Φεστιβάλ / Βραβεία

SXSW 2016: Everybody Wants Some / Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ παραμένει υπέροχα και dazed και confused

στα 10

Χιούμορ, τρυφερότητα, νιάτα. Η νέα ταινία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ μπορεί να είναι μία φέτα από γνήσια νοσταλγία americana, αλλά θα σας κάνει να την παρακολουθείτε με ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο και τη ζεστασιά της αιώνιας εφηβείας στην καρδιά.

SXSW 2016: Everybody Wants Some / Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ παραμένει υπέροχα και dazed και confused

Τέλη Αυγούστου, 1980. Τρεις μέρες πριν ξεκινήσει η πανεπιστημιακή του χρονιά σ' ένα μικρό κολλέγιο του Τέξας και στην ένδοξη όμως ομάδα μπέιζμπολ των «Τσερόκι», ο πρωτοετής Τζέικ καταφθάνει στο σπίτι που θα μείνει και γνωρίζει τους συναθλητές του. Ο προπονητής τους μπορεί να τους καλωσορίζει με δύο αυστηρούς κανόνες («όχι αλκοόλ κι όχι γυναίκες στην αθλητική εστία») αλλά κανείς φυσικά δε θα τους σεβαστεί. Η αντροπαρέα ζει τα καλοκαίρια της αιώνιας νεότητας: πάρτι, μπιλιάρδα, ανδρικός ανταγωνισμός, πινγκ πονγκ, έρωτες, φλιπεράκια, φάρσες, ντίσκο, μουσική χορός. Και φυσικά κορίτσια, όλα γίνονται για τα κορίτσια. Για τα αγόρια «αυτή είναι η καλύτερη μέρα της ζωής τους - μέχρι αύριο...»

[Το κινηματογραφικό φεστιβάλ SXSW διεξάγεται φέτος από τις 11 μέχρι τις 20 Μαρτίου. Το Flix βρίσκεται στο Ωστιν, Τέξας για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες με την υποστήριξη της Πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα]

Everybody Wants Some 607 1

Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ μετά το «Μεγαλώνοντας» επιστρέφει εκεί που μεγάλωσε - στο Τέξας και στα προσωπικά νεανικά του χρόνια και πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε με το «Dazed and Confused». Αν εκεί ζήσαμε τις τελευταίες μέρες μίας παρέας στο Γυμνάσιο, τώρα ξαναβρισκόμαστε στις πρώτες μέρες μιας παρέας στο πανεπιστήμιο. Η διάθεση είναι ίδια, αλλά ακόμα πιο σπουδαία, ίδια παραμένει και η καρδιά: ακόμα κι αν δεν μπορείς να ταυτιστείς με συγκεκριμένες μνήμες αν δεν είσαι Αμερικανός που μεγάλωσες στα 70ς-80ς, ακόμα κι αν δεν σε ενδιαφέρει το μπέιζμπολ (το οποίο δεν παίζει τελικά και τόσο μεγάλο ρόλο στην ταινία), αν δεν χόρεψες ποτέ two-step ή δεν ψάρεψες κορίτσια στην ντίσκο της γειτονιάς σου, η πένα κι ο κινηματογραφικός φακός του Λινκλέιτερ θα σε κάνουν να κλάψεις - από τα γέλια και τη συγκίνηση.

Διαβάστε επίσης: το ρεπορτάζ του Flix από την πρεμιέρα του «Everybody Wants Some» στο SXSW

Μία άλλη παρέα φοιτητών που αναλώνονται σε αντρικές κουβέντες, πλάκες και καμάκι θα είχε διαφορετική κινηματογραφική αποτύπωση στα χέρια κάποιου άλλου δημιουργού. Ο Λινκλέιτερ όμως έχει το ταλέντο να είναι εξαιρετικά ειλικρινής (τα αγόρια μιλούν και φέρονται σαν να μην τους βλέπει καμία politically correct νέα ματιά), απίστευτα αστείος, αλλά ταυτόχρονα υπέροχα ανθρώπινος. Τίποτα δεν βιώνεται ως εύκολα φαρσικό ή χυδαία σεξιστικά χιουμοριστικό. Υπάρχει μία μεγάλη προσοχή στην αυθεντικότητα των ηρώων, στο πόσο καλογραμμένοι είναι (ακόμα κι όσοι χρησιμοποιούνται ως σατιρικά, υπερβολικά «σχήματα») και μία τρυφερότητα στην ματιά του που πέφτει βελούδινα - ακόμα και στην ανοησία της ηλικίας τους.

Everybody Wants Some 607 2

Το κάστινγκ της ταινίας (12 αγόρια που απαρτίζουν την παρέα των αθλητών) είναι η μεγάλη της επιτυχία. Με τον Λινκλέιτερ ως προπονητή αυτής της κινηματογραφικής ομάδας να δίνει τον τόνο και να κρατά με αυτοπεποίθηση το χαλινάρι, ένα τσούρμο από φρέσκα πρόσωπα (όπως ήταν κι εκείνα του «Dazed and Confused») βουτάνε με το κεφάλι σε μία εποχή 20 χρόνων πριν γεννηθούν και δίνουν ψυχή, ενέργεια και ανάσες σε 12 ήρωες που πιστεύεις ότι έχουν τηλεμεταφερθεί από τα 70ς. Με τον Γκλεν Πάουελ (θυμηθείτε αυτό το όνομα, θα γίνει ο νέος Ράιαν Γκόσλινγκ) να κλέβει την παράσταση, όλοι οι πιτσιρικάδες φωτίζονται από το άστρο του Λινκλέιτερ και θα γίνουν σταρ.

Διαβάστε ακόμη: Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ προτείνει 6 ταινίες που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ που σέβεται τον εαυτό του

Everybody Wants Some 607 3

Η ταινία αναπτύσσεται ανεκδοτικά - σκηνές με τα αγόρια να παίζουν, να χορεύουν, να τσακώνονται, σκηνές όπου στην ουσία δεν συμβαίνει «τίποτα», αυτό το μαγικό «τίποτα» που ο Λινκλέιτερ ξέρει να συλλαμβάνει με μαεστρία και να σου ζεσταίνει την καρδιά. Κάποιες είναι πιο ενδιαφέρουσες από τις άλλες, κάποιες πολύ πιο slice of americana από ό,τι θα μας αφορούσε. Δεν έχει όμως καμία σημασία. Η ενέργεια της κάμεράς του είναι μεταδοτική ένεση χαράς, η γλύκα της πένας του συγκινεί.

Ισως ο τίτλος της ταινίας να ταιριάζει ως καλύτερος επίλογος: κάθε φορά που ο Λινκλέιτερ θα κάνει ταινία, εμείς θα θέλουμε να είμαστε κομμάτι της.

[Το κινηματογραφικό φεστιβάλ SXSW διεξάγεται φέτος από τις 11 μέχρι τις 20 Μαρτίου. Το Flix βρίσκεται στο Ωστιν, Τέξας για να σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες με την υποστήριξη της Πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα]

No Longer, Not Yet 607 1

Διαβάστε επίσης: