Μετά από οκτώ γεμάτες μέρες, η κοινή παραδοχή θεατών, κριτικών και επαγγελματιών του χώρου που παρακολούθησαν το 52ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν ότι το επίπεδο του Διαγωνιστικού Τμήματος ήταν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη. Μπορεί το φεστιβάλ να κινείται πλέον σε πιο χαμηλούς τόνους λόγω μικρότερου προϋπολογισμού, αλλά οι επιλογές του προγράμματος του Δημήτρη Εϊπίδη είχαν έναν αληθινό φεστιβαλικό χαρακτήρα συγκεντρώνοντας πράγματι φρέσκα, αιχμηρά, προκλητικά δείγματα παγκόσμιου σινεμά.
Τόσο, που πραγματικά δυσκολευτήκαμε να ξεχωρίσουμε ποιες ταινίες θα επιλέγαμε εμείς για τα αποψινά βραβεία - ειδικά μάλιστα στις κατηγορίες της ερμηνείας, καθώς τόσο οι αντρικοί όσο και οι γυναικείοι ρόλοι ήταν φέτος αριστουργηματικοί.
Ανυπομονούμε να δούμε το βράδυ αν οι δύο ελληνικές συμμετοχές θα καταφέρουν να αποσπάσουν κάποιο βραβείο ανάμεσα στον τόσο δυνατό ανταγωνισμό και να τις χειροκροτήσουμε θερμά από τις καρέκλες μας στο Ολύμπιον.
Αυτές είναι οι προβλέψεις μας:
Χρυσός / Αργυρός / Χάλκινος Αλέξανδρος
«Ογδόντα Γράμματα» (Osmdesat Dopisu) του Βάσλαβ Κάντρινκα, ΤσεχίαΑυτή θα ήταν η πρώτη μας επιλογή, καθώς αποτελεί ένα πραγματικά συγκλονιστικό σκηνοθετικό ντεμπούτο και γιατί είναι μία ταινία που σε στοιχειώνει ως προσωπικός ψίθυρος που φανερώνει το πολιτικό πλαίσιο μέσα από το παιδικό τραύμα. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία και δείτε το trailer.
«Διόδια» (Gise Memuru) του Τολγκά Καρατσελίκ, Τουρκία
Τη θεωρούμε τόσο επίκαιρη που δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. Το αλληγορικό φιλμ του Τολγκά Καρατσελίκ είναι μια αριστοτεχνική ταινία για τη σύγχρονη μοναξιά και τις «φυλακές» που μας κρατούν μακριά από τον «άλλον». Διαβάστε περισσότερα για την ταινία και δείτε το trailer.
«Πορτρέτο στο Λυκόφως» (Portret v sumerkakh) της Αγγελίνα Νικόνοβα, Ρωσία
Τολμηρό, προκλητικό, υπέροχο σινεμά. Η γενναία κριτική της νέας τάξης πραγμάτων στη Ρωσία αποτυπωμένη ως σκοτεινό αστικό παραμύθι, δε θα αγνοηθεί πιστεύουμε από την κριτική επιτροπή. Τη θεωρούμε ως τη ρωσική απάντηση στο «Red Road» της Αντρεα Αρνολντ, με μία έξτρα δόση πολιτικής αναγκαιότητας που μας χτυπά την πόρτα να την προσέξουμε και να τοποθετηθούμε απέναντί της. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία και δείτε το trailer.
Βραβείο Σκηνοθεσίας
Μαρκ Τζάκσον για το «Χωρίς» (Without), Η.Π.Α.
Πιστεύουμε ότι το κατόρθωμα του Τζάκσον να αφηγηθεί μία ιστορία απώλειας, ψύχωσης, πένθους, εγκλωβισμού μ' έναν τόσο ελλειπτικό αφηγηματικά τρόπο του δίνει δικαιωματικά το προβάδισμα για το βραβείο σκηνοθεσίας. Θα εκπλαγούμε αν το χάσει. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία και δείτε το trailer.
Αλεχάντρο Λάντες για το «Porfirio», Κολομβία / Ισπανία / Ουρουγουάη / Γαλλία / Αργεντινή
Αν από κάποιον απειλείται ο Τζάκσον, αυτός είναι ο Αλεχάντρο Λάντες και η αριστοτεχνική του ματιά στην καθημερινότητα του Πορφίριο που γεμίζει την οθόνη, με την κάμερα να τον παρακολουθεί, σταθερή, ακίνητη σαν τον ανάπηρο ήρωά της. Αν το κερδίσει θα οφείλει πολλά στη φωτογραφία του Θύμιου Μπακατάκη ο οποίος μέσα από τα πλάνα του σχηματίζει πίνακες που αναπνέουν ζέστη και ζωή. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία, δείτε το trailer, διαβάστε τη συνέντευξη του Θύμιου Μπακατάκη στο flix.
Βραβείο Σεναρίου
Ζουζάνα Λιόβα για «Το Σπίτι» (Dom), Σλοβακία / Τσεχία
Η αλληγορία της οικοδομής του σπιτιού ως οικογενειακό καταφύγιο, κληρονομιά, αλλά και φυλακή, σε συνδυασμό με τους αληθινούς διαλόγους, τους αληθινούς χαρακτήρες και τα αληθινά τους διλήμματα είναι αρκετά ισχυρά για να ξεχωρίσουν τη δουλειά της Ζουζάνα Λιόβα στο σενάριο. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία και δείτε το trailer.
Τζον ΜακΙλνταφ για το «Ιδού ο Αμνός» (Behold the Lamb) M. Βρετανία
Θεωρούμε αληθινό επίτευγμα να δημιουργήσεις μέσα σ’ ένα τόσο μίζερο περιβάλλον, μια τόσο feel good ταινία και τη στηρίζουμε ως μία από τις προσωπικές μας αγαπημένες! Το σενάριο βασίζεται σε σύνθετους χαρακτήρες και κυμαίνεται από την ωμότητα της ιστορίας δυο κατεστραμένων ανθρώπων, στο ύφος του παλιού Φρίαρς, μέχρι τη φαρσοκωμωδία και, μ’ έναν μαγικό τρόπο ο συνδυασμός λειτουργεί εξαιρετικά. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία και δείτε το trailer.
Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας
Ζιλμπέρ Σικότ για την ταινία «Ο Πωλητής» (Le Vendeur) του Σεμπαστιέν Πιλότ, Καναδάς
Μας συγκλόνισε. Συγκρατημένος, διακριτικός, παρουσιάζει έναν ήρωα που αντιμετωπίζει τη ζωή σαν επιτυχημένη συμφωνία, όπου εκείνος θα καταφέρει να κλείσει το deal και να έχει το πάνω χέρι. Επιτρέποντας στο πραγματικό δράμα να παίζεται σε δεύτερο επίπεδο - σκεπασμένο με τη σιωπή του χιονιού. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία και δείτε το trailer.
Μιροσλάβ Κομπότ και για «Το Σπίτι» και για το «Aλόις Νέμπελ», Τσεχία
Σε περίπτωση που δεν το συνειδητοποιήσατε: ο ηθοποιός που δίνει τη σκληρή αριστοτεχνική του ερμηνεία στο ρόλο του αυταρχικού πατέρα στο «Σπίτι» της Ζουζάνα Λιόβα είναι και ο πρωταγωνιστής πάνω στον οποίο «πατάει» το ροτοσκοπικό animation του Τόμας Λούνιακ για να αποδώσει τον μελαγχολικό χαρακτήρα του «Αλόις Νέμπελ». Ισως ιδανική ευκαιρία για να τιμήσει το φεστιβάλ τον σπουδαίο Τσέχο ηθοποιό. Διαβάστε και για τις δύο ταινίες εδώ.
Εξ' ημισείας: Μάρτιν Πάβλους για τα «Ογδόντα Γράμματα» (Osmdesat Dopisu) και Γιοάβ Ρότμαν για την «Πλημμύρα»(Mabul).
Οι εξαιρετικές ερμηνείες των παιδιών στις δύο ταινίες αξίζουν την προσοχή της κριτικής επιτροπής, καθώς στο σινεμά οι «ανδρικές» ερμηνείες δεν γνωρίζουν ηλικίας. Διαβάστε για την «Πλημμύρα» εδώ και δείτε το trailer.
Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας
Τζόσλιν Γένσεν για το «Χωρίς» (Without), Η.Π.Α.
Γενναίο ντεμπούτο για την πιτσιρίκα Τζόσλιν Γένσεν, η οποία, σ' ένα σόλο τολμηρής ερμηνείας μας εμπλέκει στο σκοτεινό παιχνίδι του μυαλού της και μας μπερδεύει: δεν μπορείς να καταλάβεις αν η κοκκινοσκουφίτσα έχει χαθεί στα απομονωμένα δάση της Ουάσινγκτον, ή γνωρίζει πολύ καλά που πάει και από τι δραπετεύει. Αν κινδυνεύει στο σπίτι από τον κακό λύκο που όσο δεν κοιτάμε μεταμορφώνεται, ή αν ο ίδιος απειλείται από τη δική της παράνοια.
Μάγια Σον για τη «Φωτιά» (Der Brand) της Μπριγκίτε Μαρία Μπέρτελε, Γερμανία
Αν για κάποιο λόγο παρακολουθείς αυτό το -κατά τ' άλλα προβλέψιμο- μελό δράμα είναι για τις ερμηνείες του. Ειδικά αυτή της Μάγια Σον για την οποία καταλήγεις να νοιάζεσαι στ' αλήθεια για το πως θα σβήσει η «φωτιά» που πυρακτώνει την ηρωίδα της. Διαβάστε περισσότερα για την ταινία.
Ολγκα Ντικοβίσναγια για το «Πορτρέτο στο Λυκόφως» (Portret v sumerkakh), Ρωσία
Σ' έναν δύσκολο ρόλο, περίτεχνων κινήτρων και σκοτεινής ψύχωσης η Ντικοβίσναγια μας υπνωτίζει να την ακολουθήσουμε σ' αυτό το πολιτικό όσο και ψυχολογικό θρίλερ, με μια ερμηνεία εύθραυστης δύναμης, αξιοπρέπειας και υπόγειας έντασης.
Tags: Θεσσαλονίκη 2011, προβλέψεις
