Φεστιβάλ / Βραβεία

Oscars 2017: Ο Μπάρι Τζένκινς του «Moonlight» διαβάζει τον ευχαριστήριο λόγο που δεν πρόλαβε να πει

στα 10

H διαβόητη φετινή οσκαρική γκάφα έκλεψε τον προβολέα από τον πραγματικό νικητή. Παρακαλούμε το σεναριογράφο, σκηνοθέτη και ψυχή του «Moonlight», να πει τον ευχαριστήριο λόγο του.

Oscars 2017: Ο Μπάρι Τζένκινς του «Moonlight» διαβάζει τον ευχαριστήριο λόγο που δεν πρόλαβε να πει

Τις πρώτες μέρες μετά την 89η τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ, μία βραδιά που θα μείνει στην ιστορία του θεσμού ίσως για όλους τους λάθος λόγους, ήταν φυσικό η μεγάλη γκάφα του φινάλε να είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μας, καθώς κάτι τέτοιο δεν είχε ποτέ ξανασυμβεί (τουλάχιστον όχι στο βραβείο Καλύτερης Ταινίας και σε τέτοια έκταση).

Σε περίπτωση που δεν γνωρίζετε, διαβάστε αναλυτικά τι συνέβη με τον λάθος φάκελο οι υπεύθυνοι ορκωτοί λογιστές της Price Waterhouse Coopers ανέλαβαν όλη την ευθύνη και διηγούνται πώς ακριβώς έγινε το λάθος

Το μόνο μεγαλειώδες που αποκάλυψε αυτό το εξαιρετικά άβολο και ντροπιαστικό για την Ακαδημία περιστατικό ήταν η συναδελφική στάση των ομάδων των δύο ταινιών που βρέθηκαν μπλεγμένοι: το team του «La La Land», που καλωσόρισε με τον πιο κλασάτο τρόπο τους πραγματικούς νικητές επί σκηνής, και η ομάδα του «Moonlight», που αγκάλιασε τους «αντιπάλους» με ενσυναίσθηση και ζεστασιά. Ενα δείγμα του ότι αν στο νήμα της οσκαρικής κούρσας φτάνουν ομάδες σαν αυτές του Σαζέλ, του Χόροβιτς, της Ρομάνσκι, του Τζένκινς, υπάρχει ελπίδα να έχουμε το σινεμά που μας αξίζει.

damien chazelle barry jenkins the day after 607

Δείτε: Oscars 2017: Ο Τζίμι Κίμελ εξηγεί τα τελευταία 10 λεπτά της τελετής με το δικό του τρόπο

Ομως το μεγαλύτερο κρίμα σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι η μεγάλη νίκη μίας μικρής ταινίας (οπότε κι ένας τεράστιος θρίαμβος) δεν πήρε την έκταση που της άξιζε. Η πρώτη αφροαμερικανική ταινία (που δεν αφορά τη σκλαβιά, αλλά αντιθέτως έχει ένα περισσότερο προσωπικό φόκους μίας LGBT ενηλικίωσης) που κέρδισε το Οσκαρ Καλύτερης ταινίας είναι μία τεράστια επιτυχία και σηματοδοτεί ένα άνοιγμα του Χόλιγουντ σε μικρές ταινίες με μεγάλη καρδιά.

Ο Μπάρι Τζένκινς, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ψυχή του πρότζεκτ, είχε ετοιμάσει έναν μικρό λόγο για να πει σε περίπτωση που το «Moonlight» θα κέρδιζε. Διαβάστε πώς αφηγείται ο ίδιος τα δρώμενα και με τι μήνυμα θα ήθελε να κλείσει τη βραδιά - αλλά δεν πρόλαβε μέσα στο χάος.

«Το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας ανήκει στους παραγωγούς της ταινίας, οπότε δεν σκόπευα να πω πολλά. Αλλωστε είχα ευχαριστήσει όσους έπρεπε να ευχαριστήσω όταν ανεβήκαμε για να παραλάβουμε το Οσκαρ Σεναρίου. Αν όμως κερδίζαμε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας και υπήρχε χρόνος, ήθελα κάτι να προσθέσω - αφού θα τελείωνε η παραγωγός μου, Αντέλ Ρομάνσκι, κι ο Τζέρεμι Κλάινερ. Ηθελα να πω κάτι μικρό και προσωπικό:»

Ο Ταρέλ (σ.σ. ο συνσεναριογράφος του, Ταρέλ Αλβιν ΜακΚρένεϊ) κι εγώ είμαστε ο «Σαρόν». Είμαστε αυτό το αγόρι. Κι όταν κανείς βλέπει τώρα το «Moonlight» δεν μπορεί πραγματικά να πιστέψει ότι αγόρια που μεγάλωσαν όπως αυτό το αγόρι, όπως εμείς, θα είχαν ποτέ την ευκαιρία μεγαλώνοντας να κάνουν μία ταινία που θα κερδίσει Οσκαρ. Πρώτα από όλα, εγώ δεν μπορούσα να το πιστέψω. Εγώ έβαζα όρια στον εαυτό μου, πρέπει να το ομολογήσω, εγώ αρνιόμουν να πιστέψω στα όνειρά μου. Δεν μου τα στερούσατε εσείς, ή κάποιος άλλος, εγώ το έκανα. Γι' αυτό απευθύνομαι σε όποιον μας βλέπει αυτή τη στιγμή και βλέπει τον εαυτό του σε εμάς. Ας γίνει το δικό μας παράδειγμα μία αφορμή για να δείτε τον πραγματικό σας εαυτό και να τον αγαπήσετε. Γιατί αν το τολμήσετε αυτό μπορεί, και με την γενναιοδωρία της Ακαδημίας, να πραγματοποιήσετε τα όνειρα που ποτέ δεν επιτρέψατε στον εαυτό σας να ονειρευτεί. Σας στέλνω πολλή αγάπη.

Διαβάστε περισσότερα: