Φεστιβάλ / Βραβεία

20ό ΦΝΘ: Στο «Ex Libris: Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης», ο Φρέντερικ Γουάιζμαν διαβάζει ανθρώπους

στα 10

Με αφορμή την Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης και όχημα την ενδοσκοπική παρατηρητική ματιά του, ο Φρέντερικ Γουάιζμαν κοιτάει πίσω από τα βιβλία, τους διαδρόμους και τις εκδηλώσεις του ιδρύματος, ανακαλύπτοντας θαυμαστά την ανθρώπινη καρδιά του. Και μαζί την ψυχή ολόκληρης της πόλης.

20ό ΦΝΘ: Στο «Ex Libris: Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης», ο Φρέντερικ Γουάιζμαν διαβάζει ανθρώπους

«Οι βιβλιοθήκες δεν έχουν να κάνουν με τα βιβλία. Εχουν να κάνουν με τους ανθρώπους που θέλουν να μάθουν πράγματα και τα βιβλία είναι μόνο ένα από τα διαθέσιμα μέσα» αναφέρεται με πάθος σε μία σκηνή του «Ex Libris», του νέου έπους τεκμηρίωσης του Φρέντρικ Γουάιζμαν, ο οποίος αυτή τη φορά επικεντρώνει το βλέμμα του σε ένα ακόμα ιστορικό κομμάτι της Νέας Υόρκης, την Δημόσια Βιβλιοθήκη της πόλης. Μόνο που, ακολουθώντας τα λόγια τα ομιλήτριάς του, η ταινία του δεν αφορά αυστηρά τις δομές, τις λειτουργίες και της δράσης της Βιβλιοθήκης αλλά όλα όσα εκείνη συνεπάγεται κοινωνικά, πολιτικά, ιστορικά και, το κυριότερο, ανθρωπιστικά. Πάντα το έργο του Γουάιζμαν είχε να κάνει με τις μειονότητες και τον αγώνα της υγιούς αφομοίωσής τους στο ενιαίο κοινωνικό σύνολο, όμως, ειδικά στο «Ex Libris» η ματιά του είναι πιο καίρια από ποτέ, καταφέρνοντας όχι απλά να αναδείξει ένα ιστορικό κτήριο της Νέας Υόρκης αλλά να ξεδιπλώσει και να αποκαλύψει την ίδια την καρδιά της πόλης.

Το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 2 ως τις 11 Μαρτίου 2018. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.

Ex Libris 607

Αν και το ιστορικό κτίριο της Πέμπτης Λεωφόρου έχει φωτογραφηθεί πολλές φορές και έχει χρησιμοποιηθεί ως σήμα κατατεθέν της Νέας Υόρκης σε πολλές ταινίες, στο «Ex Libris» ο Γουάιζμαν επεκτείνει την ματιά του στα λιγότερο φωτογενή παραρτήματα της βιβλιοθήκης, ακολουθώντας τη μόνιμη πρακτική του να μην χρησιμοποιεί ποτέ στημένες συνεντεύξεις. Αντιθέτως, παρακολουθεί τους χώρους των βιβλιοθηκών, τις συνελεύσεις του διοικητικού συμβουλίου, τις συζητήσεις των λεσχών ανάγνωσης, τις φιλανθρωπικές συγκεντρώσεις και τις ομιλίες των καλεσμένων της Βιβλιοθήκης στις εορταστικές της εκδηλώσεις (από τον Γουσέφ Κουμουνιάκα και τον Τα-Νεΐσι Κόουτς μέχρι τον Ελβις Κοστέλο και την Πάτι Σμιθ) αφήνοντας να αναδειχθούν από μόνες τους οι θεματικές, και μαζί ολόκληρη η πολιτισμική διαστρωμάτωση της Νέας Υόρκης.

Γιατί μπορεί το διοικητικό συμβούλιο να ανησυχεί για την χρηματοδότηση, την ψηφιοποίηση του υλικού και όλες εκείνες τις ενέργειες που θα επιτρέψουν στην Βιβλιοθήκη να παραμείνει επίκαιρη και τα επόμενα χρόνια, όμως η ουσία βρίσκεται στα επιμέρους προγράμματα που αναπτύσσουν την προσβασιμότητα, στα μαθήματα ανάγνωσης σε σύστημα Braille, στις μειονότητες που βρίσκουν καταφύγιο και εκπαιδευτικό υλικό σε κάθε είδους μορφή και σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που γεμίζουν τις αίθουσες των διαφόρων παραρτημάτων αναδεικνύοντας την πολυπολιτισμικότητα μιας πόλης γεμάτης αντιθέσεις. Μπορεί το διοικητικό συμβούλιο να συζητά για τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφέρεται στους άστεγους («Στην Νέα Υόρκη, έξω στον δρόμο, κρατούμε αποστάσεις. Μέσα στη βιβλιοθήκη δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό») ή για την αναλογία e-books και φυσικών αντιτύπων που πρέπει να διατηρεί για κάθε τίτλο, η καρδιά του ιδρύματος όμως χτυπά σε κάθε πρόσωπο επισκέπτη που αποτυπώνει ο Γουάιζμαν μέσα στους διαδρόμους και τις αίθουσες, είτε είναι σιωπηλό είτε αντιδρά στα συνεχή ερεθίσματα που προσφέρει η ταινία («Η λογοτεχνία δεν πρέπει να είναι ελιτίστικη»).

Διαβάστε ακόμη: 20ό ΦΝΘ: Το «Obscuro Barroco» της Ευαγγελίας Κρανιώτη είναι μια φιλμική εμπειρία

Ex Libris 607

Από τα σεξουαλικά υπονοούμενα στα εβραϊκά ντελικατέσεν και την διαφορετική απόδοση του λόγου στην νοηματική ανάλογα με τη διάθεση, μέχρι την ατυχή υποστήριξη της σκλαβιάς από λόγιους των Νότιων Πολιτειών τον 19ο αιώνα και την ανάλυση του «Eρωτα στα Χρόνια της Χολέρας» από μια ενθουσιώδη ετερόκλητη λέσχη ανάλυσης, τα συνεχή επεισόδια προσφέρουν αλλεπάλληλα ερεθίσματα σχετικά με την κοινωνικοπολιτική συμβολή της Βιβλιοθήκης στην ταυτότητα της Νέας Υόρκης αλλά και, αντίστροφα, στον τρόπο που το ανθρώπινο δυναμικό της πόλης, ακόμα και το πιο αμελητέο ή υποτιμημένο κομμάτι του, μετατρέπεται τελικά σε δομικό συστατικό της.

Είναι μια προσέγγιση ζωντανή, δυναμική και με ατέλειωτα αποθέματα κατανόησης, που παίρνει ως αφορμή την Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης για να μιλήσει στην ουσία για όλες τις βιβλιοθήκες και, τελικά, για τον ίδιο τον άνθρωπο, χωρίς να χάνει ποτέ το χιούμορ, την ελπίδα και την αισιοδοξία της. Ο Γουάιζμαν άλλωστε δε θέλει να παραθέσει απλά ένα εγχειρίδιο λειτουργίας, ούτε μια ξερή εγκυκλοπαιδική καταγραφή, αλλά να αποτυπώσει μέσα από την κάμερά του την φωνή της πόλης του, τον παλμό της, τις πολιτισμικές της δυναμικές. «Η επιστήμη είναι η ποίηση της πραγματικότητας» όμως η κάμερα του Γουάιζμαν είναι η πραγματικότητα της ανθρώπινης ποίησης.

Η ταινία προβάλλεται το Σάββατο, 10 Μαρτίου στις 15:00 στην αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη.


Διαβάστε περισσότερα για το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 2 ως τις 11 Μαρτίου 2018. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.