Επειτα από τον θάνατο του γιου της, που εγκαταλείφθηκε στην άσφαλτο χτυπημένος από αυτοκίνητο, η Ντιάν αποφασίζει να βγει από την απραξία που στοιχειώνει τις μέρες της σε ένα θεραπευτήριο στις όχθες της λίμνης Λεμάν και να αναζητήσει τους υπεύθυνους για το χαμό του. Με τη βοήθεια ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ θα ανακαλύψει τους ιδιοκτήτες της μοιραίας Μερσεντές και θα συνεχίσει την έρευνα μόνη της, προσεγγίζοντας διαδοχικά, και με φαινομενικά τυχαίες αφορμές, τα μέλη της οικογένειας στην οποία ανήκει το αυτοκίνητο.
Ο Φρεντερίκ Μερμούντ χτίζει μεθοδικά τη μοναχική της αναζήτηση, ποντάροντας στο πρόσωπο της Εμανουέλ Ντεβός, που στήνει σαν υπνωτισμένη ένα αόρατο δίχτυ εκδίκησης, μουδιασμένη ανάμεσα στη θλίψη και στην οργή. Η Γαλλίδα ηθοποιός είναι από τις λίγες που μπορούν να εκφράσουν μονάχα με το βλέμμα μια ολόκληρη συμφωνία υπόκωφων συναισθημάτων, ακόμα κι όταν τίποτα άλλο δεν συμβαίνει γύρω της, όμως ακόμα κι εκείνη δεν μπορεί να προσδώσει πραγματική ένταση σε ένα σενάριο που παραπαίει ανάμεσα στη συμβατική ιστορία εκδίκησης, το άνευρο ψυχολογικό θρίλερ κι ένα προβλέψιμο δράμα χαρακτήρων που αφήνει τους ηθοποιούς του με την ευθύνη να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού.
Αντλώντας το λιγοστό σασπένς της από το ερώτημα τού τι θα αποφασίσει να κάνει η Ντιάν όταν καταφέρει να αποδείξει την ενοχή των βασικών της υπόπτων, η ταινία βρίσκει τον καλύτερό της εαυτό στην άλλοτε σχεδόν φιλική και άλλοτε αμήχανη σχέση που καλλιεργεί η ηρωίδα με τη μεσήλικη αισθητικό που υποψιάζεται ότι οδηγούσε το αυτοκίνητο, με την απρόσμενη συμπάθεια που σταδιακά αναπτύσσεται ανάμεσά τους να προσθέτει αμφιβολίες για την τελική έκβαση της αναπόφευκτης αναμέτρησής τους.
Στη σχέση των δύο γυναικών που ανακαλύπτουν ότι έχουν περισσότερα κοινά απ’ όσα πίστευαν, αλλά και στην αλληλοσυμπληρούμενη χημεία της Ντεβός με τη Ναταλί Μπέι, «Η Γυναίκα με τη Μερσεντές» ξαναβρίσκει το συναισθηματικό βάρος που κατά τα άλλα της στερεί η αποστασιοποιημένη της ματιά, για να μεταμορφωθεί φευγαλέα σε αυτές τις στιγμές σε ένα φιλμ για την απώλεια, όχι μόνο ενός παιδιού, αλλά της νεότητας, της επιθυμίας και της κατανόησης, ακόμα κι όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε οικεία πρόσωπα.
