Ο Γκούλι είναι ένας απολύτως φυσιολογικός άνθρωπος που ζει σε μια ήρεμη πόλη της νότιας Ισλανδίας. Η ζωή κυλά αργά σε ένα τόσο μικρό μέρος χωρίς κάτι ιδιαίτερο να συμβαίνει, εκτός ίσως από τα ξεσπάσματα της φύσης, όπως η έκρηξη ηφαιστείου που ανάγκασε τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, το 1973. Εντεκα χρόνια μετά, κάτι καινούριο θα αναστατώσει τη ζωή τους. Ενα βράδυ ο Γκούλι θα βγει με το αλιευτικό σκάφος και τους συναδέλφους του για ψάρεμα. Η κακοκαιρία όμως θα ανατρέψει το μικρό σκάφος με αποτέλεσμα οι φίλοι του να χάσουν τη ζωή τους και ο ίδιος να βρεθεί για 6 ώρες μέσα στην παγωμένη θάλασσα, προσπαθώντας να σωθεί. Ενώ όμως η επιστροφή του πίσω στην πόλη, φαίνεται να είναι το τέλος της ταλαιπωρίας του, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πολλοί απορούν πώς κατάφερε να αντέξει σε θερμοκρασίες που ένας απλός άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει μόνο για 20 λεπτά. Αλλοι τον θεωρούν ήρωα. Και άλλοι αναρωτιούνται γιατί αυτός και όχι οι δικοί τους άνθρωποι. Βασισμένο σε πραγματική ιστορία.

Η ιστορία του φιλμ ακούγεται αληθινά συναρπαστική κι εξηγεί γιατί ο άνδρας που επιβίωσε από τα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, μεταμορφώθηκε σε κάτι σαν εθνικό ήρωα της Ισλανδίας, μιας χώρας που έχει μια άρρηκτη σχέση με τον άγριο ωκεανό που την περιβάλλει.

Το φιλμ του Κορμάκουρ έχει λοιπόν όλα τα στοιχεία για να μεταμορφωθεί σε μια ναυτική περιπέτεια και μια υπαρξιακή τραγωδία, μια ακτινογραφία της νοοτροπίας και της ψυχής μιας χώρας τόσο αφιλόξενης, όπου κάθε ζωή μοιάζει από μόνη της με μια ιστορία επιβίωσης.

Υπάρχουν στιγμές που το φιλμ πετυχαίνει τους στόχους του, ο τρόπος με τον οποίο κινηματογραφεί την σκοτεινή θάλασσα, οι ανατριχιαστικές σκηνές όταν ο ήρωας της φτάνει στην ακτή για να αντικρίσει ένα λιβάδι από κοφτερή μαύρη λάβα, αλλά κι αρκετές που η δύναμη της ιστορίας δεν βρίσκει τα ύψη που θα απαιτούσε η ένταση ενός τέτοιου δράματος.

Η αναζήτηση της απάντησης στο αίνιγμα της επιβίωσης του άντρα, ακόμη κι αν αποτελεί την λογική συνέχεια της ιστορίας του και κάτι που συνέβη πραγματικά, μοιάζει αδιάφορη και περιττή, κάτι που δεν προσθέτει τίποτα στο φιλμ, αλλά αντίθετα αφαιρεί κάτι από το μυστήριο του.

Με τον ίδιο τρόπο, η αφήγηση της ιστορίας των νησιών στα οποία κατοικούν οι άνθρωποι στον βορρά της Ισλανδίας και της έκρηξης ενός ηφαιστείου πριν μερικά χρόνια, που όμως δεν στάθηκε ικανή να τους εκδιώξει, μπορεί να δείχνει κάτι για τον χαρακτήρα των Ισλανδών, αλλά δεν προσφέρει πολλά στην ταινία.

Και δυστυχώς αυτό που αληθινά έχει έχει ενδιαφέρον, το χτίσιμο της αγωνίας στο ψαροκάικο πριν το ατύχημα, οι σκηνές των ναυτών στην θάλασσα, η μοναχική επιβίωση και ο τρόμος του αγνώστου μπροστά στην πιθανότητα του τέλους, αποτελούν μόνο ένα κομμάτι του φιλμ, όταν είναι ξεκάθαρο πως εκεί βρίσκεται η ουσία μιας ταινίας σαν αυτή, κι όχι σε μια ακόμη βιογραφία, ενός κατά λάθος έστω και σίγουρα αμήχανου ήρωα.