Σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής, ένας νέος άντρας συλλαμβάνεται, ενώ το αναίσθητο σώμα μιας κοπέλας μεταφέρεται στο ασθενοφόρο. Μέσα στο περιπολικό που διασχίζει την πολύβουη Αθήνα, ο άντρας ανακαλεί το διάστημα των τελευταίων μηνών, προσπαθώντας να καταλάβει τι πήγε λάθος. Πώς έφτασε στην ακραία βία αυτός που πάντα την απεχθανόταν; Πώς κατέληξε να γίνει ο ίδιος το «κακό» απ' το οποίο είχε ταχθεί να την προστατεύσει;
Η Ελισάβετ Χρονοπούλου σκηνοθέτησε την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της, μετά τα «Ενα Τραγούδι δε Φτάνει» και «Ο Αννίβας προ των Πυλών» - η «Μικρή Αρκτος» βγαίνει σε λίγες μέρες στις αίθουσες κι αποτυπώνει, σε ασπρόμαυρο, την ιστορία της κατάρρευσης ενός ζευγαριού, μια ιστορία μεγάλης αγάπης και μεγάλης βίας. Ολόκληρη η ταινία είναι γυρισμένη με υποκειμενικό πλάνο: η κάμερα είναι τα μάτια εκείνου, του Γιάννη Κοκιασμένου, που παρατηρούν εκείνη, τη Σοφία Γεωργοβασίλη, το πρόσωπό της, το σώμα της, τις κινήσεις της, το σπίτι τους, τους δρόμους της Αθήνας που στεγάζουν την ιστορία τους. Το Flix σκέφτηκε ν' αλλάξει... ματιά και να ρωτήσει τη σκηνοθέτη και τους πρωταγωνιστές της «Μικρής Αρκτου», πού κοιτάζουν οι ίδιοι και τι βλέπουν. Διαβάστε παρακάτω τι μας είπαν.
Δείτε ακόμη: Η Ελισάβετ Χρονοπούλου μιλάει στην κάμερα του Flix για τη «Μικρή Αρκτο»
Ελισάβετ Χρονοπούλου
Τι βλέπεις όταν κλείνεις τα μάτια σου;
Το μετείκασμα αυτού που έβλεπα πριν τα κλείσω και μετά το μετείκασμα του μετεικάσματος μαυρόασπρο και φλου.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη, ή σε μια φωτογραφία;
Οταν βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη τού πιάνω κουβέντα. Είναι σαν συνάντηση. Ανάλογα τη στιγμή, τον ενθαρρύνω, τον μαλώνω, λέμε τα νέα μας. Αν η συνάντηση είναι αναπάντεχη μπορεί να ξαφνιαστώ και να του πω: Ωπ! Πού βρέθηκες εσύ εδώ; για να σε δω… μια χαρά είσαι! Οταν με βλέπω σε φωτογραφίες είναι πιο πεζό: κοιτάζω αν έχω βγει καλή…
Τι βλέπεις όταν φτάνεις στο γύρισμα μιας νέας ταινίας;
Το πρώτο πλάνο μέσα στο μυαλό μου.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τη Σοφία;
Ενα γενναίο κορίτσι.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τον Γιάννη;
Τη φωτεινή πλευρά της ζωής.
Τι βλέπεις όταν κάνεις μια βόλτα στην Αθήνα;
Τη σκοτεινή πλευρά της ζωής, τα τελευταία χρόνια.
Γιάννης Κοκκιασμένος
Τι βλέπεις όταν κλείνεις τα μάτια σου;
Αλογα, καουμπόυδες και άνυδρα φαράγγια του Μεξικού.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη, ή σε μια φωτογραφία;
The cowboy to top them all (ντροπή μεν, αλήθεια δε).
Τι βλέπεις όταν φτάνεις στο γύρισμα μιας νέας ταινίας;
Καλούς ανθρώπους
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις την Ελισάβετ και τη Σοφία;
Τη μεγάλη Αρκτο και τη μικρή.
Τι βλέπεις όταν κάνεις μια βόλτα στην Αθήνα;
Μικρές φιλόξενες γωνιές.
Σοφία Γεωργοβασίλη
Τι βλέπεις όταν κλείνεις τα μάτια σου;
Αυτή την περίοδο... ό,τι βλέπω και όταν τα έχω ανοιχτά. Πρόσφυγες παρατημένους, χωρίς σπίτι και μια Ευρώπη φρούριο.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη, ή σε μια φωτογραφία;
Στον καθρέφτη βλέπω την όποια διάθεση να γράφει στο πρόσωπό μου.
Τι βλέπεις όταν φτάνεις στο γύρισμα μιας νέας ταινίας;
Τους συνεργάτες στους οποίους θα εκθέσω κάποια κομμάτια μου.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις την Ελισάβετ;
Μια γυναίκα δυναμική, έξυπνη και πολυτάλαντη.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζει τον Γιάννη;
Εναν σύγχρονο cowboy με μια ρομαντική διάθεση για τα πράγματα.
Τι βλέπεις όταν κάνεις μια βόλτα στην Αθήνα;
Μια προσπάθεια να βρεθεί ένα νόημα στην καθημερινότητα, μακριά απο πολιτικές δυστοπίες.
