Buzz

«Dirty Dancing»: 5+1 trivia που δεν γνωρίζετε για την ταινία που γιορτάζει τα 27 της χρόνια

στα 10

Τον Αύγουστο του 1987 έκανε πρεμιέρα μία κομεντί που εκτόξευσε τη φήμη του Πάτρικ Σουέζι ως χολιγουντιανού καβαλιέρου, πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα του soundtrack της και μας ανάγκασε να λικνίσουμε απενοχοποιημένα και βρώμικα τους γοφούς μας. 27 χρόνια έχουν περάσει κι ακόμα... nobody puts baby in the corner!

«Dirty Dancing»: 5+1 trivia που δεν γνωρίζετε για την ταινία που γιορτάζει τα 27 της χρόνια

Το «Dirty Dancing» με όλο του το ροζ καλλιγραφικό γκλίτερ, το αταίριαστο πρωταγωνιστικό του ζευγάρι, την μελό υπόθεση και το rock 'n' roll/latin/funk/pop soundtrack κατάφερε να μείνει στην ιστορία. Μπορεί ως ενδεικτική ποπ κομεντί, μπορεί ως 80ς εξτραβαγκάνζα, μπορεί ως ο απόλυτος ορισμός του chick flick. Το θέμα όμως είναι ότι η ταινία που προοριζόταν για το τελευταίο ράφι των βίντεο κλαμπ, έκανε άλμα στο κενό, ή μάλλον στο κοινό, που την έπιασε θριαμβευτικά στον αέρα, τα box office στροβιλίστηκαν ρυθμικά και όλοι μας... had the time of our lives.

Η ταινία του Εμίλ Αρντολίνο για την «Mπέιμπι», το έφηβο ασχημόπαπο κορίτσι που ζει το καλοκαίρι της ενηλικίωσης και απελευθέρωσής της στη βαρετή εβραϊκή κατασκήνωση που τη σέρνουν οι γονείς της, μαθαίνοντας χορό κι έρωτα στα στιβαρά μπράτσα του λαϊκού «Τζόνι», έκανε την πρεμιέρα του στην Αμερική τον Αύγουστο του 1987. Το ότι έκανε καν πρεμιέρα αποτελεί ένα μικρό χολιγουντιανό θαύμα: μετά από μία ταραχώδη προπαραγωγή (ο Πάτρικ Σουέζι και η Τζένιφερ Γκρέι δεν τα πήγαιναν καλά, μετά από διαμάχη που είχε ξεσπάσει στην προηγούμενη συνεργασία τους στο «Red Dawn»), ακολούθησε ένα ακόμα πιο θερμό επεισόδιο με την εταιρία νεανικών καλλυντικών «Clearasil» (τον κεντρικό χρηματοδότη-σπόνσορα της ταινίας) όταν οι παραγωγοί αρνήθηκαν να αφαιρέσουν από την υπόθεση τη θεματική της έκτρωσης και τέλος, όταν όλα ήταν έτοιμα... το κοινό που πήρε μέρος στις δοκιμαστικές πρώτες προβολές την έθαψε! Η ταινία δεν άρεσε, τα προκριματικά τεστ πάτωσαν.

Κανείς. Ομως. Δεν. Βάζει. Την. Μπέιμπι. Στη. Γωνία. Οταν η ταινία άνοιξε μαζικά, έγινε πανικός. Εμμονή. Λόγος να γραφτείς στην ballroom dancing σχολή της γειτονιάς σου. Να αγοράσεις λευκό φόρεμα. Να τα φτιάξεις με έναν Γιάννη. Το παγκόσμιο box office έφερε πίσω στα στούντιο 214 εκατομμύρια δολάρια, το soundtrack κατέβασε από την Νο1 θέση τον Μάικλ Τζάκσον και τον Μπρους Σπρίνγκστιν. Το «(I've Had) The Time of My Life» κέρδισε Οσκαρ και, 27 χρόνια μετά, έγινε το theme song του πάρτι του Flix.gr, όταν το έκαναν αθάνατο με την ερμηνεία τους οι Αργύρης Παπαδημητρόπουλος και Μάκης Παπαδημητρίου.

Στην επέτειο αυτή των 27 χρόνων λοιπόν, ψάξαμε και βρήκαμε 5+1 τρίβια που δεν γνωρίζαμε για την ταινία. Βάλτε τα χορευτικά σας παπούτσια και συνεχίστε την ανάγνωση...

Το δοκιμαστικό κοινό μίσησε την Τζένιφερ Γκρέι

.

Ποιο είναι αυτό το κορίτσι που κουβαλάει το καρπούζι; Η διαδικασία των δοκιμαστικών προβολών ήταν ένας εφιάλτης για το στούντιο. Οι αντιδράσεις κυμαίνονταν από αδιαφορία, μέχρι ωμή απέχθεια. Κανείς δεν ήξερε την Τζένιφερ Γκρέι (εκτός από αυτούς που ήδη την μισούσαν ως αδελφή του «Φέρις Μπιούλερ») και κανείς δεν ήθελε να την μάθει. Οι παραγωγοί προσπαθούσαν απελπισμένα να βρουν λύσεις να γλιτώσουν την ολοκληρωτική καταστροφή και οι διευθυντές της MGM πίεζαν να βγάλουν την ταινία straight-to-video. «Οταν τη γυρίσαμε η καριέρα μου ακόμα ήταν στην αρχή της» λέει σήμερα η Γκρέι. «Οι αντιδράσεις ήταν απογοητευτικές. Εμοιαζε σαν να έχουμε βασανιστεί με τα απαιτητικά γυρίσματα για το τίποτα. Η ταινία θα πάτωνε...»

Ομως ο «Τζόνι» δεν ξεστόμισε άδικα «δε θα μετανιώσω ποτέ», ούτε η «Μπέιμπι» του απάντησε τζάμπα «ούτε κι εγώ!»

Η ταινία έκανε το άλμα. Και το θαύμα.

Δεν υπήρχε ταινία, δεν υπήρχε σενάριο, υπήρχε μόνο ο τίτλος

.

Στα μέσα της δεκαετίας του 80, η σεναριογράφος Ελενορ Μπέργκστιν έκλεισε ραντεβού με την παραγωγό των MGM στούντιο Λίντα Γκόντλιμπ για να συζητήσουν ιδέες για πιθανές παραγωγές. Η Μπέργκστιν τότε παρουσίασε μία αρχική ιδέα που δεν λειτούργησε στην Γκόντλιμπ. Ομως η παραγωγός μπορούσε να διακρίνει την εν δυνάμει επιτυχία και άρχισε να ρωτά περισσότερα τη σεναριογράφο:

  • «Ποια θα είναι η ιστορία;»
  • «Δεν ξέρω ακόμα, ο λάτιν χορός θα πρωταγωνιστεί πάντως...»
  • «Καλά. Για πες μου λίγα πράγματα για σένα...»
  • «Μεγάλωσα στο Μπρούκλιν. Ο πατέρας μου ήταν γιατρός. Ημουν από αυτά τα παιδιά που το έσκαγαν και τρύπωναν στις κακόφημες γειτονιές της πόλης για να χορέψουν στα κλαμπ dirty dancing...»
  • «Αυτός θα είναι ο τίτλος μας. Αυτός ο τίτλος αξίζει 1 εκατομμύρια δολάρια!»

Σύμφωνα με φήμες, ο χαρακτήρας του «Τζόνι» δημιουργήθηκε όση ώρα γευμάτιζαν. Οταν η Γκόντλιμπ ζήτησε από την Μπέργκστιν να αναζητήσει τους παλιούς της παρτενέρ για σύμβουλους στο σενάριο και το γύρισμα εκείνη γέλασε. «Οι περισσότεροι θα πρέπει να είναι φυλακή τώρα. Ηταν σκληρές γειτονιές εκείνες...»

Η παραγωγή είχε ακριβό set design και post production

.

Ποιος θα το πίστευε αυτό το κρυφό έξοδο; Για μία ταινία που δεν είναι sci fi ή action ή ξυλίκι; Η αιτία ήταν απλή. Βλέπετε, το όλο θέμα με την απόσυρση της «Clearasil» από κεντρικός χρηματοδότης καθυστέρησε τα γυρίσματα και ενώ στην ταινία η πλοκή διαδραματίζεται καλοκαίρι, το συνεργείο έφτασε στα όρη Κάτσκιλ στα μέσα Οκτωβρίου. Τότε που οι τουρίστες καταφθάνουν για να χαζέψουν τα φθινοπωρινά χρώματα των φύλλων - καφέ, χρυσά, κόκκινα. Οχι πάντως πράσινα, καλοκαιρινά.

Αρχικά, οι σκηνογράφοι και set designers έβαψαν με πράσινο σπρέι τα φύλλα του κάθε πλάνου (!) και μετά χρειάστηκε επιπλέον επεξεργασία στο post production. Μη γελάτε. Αυτά είναι τα σοβαρά και τα απρόβλεπτα που μπορούν να τινάξουν μία παραγωγή στον αέρα.

Το μπλε είναι το πιο... ψυχρό χρώμα

.

Αυτό διαπίστωσε ο διευθυντής φωτογραφίας στη σκηνή της λίμνης, όπου Πάτρικ Σουέζι και Τζένιφερ Γκρέι κάνουν πρόβα το άλμα/σήκωμα. Σκεφτείτε το: φθινόπωρο, 150 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Νέας Υόρκης: θερμοκρασία 4 βαθμοί κελσίου. Απαγορεύτηκαν λοιπόν τα κοντινά στα πρόσωπα των ηθοποιών γιατί είχαν... μπλε χείλη.

Ο Πάτρικ Σουέζι είχε δηλώσει σε παλιότερη συνεντευξή του:

«Ηταν το πιο δύσκολο γύρισμα της ζωής μου. Ηταν τρομακτικό. Πάθαμε όλοι υποθερμία. Φανταστείτε ότι με 4 βαθμούς εκτός νερού, μέσα στο νερό τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Ειδικά όταν γυρίζεις απανωτές λήψεις, ξανά και ξανά. Η Τζένιφερ ήταν μία πολύ λεπτή κοπέλα, αλλά όταν σηκώνεις κάποιον μέσα στο παγωμένο νερό, μετά από λίγο νομίζεις ότι σηκώνεις μισό τόνο. Οταν τελειώσαμε το γύρισμα εκείνη την μέρα τα χέρια μου είχαν κοπεί. Δεν τα αισθανόμουν...»

Η πρώτη φορά που δοκίμασε το άλμα η Τζένιφερ Γκρέι ήταν on camera

.

Φήμες θέλουν την Τζένιφερ Γκρέι να φοβάται τόσο πολύ να κάνει το άλμα που αρνιόταν να κάνει πρόβες. Εφτασαν στο σημείο να σκέφτονται μήπως πρέπει να το αφαιρέσουν. Παρόλο όμως που περίμενε μέχρι την τελευταία στιγμή, όταν κυριολεκτικά πήγαν την πρώτη λήψη, η Γκρέι τα κατάφερε. «Αυτό που βλέπετε στην ταινία ίσως είναι η δεύτερη ή η τρίτη προσπάθειά μου» ομολογεί.

Κι όμως κάποιος πάλεψε να αφήσει την Μπέιμπι στη γωνία: ο Πάτρικ Σουέζι

.

«Μισούσα αυτή την ατάκα. Μισούσα το ''κανείς δε βάζει την Μπέιμπι στη γωνία"...» ομολόγησε χρόνια μετά ο Σουέζι στο AFI. «Προσπάθησα να πείσω σεναριογράφο και παραγωγούς να την κόψουμε, να την αλλάξουμε, να μην την πω. Απέτυχα. Οταν όμως είδα το τελικό αποτέλεσμα, κατάλαβα ότι είχα λάθος. Η ατάκα λειτουργεί...»

Οχι απλά λειτούργησε, αλλά έγινε και σήμα κατατεθέν του ηθοποιού. Οταν αρρώστησε με καρκίνο στο πάγκρεας, τη χρησιμοποιούσε για να καθησυχάσει τους φίλους του: «Κανείς δεν βάζει τον Πάτρικ στη γωνία...»

Aντί επιλόγου: δείτε την κομμένη «dirty» σκηνή της ταινίας:

.

Διαβάστε ακόμη: