Ένα από τα αριστουργήματα στην ιστορία του σινεμά, «Το Εργαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι [Das Cabinet des Dr Caligari]» (1919) του Ρόμπερτ Βίνε, κατάφερε να ταράξει το κοινό της εποχής του και να αλλάξει την κατεύθυνση του σινεμά ως μορφή τέχνης. Όλα τα σκηνικά και η ατμόσφαιρα της ταινίας σχεδιάστηκαν ακολουθώντας μια ακραία εξπρεσιονιστική φόρμα και η ταινία θεωρείται δικαιωματικά ως η πλέον εξπρεσιονιστική ταινία του σινεμά της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Στο τοπικό πανηγύρι μιας μικρής γερμανικής πόλης, ο υπνωτιστής Δρ. Καλιγκάρι παρουσιάζει στους περαστικούς τον υπνοβάτη Τσέζαρε, ο οποίος μπορεί δήθεν να προφητεύει το μέλλον κάθε ανθρώπου που τολμάει να τον ρωτήσει. Το βράδυ, ωστόσο, ο δόκτωρ ξυπνάει τον Τσέζαρε για να εκτελέσει τις διαβολικές εντολές του…
Η επιρροή της ταινίας στη μετέπειτα καλλιτεχνική δημιουργία είναι ανυπολόγιστη. Παρότι, ωστόσο, τα εφιαλτικά της σκηνικά και η βαριά δυσοίωνη ατμόσφαιρα ενέπνευσαν άμεσα άλλους δημιουργούς και κεντρικά ρεύματα του σινεμά (ταινίες τρόμου, νουάρ, γκόθικ κτλ.), η σκοτεινή αυτή ιστορία παραμένει ανατριχιαστική όσο λίγες.
Η πρωτότυπη μουσική του Αρίωνα Γυφτάκη θα μιμηθεί μέσα από την αρμονία, τον ρυθμό, καθώς και τον αυτοσχεδιασμό, τις έντονες γραμμές και γωνίες των εξπρεσιονιστών. Με επιρροές από μουσικούς όπως οι Στιβ Λέισι, Τελόνιους Μονκ, Τσαρλς Μίνγκους, Σαμ Ρίβερς, Αλμπερτ Αϊλερ και Αλαν Μπεργκ, θα ακολουθήσει τη γωνιώδη, εξωστρεφή, μυστήρια και μελαγχολική αισθητική του φιλμ.
Συμμετέχουν οι μουσικοί:
Γκαμπριέλε Μιλότζι: άλτο και σοπράνο σαξόφωνο
Τζώρτζης Τσιρόπουλος: τενόρο σαξόφωνο
Ηλίας Καρκαβέλιας: κοντραμπάσο
Αρίωνας Γυφτάκης: κοντραμπάσο
Αναστάσης Γούλιαρης: τύμπανα
