Οπως τα κάρβουνα που είναι κρυμμένα κάτω από στρώματα στάχτης, νιώθεις ότι υπάρχουν πολλές δυνάμεις που περιμένουν να εκτονωθούν, από την πρώτη κιόλας σεκάνς της ταινίας όταν το αμάξι του Λέον και του Φέλιξ χαλάει καθοδόν προς το εξοχικό του δεύτερου όπου σκοπεύουν να περάσουν το καλοκαίρι. Οταν τελικά θα φτάσουν εκεί, θα ανακαλύψουν ότι η μητέρα του Φέλιξ έχει ήδη επιτρέψει στην κόρη μιας φίλης της να μείνει εκεί και οι τρεις τους θα αναγκαστούν να συγκατοικήσουν για τις επόμενες εβδομάδες.
Από την αρχή αντιλαμβάνεσαι ότι ο τρόπος που βλέπουν την ζωή οι δυο φίλοι είναι εντελώς διαφορετικός. Ο Φέλιξ ο οποίος θέλει να προετοιμάσει το φωτογραφικό του πορτφόλιο για την εισαγωγή του στην Σχολή Καλών Τεχνών, θα πάρει την πετσέτα του και θα πάει στην θάλασσα. Ο Λέον που δεν θα βγάλει ποτέ το t-shirt του ή δεν θα βουτήξει στη θάλασσα, θέλει μόνο να τελειώσει το προσχέδιο του νέου του βιβλίου, του δεύτερου μετά από ντεμπούτο του που άφησε υποσχέσεις.
Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, το ζεστό καλοκαίρι φέρνει μαζί του την απειλή πυρκαγιών που καίνε κοντινά δάση και κάνουν τα βράδια τον ουρανό κόκκινο, και η Νάντια που μοιράζεται μαζί τους το σπίτι, φέρνει τις νύχτες τον εραστή της στο δωμάτιο κάνοντας θόρυβο και τον Λέον να δυσανασχετεί. Εντούτοις, το βασικό πρόβλημα του Λέον δεν είναι άλλο από την ανασφάλεια του, από την αβεβαιότητα για το ταλέντο του, τις αμφιβολίες για το κατά πόσο το νέο του βιβλίο που έχει τον όχι ακριβώς εμπνευσμένο τίτλο «Κλαμπ Σάντουϊτς», βρίσκει τον στόχο του, ή οποιονδήποτε λόγο ύπαρξης. Κι αυτή ακριβώς η ανασφάλεια θα τον κάνει κυνικό, εκνευριστικό, επιθετικό, με μια λέξη αφόρητο.
Και κάπως έτσι στήνεται το σκηνικό και οι ήρωες μιας κομεντί χαρακτήρων, συναισθημάτων και ιδεών που κινείται κυρίως στην περιοχή μιας άβολης αμηχανίας την οποία εκπέμπει με ένταση ο Λέον. Ο «Κόκκινος Ουρανός» είναι σύμφωνα με τον δημιουργό του το δεύτερο μέρος μια τριλογίας για την δημιουργία και τον έρωτα, η οποία είναι πολύ λιγότερο μεταφορική και λυρική από την «Νύμφη του Νερού» που την ξεκίνησε.
Στην πραγματικότητα στο πρώτο του μέρος, το φιλμ μοιάζει εξίσου αμήχανο με τον κεντρικό του ήρωα και παίρνει τον χρόνο του μέχρις ότου να αρχίσει να κοιτάζει βαθύτερα την δυναμική των σχέσεών τους και την ψυχολογία τους. Και θα είναι αυτό το δεύτερο μέρος του και η εισαγωγή δύο καινούργιων χαρακτήρων που θα ενώσει τις αφηγηματικές γραμμές σε κάτι μεγαλύτερο, εντονότερο, ειλικρινές και συγκινητικό.
