«Αναπνοή ή σιτάρι;»
Αυτή είναι η – εμπνευσμένη από την ζωή του Σούφι Γιουνούς Εμρέ – ερώτηση που χαρακτηρίζει τον πυρήνα της ανθρωπιστικής, πνευματικής και, εν τέλει θρησκευτικής Οδύσσειας που στήνει σε ένα απροσδιόριστο δυστοπικό μέλλον ο Σεμίχ Καπλάνογλου, επτά χρόνια μετά το «Μέλι», την ταινία που του χάρισε την Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο.
Στον «Σπόρο», ο Καπλάνογλου απομακρύνεται από την καθημερινότητα της τουρκικής ζωής και τις αχτίδες φωτός ακόμη και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες, και βυθίζεται στον ετερόκλητο αλλά καθολικά γκρίζο κόσμο ενός απαισιόδοξου μέλλοντος, όπου το προσφυγικό πρόβλημα, η οικολογική κατάρρευση και η έλλειψη τροφίμων είναι πλέον πυλώνες πάνω στους οποίες έχει στηθεί η νέα κοινωνία.
Ο «Σπόρος» διαδραματίζεται σε έναν κόσμο όπου μια ισχυρή εταιρεία ελέγχει τους τομείς της Γης όπου υπάρχει ακόμα η (έστω περιορισμένη) δυνατότητα καλλιέργειας, μια πραγματικότητα όπου οι πρόσφυγες ελέγχονται ένας ένας για να διαπιστωθεί αν πληρούν τα γενετικά κριτήρια για να γίνουν δεχτοί στις μεγάλες πόλεις. Αν τα αποτελέσματα είναι αρνητικά, τότε η μόνη λύση είναι η άμεση απομάκρυνση και η αφήγηση κάνει ξεκάθαρες τις φονικές συνέπειες που περιμένουν όσους δε συμμορφωθούν σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες.
Σε αυτό το περιβάλλον, ένας επιστήμονας με το εξερευνητικό βλέμμα του Ζαν-Μαρκ Μπαρ (το οποίο αποδεικνύεται εξαιρετικά ισχυρό ατού της ταινίας) ανακαλύπτει ότι οι γενετικά μεταλλαγμένες σοδειές καταρρέουν μία μία και ότι αν δε βρεθεί άμεση λύση, η κοινωνία πρόκειται να γκρεμιστεί λόγω της έλλειψης τροφίμων. Μαθαίνοντας για την επαναστατική και κατά συνέπεια προκλητική έρευνα ενός παλαιότερου συνάδελφου, ο εν λόγω επιστήμονας ξεκινά μια αναζήτηση που θα τον απομακρύνει από την μεγάλη πόλη στην οποία ζει και θα τον οδηγήσει στους «Νεκρούς Τόπους», όπως ονομάζονται οι περιοχές όπου η ανάπτυξη της ζωής είναι πλέον σχεδόν αδύνατη. Μόνο που το συγκεκριμένο ταξίδι δεν είναι ακριβώς μια πορεία προς την απόδειξη της «θεωρίας του γενετικού χάους» αλλά μια διαδρομή προς την αυτοανακάλυψη, με όλες τις απαραίτητες πνευματικές και γεμάτες θρησκευτικούς συμβολισμούς στάσεις.
Με πρωταγωνιστή τον Ζαν-Μαρκ Μπαρ, αυστηρό ασπρόμαυρο σινεμασκόπ με αναφορές στο σινεμά του Αντρέι Ταρκόφσκι και μια ισχυρη πολιτική θέση πάνω στο παρελθόν, το παρόν και τη (βιβλική) θέση του ανθρώπου μέσα στο κενό που τα χωρίζει, ο Σεμίχ Καπλάνογλου παραδίδει με το «Σπόρο» τη δική του δυστοπική άποψη για ένα κόσμο που προσπαθεί να αντέξει στην αλλαγή.
Ο ίδιος ο Σεμιχ Καπλάνογλου θα βρίσκεται στην Αθήνα, τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου, καλεσμένος της Ama Films για να μιλήσει στους δημοσιογράφους και το κοινό στη συνέντευξη Τύπου που θα γίνει στις 12.30 το μεσημέρι στον ΙΑΝΟ, ενώ την ίδια μέρα στις 22.00 θα γίνει η επίσημη πρεμιέρα της ταινίας στον κινηματογράφο Αστυ.
