Το «Catastroika» είναι και ένα ακόμη δημοσιογραφικό ντοκιμαντέρ που αναζητά «τις συνέπειες από την ολοκληρωτική εκποίηση μιας χώρας. Εξετάζοντας παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης στις πιο αναπτυγμένες χώρες της Δύσης προσπαθεί να προβλέψει τι θα συμβεί αν το ίδιο μοντέλο εφαρμοστεί σε μία χώρα υπό καθεστώς επιτήρησης». Εξετάζοντας παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης από την Καλιφόρνια, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο, τη Μόσχα και τη Ρώμη, επιχειρούν να προβλέψουν τι θα συμβεί από την εφαρμογή αυτού του μοντέλου σε μια χώρα υπό καθεστώς επιτήρησης.
Ο Σλαβόι Ζίζεκ, η Ναόμι Κλάιν, ο Λούις Σεπούλβεδα, ο Κεν Λόουτς και ο Γκρεγκ Πάλαστ μιλούν για την πολιτική του μνημονίου, την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και την επίθεση εναντίον της Δημοκρατίας στην Ευρώπη μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Ακαδημαϊκοί όπως ο Ντάνι Ρόντρικ, ο Άλεξ Καλίνικος, ο Μπεν Φάιν, ο Κώστας Δουζίνας, ο Ντιν Μπέικερ, ο Γιώργος Κατρούγκαλος και ο Σπύρος Μαρκέτος περιγράφουν άγνωστες πτυχές των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Οπως και το «Debtocracy», έτσι και η καινούρια τους ταινία χρηματοδοτείται από τους θεατές του, ο καθένας μπορεί να συνεισφέρει και να γίνει παραγωγός, μια στάση που όπως λένε οι υπέυθυνοι του project είναι «αποτέλεσμα τόσο επαγγελματικού πείσματος όσο και προσωπικής πολιτικής επιλογής. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το μοντέλο της εναλλακτικής δημοσιογραφίας που οραματιζόμαστε. Πιστεύουμε ότι εναλλακτική δημοσιογραφία μπορεί και πρέπει να γίνεται από επαγγελματίες δημοσιογράφους, οι οποίοι θα αμοίβονται για το έργο τους απευθείας από τους πολίτες και θα εργάζονται για τους πολίτες. To Debtocracy και η Catastroika δεν είναι, δηλαδή, δημιούργημα της δημοσιογραφίας των πολιτών (την οποία τιμούμε και ενισχύουμε) ούτε το πρώτο ντοκιμαντέρ «ρεφενέ», όπως το χαρακτήρισαν «ναυαρχίδες» του ελληνικού Τύπου. Είναι απλώς η απόδειξη ότι οι πολίτες είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν επαγγελματίες δημοσιογράφους για να εργαστούν με απόλυτη ανεξαρτησία».
Τι σημαίνει όμως ο όρος «Catastroika; Οι δημιουργοί του φιλμ εξηγούν: «Ήταν αρχές του 1989 όταν ο Γάλλος ακαδημαϊκός Ζακ Ρουπνίκ κάθισε μπροστά στον υπολογιστή του προκειμένου να ετοιμάσει μια έκθεση για την πορεία των τελευταίων οικονομικών μεταρρυθμίσεων στη Σοβιετική Ένωση του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Και ο όρος που σκαρφίστηκε για να περιγράψει τον επιθανάτιο ρόγχο μιας αυτοκρατορίας άκουγε τότε στο όνομα Καταστρόικα. Στα χρόνια του προέδρου Γιέλτσιν, όταν η Ρωσία πραγματοποιούσε ίσως το μεγαλύτερο και πιο αποτυχημένο πείραμα ιδιωτικοποιήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας, δημοσιογράφοι του Γκάρντιαν έδωσαν άλλο νόημα στον όρο του Ρουπνίκ. Η καταστρόικα έγινε συνώνυμο της ολοκληρωτικής διάλυσης μιας χώρας από τις δυνάμεις της αγοράς, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της ραγδαίας επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της. Μονάδα μέτρησης της Καταστρόικα ήταν πλέον η ανεργία, η κοινωνική εξαθλίωση, η μείωση του προσδόκιμου ζωής αλλά και η δημιουργία μιας νέας κάστας ολιγαρχών που αναλαμβάνει την εξουσία της χώρας. Λίγα χρόνια αργότερα η αντίστοιχη επιχείρηση μαζικών ιδιωτικοποιήσεων στην ενοποιημένη Γερμανία, που σήμερα παρουσιάζεται ως πρότυπο για την Ελλάδα, δημιούργησε εκατομμύρια ανέργους και ορισμένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς στην ευρωπαϊκή ιστορία.Αυτή ακριβώς η καταστρόικα έρχεται τώρα και στην Ελλάδα, την «τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης», όπως αρέσκονται να την χαρακτηρίζουν οι βουλευτές και οι υπουργοί της «σοσιαλιστικής» μας κυβέρνησης. Είναι η λογική συνέπεια και συνέχεια της «Χρεοκρατίας» και ως εκ τούτου η λογική συνέχεια του πρώτου μας ντοκιμαντέρ που αναζητούσε τις αιτίες που δημιούργησαν την κρίση χρέους στην Ελλάδα και ολόκληρη την ευρωπαϊκή περιφέρεια.»
Μπορείτε να δείτε το «Catastroika» εδώ:
