Industry

Τα (μεγάλα) λόγια του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

στα 10

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου χαιρετίζει τις πρόσφατες δηλώσεις του Αριστείδη Μπαλτά για στήριξη του ελληνικού σινεμά - επισημαίνοντας αλλά και αναπαράγοντας τις αντιφάσεις που ανέκαθεν χαρακτήριζαν τη λειτουργία του.

Τα (μεγάλα) λόγια του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

Αν διαβάσει κανείς την κάπως εσπευσμένη ανακοίνωση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου σε σχέση με όσα - χιλιοειπωμένα - ακούστηκαν στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής ((ΚΥ.Σ.ΚΟΙ.Π.) από τον Αριστείδη Μπαλτά για το μέλλον του ελληνικού σινεμά, αντιλαμβάνεται πως η οποια πίεση να μην μείνουν πάλι όλα όσα αφορούν τη στήριξη του ελληνικού σινεμά στο επίπεδο των υποσχέσεων είναι λίγο «στον αέρα», αφού κανείς δεν έχει σκεφτεί - ή παραλείπει να αναφέρει - πως με το νέο χάρτη στα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια τίποτα δεν μπορεί να είναι... νόμος.

Ποιος ακριβώς θα ζητήσει από ένα κανάλι που δεν θα πάρει άδεια στο επερχόμενο νέο καθεστώς, να αποδώσει το 1.5% που υποχρεούται (αναδρομικά από το 2011) σύμφωνα με τους ανεφάρμοστους νόμους ετών; Και ποια «φοβέρα» θα είναι αυτή που τώρα θα αναγκάσει τα ιδιωτικά κανάλια να τηρήσουν ένα νόμο που δεν εφαρμόζεται εδώ και έξι (και άλλα τόσα πριν) χρόνια - όπως ορθά αναφέρει η ανακοίνωση του ίδιου του Κέντρου Κινηματογράφου;

Ακόμη και ο πιο αισιόδοξος θα κράταγε μικρό καλάθι μπροστά σε όσα υπόσχονται εδώ και χρόνια διαδοχικά και χωρίς εξαίρεση όλοι οι Υπουργοί Πολιτισμού, όπως επίσης θα κοιτούσε τουλάχιστον με απορία μια διοίκηση ενός Κέντρου Κινηματογράφου που μιλάει για «διαχείριση της φτώχειας» και άλλα μεγαλόστομα, αντί πριν απ' όλα να συστήσει στο κοινό τη νέα Γενική Διευθύντριά του με μια επίσημη συνέντευξη Τύπου και να ανακοινώσει ήδη από... χθες τα σχέδια του για τις χρηματοδοτήσεις νέων σχεδίων ταινιών που είναι και αυτές που ενδιαφέρουν μια «υγιή κινηματογραφική αγορά».

Κανείς δεν έχει αντίρρηση ως προς τη διαφάνεια και την υγιή λειτουργία των θεσμών, αλλά οι εκφράσεις «αισθητική και πολιτική πρόταση» προερχόμενες από ένα φορέα όπως το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αρχικά τρομάζουν και δευτερευόντως αναμένουν άμεσα εξήγηση...

Διαβάστε αναλυτικά: (Για ακόμη μια φορά) το Υπουργείο Πολιτισμού στηρίζει την κινηματογραφική τέχνη


Διαβάστε αυτούσιο το Δελτίο Τύπου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου:

Η διοίκηση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (Ε.Κ.Κ.) θεωρεί πολύ θετική εξέλιξη και χαιρετίζει την πρόσφατη ανακοίνωση από τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού της βούλησης για πλήρη και με αναδρομική ισχύ, εφαρμογή του άρθρου 8 του Ν. 3905/2010 σχετικά με την υποχρέωση των τηλεοπτικών σταθμών και των εταιρειών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών να επενδύουν το 1,5% των ακαθάριστων εσόδων ή των ετήσιων ακαθάριστων διαφημιστικών εσόδων τους σε κινηματογραφικές παραγωγές, ανεξαρτήτως της ύπαρξης κερδών ή μη. Πρόκειται άλλωστε για ένα από τα πρώτα αιτήματα που διατυπώθηκαν από το νέο Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ. τόσο στον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, όσο και στον Υπουργό Επικρατείας, με σχετική επιστολή στις 13/04/2016, μαζί με την πρότασή μας για διασφάλιση της απόδοσης του 1,5% από τους τηλεοπτικούς σταθμούς μέσω ποινικής ρήτρας.

Επισημαίνουμε βεβαίως, το παράδοξο που υπάρχει στο γεγονός ότι αναγκαζόμαστε να πανηγυρίσουμε για την διαφαινόμενη εφαρμογή ενός νόμου ο οποίος έχει ψηφιστεί εδώ και έξι χρόνια. Θεωρούμε λοιπόν ότι έχει ιδιαίτερη σημασία και η συμπληρωματική δέσμευση του Υπουργού ότι στο εξής η τήρηση του συγκεκριμένου νόμου θα παρακολουθείται απαρέγκλιτα, σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες.

Σε μία περίοδο όπου η ελληνική κινηματογραφική παραγωγή έχει στερηθεί τη βασική πηγή χρηματοδότησής της, τον ειδικό φόρο επί των κινηματογραφικών εισιτηρίων, η διοίκηση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου παραμένει σταθερή στη διεκδίκηση της επαναφοράς του, ενώ παράλληλα, με αφορμή τις εξαγγελίες του ΥΠΠΟΑ για το θέμα του 1,5%, θα παρακολουθήσει στενά το βαθμό ανταπόκρισης των τηλεοπτικών σταθμών στην τήρηση των υποχρεώσεών τους απέναντι στον ελληνικό κινηματογράφο.

Η διοίκηση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου δεν είναι διατεθειμένη να διαχειριστεί τη φτώχεια, χαρίζοντας τον πλούτο σε οικονομικά συμφέροντα που περιφρονούν τους κανόνες ισονομίας. Μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής ασφυξίας για την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή και ανεργίας χωρίς προηγούμενο για τους εργαζόμενους στον κλάδο, ο ελληνικός κινηματογράφος πρέπει και θα μείνει ζωντανός μέσω της υγιούς λειτουργίας της αγοράς, όχι μόνο ως βαριά βιομηχανία, αλλά και ως τεκμήριο της εποχής του, ως αισθητική και πολιτική πρόταση.

O Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος, τα μέλη του Δ.Σ. και η Γενική Διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.


Διαβάστε και δείτε ακόμη: