Αν αυτή, η νέα κινηματογραφική αξιοποίηση του Ταρζάν, του ήρωα του Εντγκαρ Ράις Μπάροουζ, αποδεικνύεται εξαιρετικά επίπεδη, οι κοιλιακοί του Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ είναι τόσο ανάγλυφοι, που σε βοηθούν να το ξεχάσεις. Ο Τζον Κλέιτον (don't call me Tarzan), βρίσκεται πια στην Αγγλία, στην έπαυλη των Γκρέιστοουκ, παντρεμένος με την αγαπημένη του Τζέιν. Η μοίρα, όμως, θα τους φέρει ξανά στην Αφρική: η αποστολή τους γίνεται τυπικά κατά παραγγελία της Κυβέρνησης, όμως στην πραγματικότητα ο Τζον, μαζί με τον Αμερικανό Τζορτζ Γουόσινγκτον Γουίλιαμς, θέλει ν' αποκαλύψει την εκμετάλλευση ιθαγενών και φυσικών πόρων από τον Βέλγο στρατηγό Λεόν Ρομ, για λογαριασμό του βασιλιά του.

Ταυτόχρονα σίκουελ και πρίκουελ (χάρη σε μια σειρά από αμιγώς κατάλληλα flash backs στον πρώτο έρωτα του Ταρζάν με την Τζέιν), η ταινία, υπογεγραμμένη από τον Ντέιβιντ Γέιτς των Χάρι Πότερ, δεν προσθέτει νέες διαστάσεις στην ιστορία, αντίθετα βασίζεται στο ότι το κοινό γνωρίζει τα πάντα γύρω από τον ήρωα που βλέπει στην οθόνη. Η Τζέιν αποκτά ελαφρώς μεγαλύτερη χειραφέτηση κι ένα δικό της παράδρομο στις εξελίξεις, ο οικολογικός προβληματισμός και η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος διαποτίζουν, επίκαιρα, το σενάριο, αντίθετα με όποια σκέψη για τη φυλετική ισότητα, παρά τις εκατοντάδες σκλάβων θυμάτων της αποικιοκρατίας που στηρίζουν την πλοκή και την παρουσία του Σάμιουελ Λ. Τζάκσον ως ακτιβιστή απελεύθερου στο πλευρό του Ταρζάν.

Οι σκηνές δράσης είναι λίγες αλλά εντυπωσιακές (ιδιαίτερα το ιλιγγιώδες sprint πάνω στα κλαδιά ενός γιγάντιου δέντρου), τα ειδικά εφέ και το cgi όχι εφάμιλλο ενός «Jungle Book», ούτε στην αναπαράσταση των ζώων και της ζούγκλας, ούτε στην απόδοση των νεαρότερων Τζέιν (με πλεξούδα) και Ταρζάν (με dreadlocks) και η έκβαση της ιστορίας προβλέψιμη ήδη από τα συστατικά της αρχής. Αν, ωστόσο, τα μάτια μένουν κολλημένα στην οθόνη, η ταινία το χρωστά όχι στον θρύλο, ούτε στην ψηφιακή τεχνολογία, αλλά στο θεϊκά σμιλεμένο κορμί του Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, που όχι απλώς ξεπερνά τους νόμους της φύσης που δοξάζει, αλλά και, ναι, είναι ικανό να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον για 109 λεπτά και βάλε.