Φεστιβάλ / Βραβεία

Βραβευμένα ντοκιμαντέρ στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

στα 10

Συνεχίζοντας τα αποκαλυπτήρια του προγράμματός του, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ανακοινώνει μερικές από τις πιο πολυσυζητημένες και βραβευμένες ταινίες της χρονιάς.

Βραβευμένα ντοκιμαντέρ στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Τα πρώτα ενθουσιαστικά νέα για το 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ήρθαν πριν λίγες εβδομάδες με την ανακοίνωση των δύο μεγάλων αφιερωμάτων του στον Πίτερ Γουιντόνικ και τον Νικολά Φιλιμπέρ (διαβάστε περισσότερα εδώ) με παρουσία του δεύτερου στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει τις ταινίες του.

Πλησιάζοντας προς την έναρξη του - το 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης θα διεξαχθεί από τις 14 έως και τις 23 Μαρτίου 2014 - μερικοί ακόμη τίτλοι δίνουν το στίγμα ενός προγράμματος προσανατολισμένου στην πιο μαχητική, ανατρεπτική και δημιουργική πλευρά του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης.

2

Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ της χρονιάς, το «The Missing Picture» του Ρίτι Παν, ξεκίνησε την καριέρα του από το «Ενα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών για να βραβευθεί και να φτάσει... αναπάντεχα ως υποψήφιο για Οσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας εκπροσωπόντας την Καμπότζη. Επιστρέφοντας στις επώδυνες αναμνήσεις από τις μέρες των Κόκκινων Χμερ, ο Ρίτι Παν φτιάχνει ένα stop-motion χρονικό, ζωντανεύοντας τα γεγονότα με την αφήγησή του δίνοντας στο φιλμ την ένταση και το βάθος μιας αληθινά φορτισμένης μαρτυρίας, ίσως ακόμη πιο συναισθηματικής από το να έβλεπες τις αληθινές εικόνες που περιγράφει ο λόγος του.

Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «The Missing Picture» του Ρίτι Παν.

2

Στο «The Dog» των Αλισον Μπεργκ και Φρανκ Κερόντρεν, ζωντανεύει - αυτή τη φορά με ντοκουμέντα και μια εκ νέου έρευνα - η συνταρακτική αληθινή ιστορία του Τζον Βόζτοβιτζ, του ήρωα που υποδύθηκε ο Αλ Πατσίνο στη «Σκυλίσια Μέρα» του Σίντνεϊ Λιούμετ, διάσημου για μια από τις πιο επεισοδιακές ληστείες τραπεζών, μοναδικη λύση για την εύρεση χρημάτων για την εγχείρηση φύλου του συντρόφου του. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο και στην 64η Berlinale.

2

Το «Return to Homs» του Ταλάλ Ντέρκι κινηματογραφεί το μαινόμενο πόλεμο στη Συρία, ακολουθώντας σε απόσταση αναπνοής τους αντάρτες και μεταφέροντας το χάος μιας χώρας σε ελεύθερη πτώση. Γυρισμένο τα τελευταία τρία χρόνια το ντοκιμαντέρ που περιγράφεται ως «το ρεπορτάζ που δεν θα βλέπατε ποτέ στις ειδήσεις» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Σάντανς.

2

Στο «The Trials of Muhammad Ali» του Μπιλ Σίγκελ, ένα ντοκιμαντέρ που μιλάει λιγότερο για το μποξ και περισσότερο για τις προκλήσεις ενός άνδρα στη διαδρομή του από την αφάνει στο θρύλο, η ιστορία του Μοχάμεντ Αλι διαδραματίζεται σε μια σειρά από σταθμούς: την απόφαση του να γίνει Ισλαμιστής, την απόφασή του να μην καταταγεί στον αμερικάνικο στρατό, τη μάχη του με την ασθένεια του Πάρκινσον.

2

Την πραγματική ιστορία του «Argo» του Μπεν Αφλεκ αφηγείται το «Our Man in Tehran» των Λάρι Γουάινσταϊν και Ντριου Τέιλορ μέσα από συνεντεύξεις και αρχειακό υλικό που αναδιπλώνουν τη συναρπαστική διάσωση των Αμερικάνων διπλωματών που βρέθηκαν όμηροι των Ιρανών το 1979 και το ρόλο της Καναδικής Πρεσβείας στην απελευθέρωσή τους. Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο.

2

Η πολυβραβευμένη Τσέχα ντοκιμαντερίστρια Χελένα Τρεστίκοβα επιστρέφει με το «Vojta Lavicka: Ups and Downs», την ιστορία ενός μουσικού, ακτιβιστή και ρεπόρτερ, του Βόιτα Λάβιτσκα, διατρέχοντας 16 ολόκληρα χρόνια από τη ζωή του στους περιθωριοποιημένους καταυλισμούς των τσιγγάνων στην Δημοκρατία της Τσεχίας.

2

Στο «Geographie Humaine», η Κλερ Σιμόν - φιλοξενούμενη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου το Νοέμβριο - επιχειρεί ένα ανθρωπολογικό χάρτη του διάσημου Gare du Nord του Παρισιού, ανατρέχοντας σε ανθρώπινες ιστορίες στις αίθουσες αναμονής και ανάμεσα στα δρομολόγια των τρένων, αγγίζοντας για ακόμη μια φορά τη λεπτή γραμμή που ενώνει το ντοκιμαντέρ με τη μυθοπλασία.

2

To «Los Posibles» του Σαντιάγο Μίτρε από την Αργεντινή υποτίθεται ότι αφηγείται την καθημερινότητα ενός χορευτικού γκρουπ που ανήκει στο Casa La Salle, ένα κέντρο κοινωνικής βοήθειας προβληματικών νέων. Μόνο που δεν το λέει ποτέ, αλλά αφήνει τα κορμιά τους και την αεικίνητη περιήγησή τους μέσα στην πόλη του Μπουένος Αϊρες να καταγράψει ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα βίας, αναγέννησης και ανδρισμού μιλώντας πρωτίστως για τη ζωή.

Διαβάστε ακόμη: