«Μπορούμε να αναστενάξουμε ή να αφήσουμε μια βαθιά ανάσα από τα βάθη της καρδιάς μας, γιατί νιώσαμε ακριβώς αυτό: Πως είναι δυνατόν να υπάρχει μια τέτοια γυναίκα στον κόσμο;».
Η παραπάνω φράση ανήκει στον Σουσκάκου Εντο, τον διάσημο Ιάπωνα συγγραφέα που γράφτηκε μετά την προβολή της «Καθυστερημένης Ανοιξης» του Γιασουχίρου Οζου, σε έναν απεγνωσμένο τρόπο να εκφράστει το δέος, ο θαυμασμός και η σημασία της Σετσούκο Χάρα, μια γυναίκας που δεν ήταν απλά μια από τις πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της χώρας, αλλά ένα σύμβολο δυναμισμού, ομορφιάς και ανεξίτηλης καθαρότητας,
Πιο γνωστή ως μούσα του Γιαζουχίρο Οζου, αν και πρωταγωνίστρια σε τουλάχιστον 65 ταινίες πριν γυρίσει μαζί του την «Καθυστερημένη Ανοιξη» το 1947 και αργότερα το «Tokyo Story» και ακόμη τέσσερις ταινίες, η Σετσούκο Χάρα συνεργάστηκε και με τον Ακίρα Κουρασάουα (ανάμεσα σε άλλα και στον «Ηλίθιο» του 1951), μένοντας στην ιστορία ως η «Αιώνια Παρθένα» (επειδή δεν παντρεύτηκε ποτέ), σύμβολο της χρυσής εποχής του ιαπωνικού κινηματογράφου και εξαιτίας του πορτρέτου της «μοντέρνας γυναίκας» που στιγμάτισε με τους ρόλους της παρομοιάστηκε με την Τζόαν Κρόφορντ της Ανατολής.
To 1962, έχοντας πρωταγωνιστήει σε 101 ταινίες (με τελευταία τους «47 Σαμουράι» του Χιρόσι Ιναγκάκι, η Χάρα ανακοίνωσε τη συνταξιοδότησή της σε ηλικία 42 ετών, προκαλώντας σοκ στην κοινή γνώμη. Από τότε μέχρι και την ημέρα του θανάτου της, έμεινε απομονωμένη - ως άλλη Γκρέτα Γκάρμπο - σε μια παραλιακή πόλη νοτιοδυτικά του Τόκιο, αφήνοντας τις φήμες για την ερωτική σχέση της με τον Γιασουχίρο Οζου αλλά και τη βαθιά μελαγχολία μιας πραγματικής καλλιτέχνιδος να γιγαντώνει το μύθο της μέσα στις δεκαετίες.
Δείτε εδώ μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές στη φιλμογραφία της Σετσούκο Χάρα:
Διαβάστε ακόμη:
