Η Νάντε είναι δασκάλα δημοτικού σχολείου στη σύγχρονη, χτυπημένη από την οικονομική κρίση, Βουλγαρία. Μία μέρα συνειδητοποιεί ότι ένας μαθητής της έχει κλέψει ένα μικρό χρηματικό ποσό από την τσάντα της κι αποφασίζει να διδάξει την τάξη ένα μάθημα ζωής. Παράλληλα, η δική της ζωή καταστρέφεται, καθώς ο αλκοολικός άνεργος άντρας της χάνει την υποθήκη του σπιτιού τους κι αν εκείνη δεν κάνει κάτι άμεσα, θα βρεθούν με τη μικρή τους κόρη στο δρόμο. Κι έτσι ξεκινά ένας αγώνας δρόμου...
Βασισμένοι σε ένα πραγματικό περιστατικό, το σεναριακό και σκηνοθετικό δίδυμο των Κριστίνα Γκρόζεβα και Πέταρ Βαλκάνοφ πλάθει με δεξιοτεχνία μία δυστοπική παραβολή της σύγχρονης Ευρώπης και του εγκλωβισμένου πολίτη-μονάδα ανάμεσα στην οικονομική κατάρρευση, τον τρόμο της επιβίωσης, το σιδηρούν σύστημα και τα πεισμωμένα ιδανικά του.
Η ηρωίδα (ειρωνικά «Νάντε» σημαίνει «ελπίδα») βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση, αγώνα, πάλη. Η κάμερα την ακολουθεί να περπατά, να τρέχει, να αντιστέκεται μόνη απέναντι στην παράλογη εξουσία, το αδιάλλακτο Κράτος, την προσωπική και συλλογική ευθύνη, την ιστορική της εποχή.
Μία υπέροχη, απλή, δυνατή ιδέα αναπτύσσεται ως πολιτικό και ηθικό θρίλερ, αλλά κινηματογραφείται με νατουραλισμό, «Νταρντενικό» νεορεαλισμό και στηρίζεται στη στιβαρότητα της πρωταγωνίστριάς του (Μαργκίτα Γκόσεβα) που κρατά τον φακό και το ενδιαφέρον πάνω της με αυτοπεποίθηση και ατόφια γοητεία.
Οι Γκρόζεβα-Βαλκάνοφ υφαίνουν το πλαίσιο της πολιτικής ύφεσης και της παγιωμένης κοινωνικής διαφθοράς, θέτοντας ηθικά διλήμματα που δυστυχώς αναγνωρίζουμε (γιατί πλέον τα βιώνουμε καθημερινά) αποκαλύπτοντας τελικά το πικρό μάθημά τους, χωρίς όμως καμία διάθεση διδακτισμού.
Είμαστε όλοι συνένοχοι στο έγκλημα;
