Flix

Cannes 2024 - le décompte!

Αίθουσες

Οδηγός Αιθουσών
Is it Greek to you?

Φεστιβάλ / Βραβεία

Berlinale 2016: Οταν ο Κιγιόσι Κουροσάουα λέει «Creepy» το εννοεί

στα 10

Ο Κιγιόσι Κουροσάουα επιστρέφει στον τρόμο με ένα καθαρό, αγωνιώδες και σκοτεινό μέχρι το μεδούλι αστυνομικό θρίλερ που είναι πιο «creepy» και από τον τίτλο του.

Μανώλης Κρανάκης
Berlinale 2016: Οταν ο Κιγιόσι Κουροσάουα λέει «Creepy» το εννοεί

Σε έναν παραγωγικό πυρετό, ο Κιγιόσι Κουροσάουα βραβεύθηκε στις Κάννες τον περασμένο Μάιο με το «Ταξίδι στην Αλλη Οχθη» που παίζεται από αυτήν την εβδομάδα στις ελληνικές αίθουσες και έρχεται και στο Βερολίνο για την πρεμιερα του «Creepy», ενώ τα πρώτα δημοσιεύματα για τις επόμενες Κάννες τον φέρνουν φαβορί για το διαγωνιστικό τμήμα με την πρώτη του γαλλική παραγωγή, το «La Femme de la Plaque Argentique» με τους Ματιέ Αμαλρίκ και Ταχάρ Ραχίμ.

Το σημαντικό, ωστόσο, είναι πως ο Ιάπωνας που μέχρι πρόσφατα υπήρχε στη συνείδηση όλων μόνο ως ένα cult (φεστιβαλικό) φαινόμενο και αποκλειστικό μυστικό των φανατικών του ασιατικού τρόμου, ανοίγεται (κυρίως με το «Tokyo Sonata» του 2008 και το «Ταξίδι στην Αλλη Οχθη» του 2015) σε ένα μεγαλύτερο κοινό που θα μπορέσει επιτέλους να γνωρίσει έναν από τους πιο πολυσχιδείς αλλά αυστηρά συνεπείς δημιουργούς του σύγχρονου ιαπωνικού σινεμά.

To «Creepy» τον βρίσκει και πάλι σε φόρμα... θρίλερ, πιο κοντά ωστόσο στην «Τιμωρία» (τη μίνι σειρά που έγινε και ταινία 270 λεπτών), παρά στο «Bright Future», το «Pulse» ή το «Cure» που για πολλούς είναι και τα επιστεγάσματα της φιλμογραφίας ενός δημιουργού που αρέσκεται να ρεμιξάρει με περίσσιο ταλέντο τον τρόμο, τη φαντασία και το μελόδραμα, όλα στη συσκευασία μιας γοητευτικής φιλμικής εμπειρίας.

Το 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξάγεται φέτος από τις 11 μέχρι τις 22 Φεβρουαρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει λεπτό προς λεπτό όλα όσα θα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες με την υποστήριξη του Goethe-Institut Athen.

Creepy 607

Βασισμένο σε ένα best seller του θρυλου του είδους, Γιουτάκα Μεκάουα, από το 2012, το «Creepy» μοιάζει αρχικά με ένα whodunnit της σειράς - σκηνοθετημένο ωστόσο με μαεστρία από ένα γνώστη όχι μόνο της ιαπωνικής κουλτούρας, αλλά και των μηχανισμών του αστυνομικού θρίλερ που βασίζεται στις ανατροπές, την αγωνία που κορυφώνεται, τα φαινόμενα που απατούν και όσα γνωρίζει ο θεατής ερήμην των ηρώων του.

Στο κέντρο του βρίσκεται o πρώην αστυνομικός ντετέκτιβ Τακακούρα που μετά από μια τραυματική εμπειρία μέσα στο αστυνομικό τμήμα, εργάζεται πλέον ως καθηγητής εγκληματολογίας και προσπαθεί να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή με τη συζυγό του μετακομίζοντας σε ένα ήσυχο σπίτι στα προάστια. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπος με την προσπάθεια της γυναίκας του να γνωρίσει τον ιδιόρρυθμο γείτονά της, ο οποίος συμπεριφέρεται αλλόκοτα, γοητεύοντας και απωθώντας ταυτόχρονα το νεαρό ζευγάρι. Κι όλα αυτά ενώ ο Τακακούρα δελεάζεται από έναν πρώην συναδελφό του και αναζητά τη λύση στο μυστήριο της εξαφάνισης μιας ολόκληρης οικογένειας που πριν έξι χρόνια χάθηκαν από προσώπου γης, αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα στο εγκληματολογικό.

Creepy 607

O Κουροσάουα κινηματογραφεί σε παράλληλη δράση και τις δύο... υποθέσεις, καθώς η αθώα γνωριμία της συζύγου του ντετέκτιβ με τον μυστηριώδη γείτονα εξελίσσεται σε ένα σόου ωμότήτων που σου τινάζουν το μυαλό στον αέρα και η εξιχνίαση του ξεχασμένου εγκλήματος μοιάζει να κρύβει μέσα της μια τρομακτική ομολογία.

Σε μια αλληλουχία σκηνών που κορυφώνουν την αγωνία, σε φέρνουν πιο κοντά σε μια αλήθεια που δεν θα ήθελες να μάθεις ποτέ και κάνουν το «αγάπα τον πλησίον σου» (στην αγγλική του εκδοχή με τον neighbor) να αποκτά διαστάσεις κακόγουστης φάρσας, το «Creepy» παίρνει σάρκα και οστά ως creepy όνομα και πράγμα πριν καταλήξει μετά από μια συναρπαστική διαδρομή σε μια σχεδόν αριστουργηματική τελική πράξη.

Creepy 607

Σε εκείνο το σημείο, όταν το θρίλερ έχει τελειώσει, οι πόρτες στα κρυφά «δωμάτια» έχουν ανοίξει διάπλατα, η θέα στην ανθρώπινη φρίκη σου έχει κόψει την ανάσα και το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να να είχες προσέξει τόσο ώστε να μην σου είχε συμβεί ποτέ, το «Creepy» σταματά να είναι απλά συναρπαστικό ή αγωνιώδες και γίνεται η σκοτεινή παραβολή για τις ανθρώπινες σχέσεις που είχε στο μυαλό του από την αρχή ο Κιγιόσι Κουροσάουα.

Κατάμαυρο, σαν να έχει παραδεχθεί από καιρό πως το κακό είναι εκτός από παντοδύναμο και απόλυτο, μελαγχολικό με εκείνη την απέλπιδα ματιά που προσπαθεί να αναζητήσει ψήγματα ανθρωπισμού στην «καλοσύνη των άλλων» και μεγαλειώδες όπως κάθε ταινία είδους που καταφέρνει να γίνει ένας χάρτης της παθογένειας του σύγχρονου κόσμου, το «Creepy» είναι από εκείνες τις ταινίες που δεν ξεχνιούνται εύκολα - και όχι μόνο επειδή είναι απολαυστικά ανησυχητική από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο της πλάνο, βάζοντας σε σε σοβαρές σκέψεις για το πόσο καλά γνωρίζεις το γειτονά σου...


Το 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξάγεται φέτος από τις 11 μέχρι τις 22 Φεβρουαρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει λεπτό προς λεπτό όλα όσα θα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες με την υποστήριξη του Goethe-Institut Athen.

Διαβάστε ακόμα: