Φεστιβάλ / Βραβεία

Θεσσαλονίκη 2016: «Stopover», γαλλοελληνική συμπαραγωγή, η γυναικεία απάντηση στην ανδρική βία

στα 10

Αριάν Λαμπέντ και Σοκό, Μάκης Παπαδημητρίου και Ανδρέας Κωνσταντίνου. Οι αδελφές Κουλέν των «17 Κοριτσιών» φέρνουν το γαλλικό στρατό στο ελληνικό τοπίο και αφήνουν τη γυναικεία φύση ελεύθερη.

Θεσσαλονίκη 2016: «Stopover», γαλλοελληνική συμπαραγωγή, η γυναικεία απάντηση στην ανδρική βία

Το Flix θα σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες - ως τη λήξη του, την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε συγκεντρωμένα όλα τα θέματα του Flix για το Φεστιβάλ

To κείμενο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση της κριτικής του Flix για το «Stopover» (τότε «Γυρίζοντας τον Κόσμο»), από την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Καννών 2016.

Από τα «17 Κορίτσια», το ενδιαφέρον των αδελφών Μιριέλ και Ντελφίν Κουλέν για τη γυναικεία φύση, τη δύναμή της, τη σχέση της με το σώμα της και με τον κόσμο γύρω της ήταν ξεκάθαρο. Τώρα, στη νέα τους ταινία, το «Stopover» («Voir du Pays»), βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο της Ντελφίν, η εξερεύνησή τους γίνεται πιο βαθειά κι αγγίζει ένα θέμα πολύ μεγαλύτερο, τη θέση του ανθρώπου - και κυρίως της γυναίκας - απέναντι στη βία, με εφαλτήριο τις ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν.

Δείτε ακόμη: Κάννες 2016, Η ελληνική αποστολή του «Stopover» μιλά στο Flix**

voir du pays 607

Τα «κορίτσια» αυτής της ταινίας είναι η Ορόρ και η Μαριάν, δυο κοπέλες που μεγάλωσαν μαζί στο γαλλικό Λοριάν και κατατάχθηκαν στο στρατό, για να βρουν μια δουλειά και, κυρίως, για να γυρίσουν τον κόσμο. Επιστρέφοντας στη Γαλλία από αποστολή στο Αφγανιστάν, κάνουν μια τριήμερη στάση σ' ένα παραδεισένιο θέρετρο (η Ρόδος ποζάρει ως Κύπρος), για να αποσυμπιεστούν πριν φτάσουν στους δικούς τους. Αυτή η αποσυμπίεση είναι οργανωμένη, περιλαμβάνει ασκήσεις, χρονομετρημένη χαλάρωση και ομαδική ψυχοθεραπεία με τη βοήθεια ψηφιακής αναπαράστασης των συγκεκριμένων στιγμών που βίωσαν στη μάχη, μέσα σ' ένα ντεκόρ από ήλιο, θάλασσα, φοίνικες, μεθυσμένους τουρίστες και δυο πρόθυμους ντόπιους. Ο παραλογισμός του συνδυασμού δυο κόσμων και η ίδια η αναβίωση της μάχης δημιουργούν τις πιεσμένες συνθήκες που θα κάνουν τα βίαια ένστικτα να ξεσπάσουν πιο δυνατά απ' ό,τι στον πόλεμο.

Δείτε ακόμη: Από τη Ρόδο ως... τις Κάννες! Τρέιλερ για το «Γυρίζοντας τον Κόσμο» με την Αριάν Λαμπέντ

voir du pays 607

Οι αδελφές Κουλέν ξεκινούν την ταινία τους μ' ένα κοντινό στην ίριδα ενός πανέμορφου ματιού, της Ορόρ, της Αριάν Λαμπέντ - είναι το μάτι που βλέπει, ώσπου να χορτάσει. Με την ίδια σταθερότητα κοιτάζουν κι οι σκηνοθέτες τους ήρωές τους, γνωρίζοντας βαθειά και καθαρά τι θέλουν να κάνουν σ' αυτήν την ταινία. Με μια κάμερα που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση, που «βλέπει τον κόσμο», αποτυπώνουν ένα τοπίο γεμάτο ομορφιά κι ένα μάτσο ανθρώπους που δεν ξέρουν τι να την κάνουν. Είναι οι άνθρωποι που έχουν κάνει τον πόλεμο επάγγελμα και που, κάπως, πρέπει να εκλογικεύσουν αυτήν την επιλογή τους. Σ' ένα περιβάλλον απόλυτα ανδρικό, οι γυναίκες ηρωίδες ταλαντεύονται ανάμεσα στην αποδοχή και την απόρριψη. Προς και από αυτές

Δείτε ακόμη: Ο Μάκης Παπαδημητρίου κι ο Ανδρέας Κωνσταντίνου... γυρίζουν τον κόσμο

voir du pays 607

Δεν είναι παράξενο ότι οι πιο πετυχημένες σεκάνς της ταινίας είναι, όχι εκείνες όπου η βία ξεσπά, αλλά εκείνες όπου ελλοχεύει. Οπου μ' αυτή τη γνώση, η κάμερα περιπλανιέται σε κοντινά πλάνα των προσώπων, των εκφράσεων, του κορμιού που αποκαλύπτει με τα σημάδια του, εφήμερα ή μόνιμα, τι έχει περάσει. Οι καλύτερες στιγμές είναι οι διαπροσωπικές, οι διαλογικές. Η Λαμπέντ που εξηγεί στον Κωνσταντίνου ότι ως στρατιώτης θεώρησε ότι θα υπερασπιστεί τη Γαλλία κι εκείνος απαντά γελώντας, «Σοβαρά;» Μια τόση δα σκηνή με μια πηγαία αντιπολεμική διάσταση. Τα κορίτσια, τρία μόνο μέσα στο στράτευμα, που προσπαθούν, μεταξύ τους, ν' απαλύνουν τα τραύματά τους. Οι στιγμές της αληθινής, «ειρηνικής» χαλάρωσης, που τοποθετούν τον πόλεμο εκεί όπου ανήκει, μακριά.

voir du pays

Η Αριάν Λαμπέντ χαρίζει στην ταινία την καλύτερη ερμηνεία της που έχουμε δει, η Σοκό συμπυκνώνει τη θλίψη στο σκυθρωπό της βλέμμα, οι άντρες ηθοποιοί του «στρατεύματος», κάποιοι από αυτούς αληθινοί στρατιώτες, συνθέτουν ένα σώμα γεμάτο εύγλωττες αντιθέσεις, η παρουσία των Ανδρέα Κωνσταντίνου και Μάκη Παπαδημητρίου είναι ο καταλύτης στη δράση. Μια αντιπολεμική ταινία χωρίς να το κάνει θέμα, μια γυναικεία ταινία χαμηλών τόνων κι εσωτερικών εντάσεων, μια γαλλοελληνική συμπαραγωγή πανέτοιμη να γυρίσει τον κόσμο.

Το Flix θα σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες - ως τη λήξη του, την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε συγκεντρωμένα όλα τα θέματα του Flix για το Φεστιβάλ

Περισσότερο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:

Η Fischer γιορτάζει 10 χρόνια παρουσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, απονέμοντας και φέτος τα πιο σημαντικά βραβεία, τα Βραβεία Κοινού Fischer. Διαβάστε και δείτε περισσότερα εδώ.

fischer tiff 57 607