Η παθιασμένη ερωτική σχέση της Σάντα Αμπε, πρώην πόρνης και νυν υπηρέτριας ενός ξενώνα, και του εργοδότη της, Κιτσίσο Ισιντα. Καθώς οι ερωτικές εμπειρίες του ζευγαριού γίνονται εντονότερες, το πάθος μετατρέπεται σε εμμονή και το ζευγάρι απομονώνεται στον δικό του μικρόκοσμο. Η Σάντα γίνεται όλο και πιο κτητική και εκείνος όλο και πιο πρόθυμος να την ικανοποιήσει. Ετσι, πειραματίζονται με επικίνδυνα ερωτικά παιχνίδια, τα οποία τελικά θα τους οδηγήσουν σ’ ένα βίαιο τέλος ως πράξη υπέρτατης ικανοποίησης.
Βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία, που θα μπορούσε να περιγράψει κανείς ως μια ιστορία γυναικείας ενδυνάμωσης, κάτι αληθινά σπάνιο σε μια χώρα βαθιά πατριαρχική όπως η Ιαπωνία, η ταινία του Οσιμα, μοιάζει με γνήσιο παιδί της δεκαετίας του '70 και του πνεύματος της ανατροπής που την διακατείχε.
Μυθική κυρίως για τον ξέφρενο, σαρωτικό ερωτισμό της, για τον τρόπο που απεικονίζει, μα πιο ουσιαστικά επικεντρώνεται στο σεξ, η ταινία υπήρξε σκανδαλώδης στην εποχή της, χρειάστηκε να κάνει το post production της σε εργαστήρια στην Γαλλία και προβλήθηκε στην Ιαπωνία λογοκριμένη.
Η αλήθεια είναι πως ακόμη και σε εποχές που το σεξ στην οθόνη δεν αποτελεί πλέον είδηση άξια αναφοράς, «η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων» εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με το θάρρος όχι τόσο των εικόνων της, μα της καταγραφής της ερωτικής ή ακόμη πιο συγκεκριμένα της σεξουαλικής εμμονής.
Το φιλμ του Οσιμα στιλιζαρισμένο και συμμετρικό, ορίζει τον μικρόκοσμο τηα σχέσης των ηρώων του με απόλυτη ακρίβεια μα δεν δοκιμάζει να ψυχαναλύσει, ακόμη κι αν υπάρχουν σκηνές που δεν συμβαίνουν στον παρόντα χρόνο της ταινίας -ούτε καν στην πραγματικότητα- που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως μια τέτοια απόπειρα.
Αντίθετα προτιμά να μας βυθίζει στο πάθος μιας amour fou που δεν γνωρίζει όρια και να μιλήσει για το φλερτ του σεξ με τον θάνατο, την απώλεια του εαυτού μας στον άλλο και να μας ξεναγήσει στην σοκαριστική περιοχή των ενστίκτων και των ορμών.
Το φιλμ του Οσιμα, παραμενει αναμφίβολα ένα ορόσημο του σινεμά των ημερών του και μια ταινία τολμηρή - όχι μόνο για την σεξουαλική της τόλμη - μα με κάποιο τρόπο παραμένει επίσης δέσμιο της εποχής του.
Η ιστορία του κρατά την δύναμή της κι ακόμη και σήμερα, ο τρόπος που απεικονίζει το σεξ παραμένει εντυπωσιακά τολμηρός, και είναι σαφώς ένα από τα φιλμ που αποτελούν απαραίτητο στοιχείο μιας ευρύτερης «κινηματογραφικής εκπαίδευσης», όμως όπως αρκετές ταινίες των ημερών του, μοιάζει να υπακούει υπερβολικά στην κρατούσα τότε ιδέα, ενός αυστηρού, οριοθετημένου auteur cinema.
