Εχοντας βραβευθεί ήδη από τις περισσότρες Ενώσεις Κριτικών Κινηματογράφου σε όλη την Αμερική, καλύτερο ντοκιμαντέρ της χρονιάς στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, πρώτο στις λίστες των πιο έγκυρων κινηματογραφικών περιοδικών σε όλον τον κόσμο και φαβορί για το Οσκαρ Ντοκιμαντέρ, το «The Act of Killing» των Τζόσουα Οπενχάιμερ και Κρίστιν Σιν είναι πριν απ' όλα τα παραπάνω ένα σπουδαίο ντοκιμαντέρ.
Oταν η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανατράπηκε από πραξικόπημα το 1965, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν σε λιγότερο από ένα χρόνο. Ο Ανγουάρ και οι φίλοι του, από μαυραγορίτες εισιτηρίων προάχθηκαν σε αρχηγούς ταγμάτων θανάτου σε μια από τις σκοτεινές και αιματηρές σελίδες της ιστορίας της χώρας. Το «The Act of Killing» θα μπορούσε να είναι ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ και μόνο για το γεγονός ότι επιστρέφει σε εκείνη την εποχή, έχοντας για οδηγούς τους ίδιους τους «δολοφόνους» να εξιστορούν τις αποτρόπαιες πράξεις τους. Μόνο που οι εμπνευστές τους, Τζόσουα Οπενχάιμερ και Κριστίν Σιν, δεν διάλεξαν τον εύκολο δρόμο. Αντιμέτωποι με μια ομάδα ανθρώπων που η Ιστορία έχει καταχωρήσει ως σωτήρες και όχι ως κοινούς δολοφόνους, ο μόνος τρόπος για να τους πείσουν να εξιστορήσουν τις λεπτομέρειες των εγκλημάτων τους ήταν να χτυπήσουν κέντρο στην εμμονή τους που δεν ήταν άλλη από το ίδιο το σινεμά, πείθοντάς τους να αναπαραστήσουν τις εγκληματικές τους πράξεις σαν να γύριζαν μια σειρά από ταινίες...
Οπως σημειώνουν οι ίδιοι οι δημιουργοί της ταινίας (στην κατασκευή του ντοκιμαντέρ συμμετείχαν και άλλοι σκηνοθέτες που αναγράφονται στα credits ως «Ανώνυμος» για την προστασία τους από τις Αρχές): «Στα νιάτα τους, ο Ανγουάρ (σ.σ. μια από τις ηγετικές μορφές των φόνων) και η παρέα του περνούσαν τις ώρες τους στο σινεμά. Ελέγχοντας τη μαύρη αγορά των κινηματογραφικών εισιτηρίων, χρησιμοποιούσαν τις αίθουσες ως βάση των σχεδίων τους, κάτι σαν αυτοσχέδιοι "κινηματογραφικοί γκάνγκστερς". Το 1965, ο στρατός τους προσέλαβε για να σχηματίσουν τάγματα θανάτου, κυρίως λόγω της φυσικής ροπής τους προς τη βία και επίσης γιατί μισούσαν τους κομμουνιστές επειδή μποϋκόταραν τις αμερικάνικες ταινίες που τόσο αγαπούσαν. Ο Ανγουάρ και οι φίλοι του ήταν φανατικοί θαυμαστές του Τζέιμς Ντιν και του Τζον Γουέιν και εκτελούσαν τους φόνους που ακολούθησαν το πραξικόπημα σύμφωνα με όσα θα έκαναν σε παρόμοια περίπτωση τα είδωλά τους. Στο ντοκιμαντέρ, ο Ανγουάρ και η παρέα του συμφώνησαν να μας μιλήσουν για τις δολοφονίες, αλλά το έκαναν κυρίως γιατί γοητεύτηκαν από το γεγονός πως θα συμμετείχαν σε μια ταινία. Ετσι τους προκαλέσαμε να χτίσουν μόνοι τους τις "κινηματογραφικές σκηνές" των φόνων, χρησιμοποιώντας ο καθένας το αγαπημένο του είδος - γουέστερν, μιούζικαλ, φιλμ νουάρ. Και κάπως έτσι έγραψαν τα σενάρια και υποδύθηκαν όχι μόνο τους εαυτούς τους αλλά και τα θύματά τους.»
Παρόλα τα αποτρόπαια εγκλήματα και μια αναφορά της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που τα περιέγραψε ως «σοβαρή παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ένα έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας» κανείς δεν συνελήφθη ή δικάστηκε ποτέ για αυτά. Και τώρα, οι αρχές της Ινδονησίας κατηγορούν τους δημιουργούς του «The Act of Killing» για δυσφήμηση της χώρας.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «The Act of Killing»
Ο εκπρόσωπος Τύπου των εξωτερικών υποθέσεων της Ινδονησίας Τεούκου Φαιζασγιάχ δήλωσε, εκφράζοντας την αντίθεση της χώρας στο ντοκιμαντέρ των Οπενχάιμερ και Σιν: «Η Ινδονησία παρουσιάζεται ως ένα αδίστακτο και άνομο έθνος. Η ταινία παρουσιάζει την Ινδονησία όπως ήταν κάποτε, στη δεκαετία του '60. Αυτό δεν είναι σωστό. Πρέπει να θυμηθούμε όλοι πως η χώρα υπήρξε στο κέντρο μια μεταρρύθμισης. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Και η άποψη του κόσμου δεν θα πρέπει να επηρεαστεί από μια και μόνο ταινία. Πολλές χώρες έχουν παρόμοιες σκοτεινές σελίδες στην ιστορία τους. Αλλά δεν πρέπει να στοχοποιούμε μια χώρα τόσο εύκολα. Πρέπει να θυμηθούμε την ιστορία της δουλείας στην Αμερική, τους αβορίγινες στην Αυστραλία, τους βομβαρδισμούς στο Βιετνάμ. Υπάρχουν στοιχεία παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε πολλά έθνη. Πρέπει να θυμόμαστε πως το πρόβλημα προέκυψε στην Ινδονησία στο πλαίσιο ενός Ψυχρού Πολέμου, ενός πολέμου εναντίον του κομμουνισμού.»
Σε μια λιτή απάντησή του ο Τζόσουα Οπενχάιμερ, πόσταρε στον λογαρισμό του στο Twitter το εξώφυλλο της Jakarta Globe που αναφέρεται στο θόρυβο γύρω από το ντοκιμαντέρ, το οποίο έχει προκαλέσει αντιδράσεις και στην Κίνα, αφού οι Κινεζικές Αρχές ζητούν από την Ινδονησία να απολογηθεί δημόσια για τα εγκλήματα εναντίον των Κινέζων κομμουνιστών και έχουν απειλήσει με μποϋκοτάζ τη χώρα.
Διαβάστε ακόμη:
