Το πρώτο πράγμα που θέλει να κάνει κάποιος ακούγοντας τον ελληνικό τίτλο του «Blockers» είναι ίσως να δώσει συγχαρητήρια σε όποιον από την εταιρεία διανομής της ταινίας σκέφτηκε κάτι τέτοιο, και αμέσως μετά να ξεσπάσει σε γέλια διαβάζοντας την επίσημη περιγραφή της: μια κωμωδία καταστάσεων με γονείς που προσπαθούν να βάλουν μπλόκο στο κοκό των κοριτσιών τους!

Ολα αυτά αν είσαι... 15χρονο.

Σίγουρα, όμως, η πρόθεση της Κέι Κάνον, της σεναριογράφου των «Pitch Perfect» εδώ στην πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα, και σε παραγωγή και σενάριο του Σεθ Ρόγκεν (ανάμεσα σε πολλούς άλλους), δεν ήταν μόνο να κάνει διάφορους έφηβους να χασκογελάνε κάθε φορά που υπονοεί ή αναφέρεται η λέξη σεξ. Οχι, η ταινία της Κάνον για μια παρέα γονέων που αντιλαμβάνονται ότι τα κορίτσια τους σίγουρα θέλει να κάνει πολλά περισσότερα από αυτό.

Υπάρχουν πολλές εφηβικές κωμωδίες εκεί έξω, από το «Porky’s» (παλιότερα) και το «American Pie» (λιγότερο παλιότερα) μέχρι και το «Superbad», οι οποίες μιλάνε για τις αστείες και εξωφρενικές περιπέτειες στις οποίες μπλέκουν τα αγόρια προκειμένου να χάσουν την παρθενιά τους. Πότε όμως μια τέτοιου είδους ταινία δεν μίλησε με την ίδια ειλικρίνεια και το χιούμορ για την σεξουαλικότητα των κοριτσιών και πως είναι για αυτές η «πρώτη τους φορά». Ισως κάποιοι πιστεύουν πως μια τέτοια ταινία ίσως θα έπρεπε να κρατήσει κάποιες ισορροπίες αλλά η Κάνον, προς τιμή της, αφήνει τα κορίτσια να συμπεριφερθούν αληθινά, σαν έφηβες κοπέλες με τις ορμόνες τους να βράζουν, αλλά και ταυτόχρονα να προσπαθεί να διακωμωδήσει και να καταρρίψει όλα αυτά τα εδώ και χρόνια ξεπερασμένα στερεότυπα τα οποία έχουμε για το πως τα κορίτσια, αλλά και τα αγόρια, προσεγγίζουν το σεξ.

Από την άλλη όμως η Κάνον δεν αφήνει έξω και τους γονείς, όπου εδώ προσεγγίζει τις κρίσεις και ανησυχίες τους με το ίδιο, κι αν όχι περισσότερο, χιούμορ και σαρκασμό με τις εφηβικές. Δυστυχώς, ελάχιστα από αυτά τα αστεία, όπως όταν το τρίο των γονέων προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν μια σειρά από emojis στα μηνύματα των κοριτσιών τους, καταφέρνουν να πιάσουν τόπο, με το σενάριο να μπαίνει γρήγορα στη σφαίρα της χαζομάρας και του εφηβικά προκλητικού. Ακόμη κι όταν οι ερμηνείες των Λέσλι Μαν και Αϊκ Μπάρινχολτζ - και τον Τζον Σένα διακωμωδεί ακόμη μια φορά την μάτσο του περσόνα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο - καταφέρνουν να ξεπεράσουν το μέσο όρο.

Το «Κοκομπλόκο» θα μπορούσε να ήταν το νέο «American Pie» για μια νεότερη γενιά θεατών. Προσπαθεί να προσεγγίσει με φρέσκια, αλλά και ταυτόχρονα ειλικρινή ματιά ένα είδος που φαίνεται να είχε κολλήσει σε ξεπερασμένες για την εποχή ιδέες. Να ήταν και μόνο λίγο περισσότερο αστείο και αναπολογητικά καυστικό…