Ο θάνατος του Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν μάς θύμωσε τον περασμένο Ιανουάριο. Θυμώσαμε με τα κλισέ που επιβεβαιώνουν κάποιους θλιβερούς κανόνες. Πώς οι πιο χαρισματικοί άνθρωποι, οι πραγματικά ευφυείς, οι πιο ευαίσθητοι και συγκλονιστικά ταλαντούχοι καλλιτέχνες βασανίζονται ταυτόχρονα κι από τους δαίμονές τους. Πώς η τρωττή μας ανθρώπινη φύση υπερνικά το υπεράνθρωπό τους μεγαλειώδες ανάστημα. Θυμώσαμε με την αδικία, όχι με τον ίδιον φυσικά. Για τον ίδιο κλάψαμε, σαν να ήταν δικό μας άνθρωπος. Γιατί καμιά φορά δε χρειάζεται να ξέρεις κάποιον προσωπικά. Μένεις μουδιασμένος μπροστά στην απώλεια. Στη μαύρη τρύπα που άνοιξε και κατάπιε το ταλέντο του, σε όλους τους ρόλους του μέλλοντός του που δε θα απολαύσουμε ποτέ, όλα τα Οσκαρ που δε θα πάρει ποτέ. Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν (1967–2014). Τέλος.
Διαβάστε ακόμη: 15 στιγμές πραγματικού μεγαλείου... με τον τρόπο του Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν
Με τις τελευταίες του ταινίες να βρίσκονται ακόμη ανάμεσά μας και την ανάμνησή του να μένει διαυγής απέναντι σε όλους τους ρόλους που οι διευθυντές κάστινγκ δεν μπορούν πια να του προτείνουν, ένα βίντεο - φόρος τιμής κάνει το γύρο του Ιντερνετε σαν υπενθύμιση πως μερικοί άνθρωποι φεύγουν άδικα, αλλά αφήνουν πίσω τους τη δική τους Ιστορία. Τα παρακάτω 21 λεπτά είναι απλά σπαρακτικά...
Διαβάστε ακόμη:
Tags: Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν