Πέντε ζευγάρια στη σύγχρονη Μαδρίτη αντιμετωπίζουν σεξουαλικά διλήμματα. Ο Πάκο και η Αννα, μετά από πολύχρονη σχέση και ένα παιδί, έχουν χάσει το πάθος και την ερωτική ευρηματικότητα στο σεξ. Ο Αλεξ θέλει να προσφέρει τον υπέρτατο οργασμό στην Ναταλία, η οποία του εξομολογήθηκε ότι ερεθίστηκε όταν ένιωσε κίνδυνο σε μία περίπτωση ληστείας σε βενζινάδικο. Ο ευυπόληπτος χειρούργος Χοσέ Λουίς αδυνατεί να ξυπνήσει την ερωτική επιθυμία στη γυναίκα του, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει καθηλωθεί σε αναπηρικό καροτσάκι, οπότε... την κοιμίζει. Η Καντέλα κι ο Αντόνιο προσπαθούν να κάνουν παιδί, όταν εκείνη ανακαλύπτει ότι όταν τον βλέπει να κλαίει κορυφώνεται η λίμπιντό της (και σύμφωνα με τη γυναικολόγο της και η πιθανότητα να συλλάβει). Η κωφή Σάντρα, νιώθει περιθωριοποιημένη, παράξενη και μόνη: εκτός από την αναπηρία της, τα παράδοξα φετίχ της δε θα της επιτρέψουν να γνωρίσει ποτέ κανέναν που να τη θέλει. Ή μήπως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα;
Ποτέ στο σεξ δεν είναι απλά τα πράγματα και κανείς, μα κανείς, δεν είναι «νορμάλ». Αυτό θέλει να αποδείξει κι ο Ισπανός σκηνοθέτης Πάκο Λεόν με αυτή την λάγνα, παθιασμένη και τολμηρή κωμωδία. Αν η υπόθεση κάτι σας θυμίζει είναι γιατί ο Λεόν πατά πάνω στην ιδέα και σε κάποιες από τις σπονδυλωτές ιστορίες του αυστραλέζικου «Little Death» (Μαζί σου κι ας Πεθάνω») του Τζος Λόσον. Μόνο που ο Λεόν αλλάζει σε σημεία το σενάριο και σίγουρα και τον τόνο: το ισπανικό ριμέικ είναι πιο παθιασμένο, σκανδαλιάρικο, βρώμικο και σκοτεινό σε στιγμές.
Με έντονες αλμοδοβαρικές επιρροές, ο Λεόν («Carmina!», «Carmina or Blow Up») έχει κατασκευάσει ένα πολύχρωμο σύμπαν, όπου η ποπ, σέξι, παράφορη ατμόσφαιρα αναστατώνεται κι από έντονους τόνους κωμικής... απελπισίας. Υπάρχει μία πίκρα στο γέλιο, μία σκοτεινή καρδιά κάτω από την κωμική επιδερμίδα. Η κωφάλαλη κοπέλα που νιώθει φρικιό, το φτωχικό ζευγάρι που προσπαθεί να κάνει παιδί, η αηδία του χειρούργου με τον εαυτό του. Είμαστε όλοι τέρατα - ανασφαλείς, μοναχικοί και ενοχικοί μέσα στις φαντασιώσεις μας. Αλλοι απλά το κρύβουμε καλύτερα.
Παρόλη την ενδιαφέρουσα προσέγγιση του Λεόν, ίσως η αυθεντική πρωτότυπη κομεντί να λειτουργεί καλύτερα - στον τρόπο που κρατά τις ισορροπίες και την τονικότητα σε μία feelgood απόλαυση μαύρης κωμωδίας. Αν δεν έχετε δει το «Little Death» πάντως, κι όσο δεν έχετε τη σύγκριση (πάντα κακό αυτό) στο μυαλό σας, οι ισπανοί εραστές της ταινίας υπόσχονται να διεγείρουν τις αισθήσεις σας και να αποτέλεσουν το κινηματογραφικό φετίχ του καλοκαιριού.
