Μέχρι τη δεκαετία του 70 που το αμερικανικό σινεμά ξέφυγε από τους «ήρωες» και με σκηνοθέτες σαν τον Πέκινπα, τον Σκορσέζε, τον Κόπολα, τον Λιούμετ πέρασε στους «αντιήρωες», ο θεατής ήταν προγραμματισμένος να συμπάσχει, να συμμετέχει, να αγαπά αυτόν που θαυμάζει. Πρωταγωνιστής ήταν κάποιος με καθαρά χέρια, βλέμμα, συνείδηση. Οι ιστορικές συγκυρίες μιας χώρας που τσαλάκωσε ανεπιστρεπτί την πλάνη της Γης της Επαγγελίας, οδήγησε σε κάτι πιο σκοτεινό, δύσκολο και... ειλικρινές.
Σαράντα χρόνια μετά, υπάρχει χώρος για τα πάντα. Ο «quirky», ο «loser» μπορούν να είναι πια πρωταγωνιστές. Αρκεί να τους γράψεις έξυπνα και να τους σκηνοθετήσεις με ανθρωπιά και κατανόηση. Κι αυτό δεν σημαίνει να τους χαριστείς. Είναι γνωστή η παροιμία - ή αν θέλετε η παραίνεση ανάμεσα σε συγγραφείς- για το πώς δημιουργείς έναν αληθινό ήρωα: «τον λιθοβολείς».
Οπως μάς εξηγεί ο Ντέιλι Νίξον που μάς ξεναγεί στο video essay του «A Thousand Words» εκπαιδευτικού προγράμματος, ο Αλεξάντερ Πέιν, όχι απλά παίρνει πολύ στα σοβαρά αυτή τη συμβουλή, αλλά την έχει αναγάγει σε άλλα επίπεδα: δεν πετάει πέτρες στον ήρωά του. Πετά χειροβομβίδες.
Δείτε με αυτό το πρίσμα τους ήρωες της φιλμογραφίας του:
.
Δείτε κι αυτά:
- Τα χρώματα στις ταινίες του Στάνλεϊ Κιούμπρικ
- Βάζοντας τον Χίτσκοκ μέσα στον Στάνλεϊ Κιούμπρικ σε ένα από τα καλύτερα mash-up που είδαμε ποτέ
- Τα κοντινά του Αλφρεντ Χίτσκοκ γράφουν τη δική τους κινηματογραφική ιστορία
- Τα αριστουργηματικά close-ups του Μάρτιν Σκορσέζε
- Σου βγάζει τα μάτια: δείτε ένα βίντεο με όλα τα extreme close ups των ταινιών του Ταραντίνο
- Τρέξε τρέξε: ένα απίθανο supercut ενώνει κλασικούς κινηματογραφικούς ήρωες σ' ένα κυνηγητό για τη ζωή τους!
- For your eyes only! Ενα supercut που σας κοιτάζει στα μάτια!
- Τι συμβαίνει όταν παίξεις την πρώτη και την τελευταία σκηνή μίας ταινίας, δίπλα-δίπλα;
