενδιαφέρον που στερούνται οι μονοδιάστατοι χαρακτήρες του φιλμ.
Μια καλή ιδέα θα ήταν, το director’s cut να ξεφορτωθεί τελείως τους ηθοποιούς και να μας οδηγήσει στη μυστικιστική σιωπή και το εντυπωσιακό μεγαλείο αυτού που τελικά δίνει στην ταινία το όποιο ενδιαφέρον της.
