Buzz

O συγκινητικός αποχαιρετισμός της Ιζαμπέλ Ιπέρ στον Μάικλ Τσιμίνο

στα 10

H Ιζαμπέλ Ιπέρ έγραψε στην εφημερίδα Libération το δικό της αποχαιρετισμό στον Μάικλ Τσιμίνο, με τον οποιο συνεργάστηκε στην «Πύλη της Δύσης». Κάτι που μοιάζει αδύνατον να ξεχάσεις όσα χρόνια και αν περάσουν...

O συγκινητικός αποχαιρετισμός της Ιζαμπέλ Ιπέρ στον Μάικλ Τσιμίνο

Η «Πύλη της Δύσης» ήταν η ταινία που σταμάτησε απότομα την ιλιγγιώδη καριέρα του Μάικλ Τσιμίνο. Μια επική καταστροφή που στοίχισε την ίδια τη συνέχεια της εταιρίας United Artists και από τότε έμεινε ως συνώνυμο της εμπορικής καταστροφής. Μέσα στα χρόνια, η ταινία θα κέρδιζε όχι μόνο cult στάτους αλλά και εκείνη τη μεγαλοπρέπεια που της αφαίρεσε το παρασκήνιο γύρω από τη δημιουργία της.

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, πρωταγωνίστρια στην «Πύλη της Δύσης» και φίλη του Μάικλ Τσιμίνο αρνείται να τον ξεχάσει - ακόμη και τώρα μετά το θάνατό του στα 77 του χρόνια. Και γράφει το παρακάτω κείμενο σαν ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτόν που η ίδια θεωρούσε τον μεγαλύτερο εν ζωή Αμερικανό auteur.

Διαβάστε ακόμη: Ενα μεγαλοπρεπές αντίο στον Μάικλ Τσιμίνο

Michael Cimino Μάικλ Τσιμίνο και Ιζαμπέλ Ιπέρ στα γυρίσματα της «Πύλης της Δύσης»

Michael Cimino Η Ιζαμπέλ Ιπέρ και ο Κρις Κριστόφερσον σε σκηνή από την «Πύλη της Δύσης»

«Για το γύρισμα της ταινίας έφυγα από την πόλη του Καλισπέλ στη Μοντάνα. Τρεις αλλαγές, 25 ώρες πτήσες και στο δωμάτιο μου ένα δώρο υποδοχής που δεν θα ξεχάσω ποτέ: ένα τεράστιο ζευγάρι μπότες και ένα τεράστιο καουμπόικο καπέλο. Τα γυρίσματα θα διαρκούσαν κανονικά δύο μήνες, αλλά κατέληξαν σε μια επτάμηνη οδύσσεια. Ηταν Απρίλιος, την επόμενη μέρα του ταξιδιού μου, έπρεπε να γυρίσω μια σκηνή στην οποία έκλαιγα πολύ. Μετά τίποτα μέχρι τον Ιούνιο. Δεν κάναμε τίποτα, χορεύαμε βαλς, κάναμε πατίνια, παίζαμε με τα όπλα... Ηταν σαν να βρίσκεσαι σε παιδική κατασκήνωση, ήταν εκεί και ο Μίκι Ρουρκ και η Ανα Τόμσον, μια πολύ καλή μου φίλη που μετά θα έπαιζε στο "Sue Lost in Manhattan" αλλά εκείνη την εποχή την έλεγαν Ανα Λεβίν. Οι δικηγόροι ήταν παντού, ήταν η εποχή που έλεγαν πως ο Μάικλ επρέπε να αντικατασταθεί, εκεί ανέκυψε και το όνομα του Σαμ Πέκινπα... Το γύρισμα ήταν πολύ αργό τον Ιούνιο, σχεδόν το τίποτα. Κάθε μέρα ο Μάικλ γύριζε. Δεν είχα άδεια, αλλά είχα νοικιάσει ένα αμάξι. Πήγα να πάρω και τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ από το αεροδρόμιο. Πήγαμε για φαγητό κοντά σε ένα ποτάμι για να μου μιλήσει για το "Sauve qui Peut (La Vie)", τη δεύτερη πρώτη του ταινία.

Η πρεμίερα της ταινίας στη Νέα Υόρκη δεν πήγε καθόλου καλά. Μπορούσες να ακούσεις τις καρέκλες που άδειαζαν, μετά το διάλειμμα δεν είχε μείνει κανείς. Φεύγαμε για το Τορόντο, εγώ, ο Κρις Κριστόφερσον, ο Κρίστοφερ Γουόκεν, ο Μάικλ... Ηταν 7 το πρωί στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τίτλο των New York Times: "Μια ανείπωτη καταστροφή". Το ίδιο βράδυ, ο Μάικλ Τσιμίνο μας κάλεσε για να μας ανακοινώσει πως θα ακύρωνε οποιαδήποτε προώθηση της ταινίας. Η ταινία πήγε στις Κάννες, όπου και εκεί δεν άρεσε. Πάντα πίστευα πως ήταν μια υπέροχη ταινία ενός Αμερικάνου auteur.

Διαβάστε ακόμη: Ο Στίβεν Σόντερμπεργκ μοντάρει ξανά την «Πύλη της Δύσης» του Μάικλ Τσιμίνο

Michael Cimino O Μάικλ Τσιμίνο, η Ιζαμπέλ Ιπερ και ο Κρις Κριστόφερσον στην πρεμίερα της ταινίας στο Φεστιβάλ Καννών

Michael Cimino Η Ιζαμπέλ Ιπερ και ο Κρις Κριστόφερσον στην σε παραλία των Καννών

Στα χρόνια που η ταινία ανακαλύφθηκε ξανά, υπήρξαν πολλά στοιχεία της που εκτιμήθηκαν από την αρχή. Θυμάμαι, ανάμεσα στις πολλές κοινές παρουσιάσεις της ταινίας που κάναμε με τον Μάικλ, μια πρόβολή στο Μπομπούρ όπου τον υποδέχτηκαν σαν να ήταν ένας ροκ σταρ. Η τελευταία φορά που είδα τον Μάικλ ήταν το Νοέμβριο, με την παραγωγό του και σύμμαχό του στη ζωή, Τζόαν Καρέλι και την κόρη του Καλέντα. Πως να το πω; Μέχρι το Σάββατο, ο Μάικλ ήταν ο μεγαλύτερος εν ζωή Αμερικάνος σκηνοθέτης. Ηταν ένας θρυλος, Μπήκε για πάντα στην ιστορία της Τέχνης. Θα συνεχίσουμε να αγαπάμε και να μελετάμε τα αριστουργήματά του. Επέμενε να με κινηματογραφήσει. Το ήθελε πολύ και άλλο τόσο το ήθελα κι εγώ: τι πικρή χαρά να είσαι τόσο περήφανος την ώρα του θανάτου του...»

Michael Cimino O Μάικλ Τσιμίνο και η Ιζαμπέλ Ιπέρ το 2010, τριάντα χρόνια μετά την έξοδο της «Πύλη της Δύσης»

Διαβάστε και δείτε ακόμη: Κάννες 2016: Το απολαυστικό βασικό ένστικο της Ιζαμπέλ Ιπέρ στο «Elle» του Πολ Βερχόφεν

Δείτε εδώ τον Μάικλ Τσιμίνο και την Ιζαμπέλ Ιπέρ να παρουσιάζουν την «Πύλη της Δύσης» στο Ινστιτούτο Λιμιέρ στη Λιόν το 2012: