Buzz

Η Μέριλ Στριπ κατεβαίνει με φόρα στην οσκαρική κούρσα (αλλά όχι για δικό της Οσκαρ!)

στα 10

H Μέριλ Στριπ βγαίνει δυναμικά μπροστά για να στηρίξει την οσκαρική καμπάνια του «India's Daughter» της Λέσλι Αντγουϊν. Κι έχει στο πλευρό της και τον Σον Πεν.

Η Μέριλ Στριπ κατεβαίνει με φόρα στην οσκαρική κούρσα (αλλά όχι για δικό της Οσκαρ!)

Το ντοκιμαντέρ «India's Daughter» της Λέσλι Αντγουιν καταγράφει την φρικιαστική ιστορία ενός «αυθόρμητου» ομαδικού βιασμού και τη δολοφονίας μίας 23χρονης φοιτήτριας που το 2012 επέστρεφε από το σινεμά στις 8.30 το βράδυ (!) με λεωφορείο στο Δελχί. Οι επιβάτες και ο οδηγός του λεωφορείου θεώρησαν ότι μία κοπέλα που κυκλοφορεί βράδυ τον 21ο αιώνα είναι ανήθικη. Οπότε ξυλοκόπησαν και έδεσαν τον συνοδό της, ενώ έπαιρναν με τη σειρά τους το τιμόνι του λεωφορείου για να βιάζουν όλοι και να χτυπούν, διαδοχικά, την νεαρή γυναίκα. Το κορίτσι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, αλλά ξεψύχησε υποκύπτοντας στα τραύματά του.

Η ιστορία της, που πλέον είναι γνωστή ως «Τhe Delhi gang rape», ξεσήκωσε γυναίκες και άντρες της Ινδίας να βγουν από τα σπίτια τους και να διαδηλώσουν σε πορείες που άφησαν ιστορία, εναντίον της γνωστής-άγνωστης αυτής κοινωνικής βαρβαρότητας που συνεχίζεται από τα βάθη των αιώνων σαν να μην πέρασε μια μέρα. Γυναίκες και άντρες ενωμένοι απαίτησαν την παραδειγματική τιμωρία των βιαστών και βροντοφώναξαν για μία ισότιμη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη Ινδία.

Διαβάστε περισσότερα: «Η γυναίκα δεν έπρεπε να αντισταθεί στο βιασμό γιατί της άξιζε»: το ντοκιμαντέρ «India’s Daughter» πιο απαραίτητο από ποτέ

India's Daughter victim

India's Daughter 607 3

Το ντοκιμαντέρ λογοκρίθηκε στην Ινδία. Οχι μόνο δε θα προβληθεί, αλλά απαγορεύτηκαν και κατέβηκαν από το youtube όλα του τα αποσπάσματα. Αυτό ευαισθητοποίησε την Μέριλ Στριπ, η οποία αποφάσισε να το παρουσιάσει η ίδια πριν από λίγους μήνες στην πρεμιέρα του στην Νέα Υόρκη, μαζί με την Ινδή πρωταγωνίστρια Φρίντα Πίντο.

Σήμερα, ενώνει δυνάμεις με την Πίντο και τον Σον Πεν στην προώθησή του στην οσκαρική κούρσα.

«Την πρώτη φορά που το είδα, δεν μπορούσα να μιλήσω για ώρες» είπε η Στριπ, τονίζοντας τη σημασία της παγκόσμιας έκθεσης και ευθύνης του θέματος.

Θυμηθείτε: «Ηταν η Κόρη της Ινδίας. Απόψε είναι και δική μας κόρη» Η Μέριλ Στριπ παρουσίασε το «India's Daughter»

meryl streep india's daughter 607

«Δεν ήμουν ποτέ τόσο σίγουρος για το αν οι ταινίες είχαν έναν σοβαρό κοινωνικό ρόλο. Μέχρι πριν μια εβδομάδα που είδα το ''India's Daughter''. Mε έκανε να αναλογιστώ για τον ανδρισμό και πώς αυτός μεταφράζεται, πώς έχει επιβληθεί. Είναι σημαντικό το σινεμά. Είναι σημαντικό να δουν όλοι αυτή την ταινία... »

Θεωρείτε αυτό που λέει ο Πεν, υπερβολικό; Να σας θυμίσουμε τι λέει on camera ο οδηγός του λεωφορείου, Μουκές Σινγκ, ο οποίος μαζί με τους υπόλοιπους τρεις ενόχους έχουν καταθέσει αίτηση έφεσης της καταδικαστικής τους σε θάνατο απόφασης;

«Ενα ηθικό κορίτσι δεν τριγυρνά στους δρόμους στις 9 το βράδυ. Αν το κάνει, τότε η ίδια είναι υπαίτια για το βιασμό της - εκείνη έχει την ευθύνη, όχι ο βιαστής της. Το νοικοκυριό και το σπίτι είναι για τα κορίτσια, όχι οι ντίσκο, τα μπαρ και τα σινεμά. Να κάνουν πρόστυχα πράγματα, να ντύνονται με πρόστυχα ρούχα. Μόνο ένα 20% των κοριτσιών πια είναι ηθικά. Οπότε οι άντρες πρέπει να τους δίνουν ένα μάθημα. Η κοπέλα δεν έπρεπε να παλέψει και να αντισταθεί. Επρεπε να υπομείνει σιωπηλή το βιασμό της, γνωρίζοντας μέσα της ότι το αξίζει. Τότε δε θα τη σκοτώναμε. Θα την παρατούσαμε μόλις τελειώναμε και θα χτυπούσαμε μόνο το αγόρι της. Μία ποινή εις θάνατον σε εμάς θα οδηγήσει σε ακόμα χειρότερη τύχη τις γυναίκες. Τώρα θα σκοτώνουν αμέσως, όποια βιάζουν. Για να μην υπάρχουν μάρτυρες. Παλιότερα τις αφήναμε να φύγουν. Τώρα, θάνατος...»

Διαβάστε ακόμη: «Η γυναίκα δεν έπρεπε να αντισταθεί στο βιασμό γιατί της άξιζε»: το ντοκιμαντέρ «India’s Daughter» πιο απαραίτητο από ποτέ

India's Daughter 607 rapist

India's Daughter 607 director

Αντί επιλόγου, μία φράση που είπε η Αντγουιν (η οποία θεωρεί «εθνική αυτοκτονία» την απόφαση της Ινδίας να λογοκρίνει ένα ντοκιμαντέρ που κάνει το γύρο του κόσμου, «σαν να παραδέχεται την εθνική της ενοχή») μάς καλύπτει, δυστυχώς απόλυτα: «Θα μου ήταν πιο εύκολο να επεξεργαστώ αυτή την ιστορία αν οι βιαστές ήταν τέρατα, σάπια φρούτα στον πάτο του βαρελιού μια κοινωνίας. Διαστροφικοί από τη φύση τους. Ομως η αλήθεια απέχει. Αυτή είναι η σκέψη του μέσου πολίτη της Ινδίας - της πιο πολυπληθυσμικής Δημοκρατίας στη γη. Αυτοί οι 4 άντρες δεν είναι η νόσος. Είναι το σύμπτωμα. Και να τους κρεμάσουν, τίποτα δε θα αλλάξει. Η εμπειρία λοιπόν να μιλάει κανείς με τέσσερις «μέσους πολίτες / φυσιολογικά βιαστές» βούτηξε την ψυχή μου στην πίσσα. Και δεν υπάρχει κανένα καθαριστικό στον κόσμο για να βγάλει αυτό το λεκέ...»

Περισσότερη Μέριλ Στριπ