Συνέντευξη

Δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ την Καρόλ Μπουκέ!

στα 10

Συναντήσαμε την Καρόλ Μπουκέ δύο χρόνια πριν στο Φεστιβάλ Καννών, για τους «Ασυγχώρητους» του Αντρέ Τεσινέ. Με αφορμή την άφιξη της στην Αθήνα ως τιμώμενο πρόσωπο του 14ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου θυμόμαστε όσα είπαμε μαζί της και τους λόγους για τους οποίους δεν θα τη συγχωρήσουμε ποτέ που είναι τόσο υπέροχη...

Δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ την Καρόλ Μπουκέ!

«Ολα μοιάζουν με ένα παζλ. Στην αρχή υπάρχει μόνο ένα κομμάτι και αυτό έχει να κάνει φυσικά με το πως μοιάζεις. Μετά έχεις απλώς το χρόνο να συμπληρώσεις τα υπόλοιπα κομμάτια. Και ήμουν πάρα πολύ τυχερή: έκανα κωμωδίες, δράματα, πολλούς και διαφορετικούς ρόλου. Στην αρχή ξεκινάς έχοντας τη φαντασίωση πως θα μπορούσες να είσαι κάποιος άλλος. Το οποίο είναι τελείως αφηρημένο. Αυτό όμως σημαίνει να είσαι ηθοποιός. Είναι η φωνή σου. Ο τρόπος που κινείσαι, το σώμα σου. Με αυτό παίζεις. Δεν μπορείς να το αγνοήσεις. Και αυτό θα ήταν χαζό. Μετά από λίγο καταλαβαίνεις πως πρέπει να χρησιμοποιείς όλα όσα έχεις. Τώρα πια δεν έχω επιλογή. Είμαι 54 ετών. Μου αρέσει πάρα πολύ η έκφραση "Ημουν εκεί, έκανα τα πάντα.". »

Δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ την Καρόλ Μπουκέ για το γεγονός πως δεν ντρέπεται να πει την ηλικία της (είναι σήμερα 56 ετών), και ενδιαφέρεται ελάχιστα για το γεγονός πως δεν είναι πια «Το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου» ενός ολόκληρου πλανήτη όπως όταν ξεκινούσε πίσω στα 20 της χρόνια πρωταγωνιστώντας στην ομώνυμη τελευταία ταινία του Λουίς Μπουνιουέλ το 1977.

2 Με τον Φερνάντο Ρέι στο «Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου» το 1977

Ισως γιατί το κάνει με την ίδια ακριβώς κομψότητα, χάρη και το ίδιο στιλ με το οποίο έζησε ολόκληρη την καριέρα της που μετράει αισίως περισσότερες από 40 ταινίες και ένα μύθο γραμμένο στo μεγάλο βιβλίο του γαλλικού σινεμά. Ενα μύθο που μπορεί να βρίσκεται πίσω της, αλλά που κάθε φορά που την βλέπεις στην μεγάλη οθόνη νιώθεις πως δεν έφυγε ποτέ από εκεί. Θα αρκούσε να δείτε στην πιο πρόσφατη ταινία της, τους «Ασυγχώρητους» του Αντρέ Τεσινέ του 2011 (προβάλλεται στο πλαίσιο του 14ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου) που με φόντο τη Βενετία βρίσκει την Μπουκέ μαζί με τον Αντρέ Ντισολιέ σε μια ιστορία μυστηρίου που η λύση του κρύβεται στην αιώνια πιθανότητα της αγάπης.

2 Στους «Ασυγχώρητους» του Αντρέ Τεσινέ το 2011

«Θα δούλευα με τον Αντρέ Τεσινέ ό,τι και να μου ζητούσε να κάνω. Αλλά διαλέγω πλέον τους ρόλους μου, θέλοντας να κάνω ταινίες που μου δίνουν την ευκαιρία να παίξω πολύπλοκους χαρακτήρες και που μιλούν για την ενδιαφέρουσα πλευρά της ανθρώπινης κατάστασης. Αυτό κάνω και στους "Ασυγχώρητους". Αυτό λέει και ο Αντρέ Τεσινέ. Παρόλη τον πόνο που προκαλούμε ο ένας στον άλλον, η αγάπη είναι μια τεράστια πιθανότητα. Μερικές φορές οι δρόμοι δύο ανθρώπων συναντιούνται και αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις. Η ζωή είναι αυτή που αποφασίζει. Πρέπει να μην χάσεις την ευκαιρία. Μπορεί να είναι επώδυνο, μπορεί να είναι περιπετειώδες, ένα roller coaster. Αλλά η ζωή είναι από μόνη της ένα roller coaster όταν μεγαλώνεις. Οταν γνωρίζεις πόσο επώδυνη μπορεί να είναι η ζωή, αν έχεις πληγωθεί, φτάνεις σε ένα σημείο που είσαι εύθραυστος. Αλλά πρέπει να προχωρήσεις. Διαφορετικά είσαι νεκρός.»

3 Bond Girl στο «For Your Eyes Only το 1981

Δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ την Καρόλ Μπουκέ για την ελαφρότητα και τη συσσωρευμένη σοφία με την οποία αντιμετωπίζει πλέον τη ζωή της. Χορτασμένη (από επιτυχίες, αλλά κυρίως από έρωτα...), μπορεί πια να κοιτάξει πίσω στην καριέρα της και τη ζωή της χωρίς να μετανιώσει για τίποτα: ούτε για το γεγονός πως για πολλά χρόνια προσπαθούσε να αποδείξει πως δεν είναι απλά ένα όμορφο κορίτσι, ούτε για το γεγονός πως η σχέση της με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ (από το 1997 έως και το 2005) υπήρξε μια από τις πιο πολυσυζητημένες του γαλλικού σινεμά, ούτε για το γεγονός πως οι περισσότεροι τη γνωρίζουν επειδή το 1981 υπήρξε ένα από τα ομορφότερα bond girls που βρέθηκαν ποτέ στο πλευρό του Τζέιμς - Ρότζερ Μουρ - Μποντ στο «For Your Eyes Only».

2 Στο «Trop Belle Pour Toi» του 1989

Ισως γιατί η Καρόλ Μπουκέ υπήρξε πάντοτε πιο συνειδητοποιημένη απ' όσο έμοιαζε η εικόνα της στο πλευρό του Ζεράρ Ντεπαρντιέ, στις διαφημίσεις της Chanel που μονοπώλησε τη δεκαετία του '90 και στην πλούσια κοσμική ζωή της. Η μοναδική της επιθυμία ήταν να παίζει (ναι, σε ταινίες όπως το «Trop Belle Pour Toi» του Μπερτράν Μπλιέ που της χάρισε το Σεζάρ Α' Γυναικείου Ρόλου το 1989), να μπορεί να μιλάει ελεύθερα τόσο για την πολιτική όσο και για την πλούσια φιλανθρωπική της δράση, να συμμετέχει σε ένα επεισόδιο του «Sex and the City» και να μπορεί να επιλέγει τον τρόπο με τον οποίο θα ζήσει τη ζωή της χωρίς να παγιδευτεί ποτέ στο παιχνίδι μιας εφήμερης δημοσιότητας.

«Εζησα μια τρέλα όταν ξεκίνησα την καριέρα μου, υπήρξα διάσημη ίσως περισσότερο απ' όσο θα επιθυμούσα, δούλεψα με αξιόλογους ανθρώπους και τώρα πια μπορώ να ζω ήσυχη στην Παντελερία της Ιταλίας φτιάχνοντας κρασί. Τώρα πια είμαι πιο ελεύθερη από ποτέ, σχεδόν πιο αναρχική απ' όσο ήμουν ποτέ. Κάνω μόνο τα πράγματα που θέλω, χαίρομαι όταν δουλεύω στο σινεμά και παραμένω ερωτευμένη. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Πρέπει να ζεις την κάθε μέρα σαν μια καινούρια περιπέτεια και να προσποιείσαι πως μπορείς να την κάνεις να μοιάζει με την καλύτερη μέρα της ζωής σου. Εχω ταξιδέψει πολλές φορές στην Αφρική και έχω δει τη δυστυχία μπροστά στα μάτια μου. Δεν έχουμε δικαίωμα να παραπονιόμαστε επειδή ο χρόνος περνάει και δεν είμαστε πια αυτό που ήμασταν. Αν θέλετε να σας αποκαλύψω το μυστικό μου, αυτό δεν είναι άλλο από το μεσογειακό ελαιόλαδο!»

Δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ την Καρόλ Μπουκέ που είναι τόσο υπέροχη!

2

Η Καρόλ Μπουκέ θα βρίσκεται στην Αθήνα την Παρασκευή 5 Απριλίου σε ένα αφιέρωμα που θα γίνει στο Αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου, στο πλαίσιο του 14ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. Θα προβληθούν οι ταινίες «Impardonnables» του Αντρέ Τεσινέ του 2011, «Pour Belle Pour Toi» του Μπερτράν Μπλιέ του 1989 και το «Travaux, On Sait Quand Ca Commence...» της Μπριζίτ Ρουάν του 2004. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ θα προβληθεί και το «Mauvaise Fille» του Πατρίκ Μιλ του 2011.

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το πρόγραμμα του 14ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου που φέτος διεξάγεται από τις 4 έως τις 10 Απριλίου στην Αθήνα (Αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου, Δαναός, Οπερα) και από τις 10 έως τις 17 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη (Παύλος Ζάννας).