Ο Νίκολας Κέιτζ είναι απολαυστικός. Είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός, ο οποίος ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε τις προσβάσεις που θα μπορούσε να του προσφέρει ο θείος Φράνσις Φορντ Κόπολα, αντίθετα τράβηξε το δικό του δρόμου, αλλόκοτο συχνά και απρόσμενο, ωστόσο αυθεντικό και διασκεδαστικό. Γι' αυτό και με τα χρόνια και με την έλευση ενός κάποιου κυνισμού απέναντι στα mainstream αμερικανικά πρότυπα, ο Κέιτζ έχει κερδίσει, ίσως όχι πολλά χρήματα, αλλά σίγουρα την αγάπη άφθονων fans που ακούνε το όνομά του με χαμόγελο.
Διαβάστε ακόμη: Ο Νίκολας Κέιτζ τώρα κυκλοφορεί και σε σνακ. Και λέγεται, «Νόστιμο Μπαστουνάκι»!
Οι συνεντεύξεις του είναι πάντα πληθωρικές κι η τελευταία του, στους New York Times, δεν προσφέρει τίποτε λιγότερο από καμιά δεκαριά αφορμές να κουνήσεις με κωμικό θαυμασμό το κεφάλι. Σ' ένα σημείο, ο Νίκολας Κέιτζ μιλά εκ βαθέων για το φιάσκο με το κρανίο δεινοσαύρου που αγόρασε, αλλά αναγκάστηκε να παραδώσει στις Αρχές: «Το κρανίο του δεινοσαύρου ήταν ένα ατυχές συμβάν,» εξηγεί ο Κέιτζ, «γιατί μου κόστισε 276.000 δολάρια. Το αγόρασα σε μια νόμιμη δημοπρασία και ανακάλυψα ότι το είχαν κλέψει από τη Μογγολία κι έπρεπε να το επιστρέψω. Φυσικά έπρεπε να δοθεί πίσω στη χώρα όπου ανήκε, αλλά ποιος να το ήξερε; Επιπλέον, ποτέ δεν πήρα τα χρήματά μου πίσω. Οπότε η ιστορία πόνεσε λιγάκι.»
Διαβάστε ακόμη: Τώρα μπορείς να βάλεις τον Νίκολας Κέιτζ σε όποια ταινία σου έρθει στο κεφάλι!
Ακόμα πιο... φαντασμαγορική μοιάζει η περιπέτεια του Νίκολας Κέιτζ με το Ιερό Δισκοπότηρο, το οποίο για μια περίοδο βάλθηκε ν' ανακαλύψει. «Αρχισα ν' ακολουθώ τη μυθολογία και ν' αναζητώ σχετικά στοιχεία,» εξηγεί ο ηθοποιός. «Ηταν όπως όταν γεμίζεις μια βιβλιοθήκη με βιβλία: Διαβάζεις κάτι και βρίσκεις μια παραπομπή σ' ένα άλλο βιβλίο και μετά αγοράζεις κι αυτό το βιβλίο και πάει λέγοντας. Για μένα το κίνητρο ήταν το ερώτημα, πού βρίσκεται το Ιερό Δισκοπότηρο; Στο Γκλάστονμπερι; Υπάρχει πραγματικά; Αν πας στο Γκλάστονμπερι, υπάρχει όντως μια πηγή, της οποίας το νερό έχει τη γεύση του αίματος. Προφανώς αυτό συμβαίνει επειδή το νερό έχει πολύ σίδηρο, αλλά ο θρύλος λέει ότι το Δισκοπότηρο βρισκόταν εκεί, για την ακρίβεια δύο κούπες, μια με αίμα και μια με ιδρώτα.» Ο Νίκολας Κέιτζ διένυσε τις διαδρομές του θρύλου, από την Αγγλία ως το Ρόουντ Αϊλαντ, για να καταλήξει στο... υπαρξιακό συμπέρασμα που μοιάζει τόσο χαρακτηριστικό για την cool προσωπικότητά του: «Εκείνο που, τελικά, ανακάλυψα ήταν το εξής: Τι είναι το Ιερό Δισκοπότηρο, αν όχι η ίδια η Γη;».
Διαβάστε ολόκληρη την απίθανη συνέντευξη του Νίκολας Κέιτζ στο περιοδικό των New York Times εδώ.
Tags: νίκολας κέιτζ
