Buzz

Ρέιτσελ Βάις: «Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες. Το Brexit μοιάζει με θάνατο»

στα 10

Σε συνέντευξή της στην Guardian, η Ρέιτσελ Βάις εξομολογειται μνήμες ως παιδί μεταναστών και αναρωτιέται πώς ο κόσμος μας έχει πάρει μία τέτοια σουρεαλιστική στροφή προς τον φόβο και το ρατσισμό.

Ρέιτσελ Βάις: «Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες. Το Brexit μοιάζει με θάνατο»

Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αγγλία, αλλά Νεοϋορκέζα εδώ και πάρα πολλά χρόνια πια, η Ρέιτσελ Βάις δεν μπορεί να αποφασίσει τι δυσκολεύεται περισσότερο να πιστέψει: τα αποτελέσματα του βρετανικού δημοψηφίσματος για το Brexit ή το φαινίμενο Ντόναλντ Τραμπ. «Μου είναι αδύνατον να καταλάβω πώς έχουμε καταντήσει σε αυτό το σημείο. Το ένα είναι σουρεαλιστικό, το άλλο είναι οριστικό....»

«Ο Τραμπ είναι απόλυτα καταστροφικός για τόσα θέματα - τι μπορεί να κάνει στη Γη, στα δικαιώματα των γυναικών. Ομως, νιώθω ότι μπορούμε να τον ανατρέψουμε. Με το Brexit όμως... αυτό μοιάζει με θάνατο. Με έκανε να σκεφτώ τους μετανάστες γονείς μου. Τους λόγους που υποτίθεται ότι φτιάξαμε την Ευρωπαϊκή Ενωση. Για να αποτρέψουμε έναν τέτοιο διωγμό, έναν τέτοιο πόλεμο, για να ενώσουμε δυνάμεις, να ξεφορτωθούμε την εθνικιστική ιστορία, να χτίσουμε κάτι σταθερό. Μου είναι αδύνατον να καταλάβω...»

Θυμηθείτε κι αυτό: «Αντίο Ηνωμένο Βασίλειο»: Διάσημοι υποστηρικτές του Bremain σχολιάζουν το Brexit

Rachel Weisz 607

Οι γονείς της Βάις ήρθαν στην Αγγλία, λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο ως μετανάστες. Η μητέρα της αυστριακή, ο πατέρας της Ούγγρος. Παλιότερα εκνευριζόταν όταν της γινόταν οι ερώτηση για τους μετανάστες γονείς της. Σήμερα θεωρεί αναγκαίο να μιλάω για αυτούς. «Πόσα πράγματα πέρναμε ως δεδομένα. Μεγάλωσα με τις αφηγήσεις για το πώς οι Αγγλοι υποδέχτηκαν τους πρόσφυγες τη δεκαετία του 30. Και σήμερα κοιτάω τους Σύριους και τη ξενοφοβική στάση των Αγγλων και ματώνει η καρδιά μου. Ολη μου η ανατροφή στηριζόταν στο γεγονός ότι στη χώρα που ήμουν, ήμουν ασφαλής. Η κουλτούρα, η ηθική, οι αξίες των Αγγλων δε θα επέτρεπαν ποτέ κάτι διαφορετικό από τα ανοιχτά σύνορα...»

«Ντρέπομαι...»

«Σκέφτομαι επίσης ότι πολλοί από εμάς έχουμε κατάλοιπα της προσφυγιάς και ίσως δεν το καταλαβαίνουμε. Η μητέρα μου, όπου κι αν πήγαινα, μου πακετάριζε και λίγο φαγητό. Αυτό είναι εντελώς προσφυγικό σύνδρομο. Και το κάνω ακόμα. Ολες οι τσάντες μου έχουν ένα μήλο, ένα πακέτο μπισκότα. Για το δρόμο...»

Διαβάστε περισσότερα: