Το 1981, ο Ισέι Σαγκάουα δολοφόνησε και έφαγε μερικώς την Ολλανδή συμφοιτήτριά του, Ρενέ Χάρτεφελτ, στην πιο διάσημη ιστορία κανιβαλιστικής παρουσίας στη σύγχρονη ιστορία. Ο ίδιος τελικά κρίθηκε νοητικά ανίκανος για να δικαστεί και να καταδικαστεί, επιστρέφοντας στην Ιαπωνία για να ζήσει μια ζωή υπό τη σκιά του εγκλήματός του, να λάβει μέρος σε ακραίες ταινίες πορνό και να αναπαράγει συνεχώς την ιστορία του, από συνεντεύξεις και τηλεοπτικά αφιερώματα μέχρι αιματηρά manga που επένδυαν στο φτηνό σοκ και την γραφική βία, μόνιμα πια εγκλωβισμένος πίσω από την persona που συνδυαστικά δημιούργησαν μαζί τα media και οι προσωπικές του ορμές.
Το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 2 ως τις 11 Μαρτίου 2018. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.
Κατά κάποιο τρόπο, ειρωνικά ο Σαγκάουα έπεσε θύμα μιας κανιβαλιστικής κοινωνίας η οποία δε δίστασε, παρά τις όποιες αντιδράσεις της, να εκμεταλλευτεί στυγνά το έγκλημά του, γεγονός που δεν περνά απαρατήρητο από τους Λουσιάν Καστέν-Τέιλορ και Βερενά Παραβέλ, οι οποίοι πίσω από την ιδιότητα του ντοκιμαντεριστή αποκαλύπτουν και το ανθρωπολογικό τους υπόβαθρο, καθώς δεν έχουν (κατά δήλωσή τους) στόχο ούτε να καταδικάσουν ούτε να προσφέρουν άφεση αμαρτιών στον Σαγκάουα παρά να τον παρατηρήσουν από (ασφυκτικά) κοντά και να προσπαθήσουν να αποκωδικοποιήσουν τι ακριβώς υπάρχει μέσα στο μυαλό του.
Διαβάστε ακόμη: 20ό ΦΝΘ: Στο «Ex Libris: Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης», ο Φρέντερικ Γουάιζμαν διαβάζει ανθρώπους
Και όντως, για το μεγαλύτερο μέρος του «Caniba», η κάμερά τους είναι σχεδόν κολλημένη πάνω στον Σαγκάουα, αφήνοντας ορατά τα σημάδια του χρόνου πάνω του. Ο άνδρας που γεμίζει μόνιμα την οθόνη είναι πια ένας ηλικιωμένος που βασίζεται στη βοήθεια των άλλων για να επιβιώσει, ένα κέλυφος μόνο του ιστορικού εγκληματία που κάποτε σήμαινε η παρουσία του και οι δύο σκηνοθέτες αρέσκονται σε αυτή την αντίθεση, αντιπαραβάλλοντας μόνιμα την τωρινή εικόνα του Σαγκάουα με αυτή που δημιούργησε η κληρονομιά του έργου του, είτε μέσα από τα αμφιλεγόμενης αισθητικής manga που υπέγραψε (τα οποία ο αδερφός του ξεφυλλίζει και ανακοινώνει σε κάθε σελίδα ότι πρόκειται να σταματήσει γιατί τα βρίσκει φριχτά), είτε μέσω των ταινιών πορνό όπου πρωταγωνίστησε και τις οποίες οι Καστέν-Τέιλορ και Παραβέλ δε διστάζουν να ενσωματώσουν στην αφήγησή τους.
Αυτό άλλωστε που ουσιαστικά κάνει το φιλμ τους ανατριχιαστικό, δεν είναι η ίδια η εικόνα του Σαγκάουα αλλά το βάρος της ιστορίας του και η έλλειψη απόστασης που εξαλείφει κάθε υπόνοια ασφάλειας. Ακόμα και όταν ο Σαγκάουα τρώει την αγαπημένη του σοκολάτα εκτός πλάνου, ο ήχος που κάνει η κίνηση των σιαγόνων του φέρνει στο μυαλό συνειρμούς που επιβραβεύουν την υπαινικτική προσέγγιση που φαίνεται να προτιμούν στο μεγαλύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ οι σκηνοθέτες.
Διαβάστε ακόμη: * 20ό ΦΝΘ: «Η φωνή του Αντώνη» ακούγεται καθαρά πέρα από τις λέξεις*
Γιατί ξαφνικά στη μέση της αφήγησης, μια αποκάλυψη σχετικά με τον αδερφό του Σαγκάουα ανατρέπει τα δεδομένα και προσφέρει μερικές ενδιαφέρουσες προεκτάσεις στη σχέση και την αλληλεπίδραση των δύο αδερφών, οι οποίες αποτελούν και τον κύριο ανθρωπολογικό πυρήνα της ταινίας, μακριά από τον τρόμο του εγκλήματος και ανησυχητικά κοντά στον τρόμο της ανθρώπινης ψυχής. Ο Ισέι Σαγκάουα μπορεί να δηλώνει από την αρχή την πεποίθησή του ότι οι κανιβαλιστικές προθέσεις είναι απλά προέκταση της ανθρώπινης σαρκικής επιθυμίας για επαφή («Ποιος δε θέλει να γλείψει τα χείλη του εραστή του;»), όμως η ξαφνική μεταστροφή της προσοχής στο μυστικό του αδερφού του, το οποίο συνοδεύεται και από τις πιο δύσκολες στη παρακολούθησή τους σκηνές της ταινίας, διευρύνει απευθείας το εύρος του «Caniba» και προσφέρει μια ευρύτερη έννοια στον όρο του «κανίβαλου», απρόσμενη και ακόμα πιο τρομακτική μέσα στη ψύχραιμη διατύπωσή της.
Η αδυναμία ωστόσο των Καστέν-Τέιλορ και Παραβέλ να συνεχίσουν με την ίδια ορμή έπειτα από αυτό το κομβικό για την αφήγησή τους σημείο, αποδεικνύει πως όσο έντονη κι αν είναι η παρατηρητική τους ματιά, ταυτόχρονα παραμένει αδύναμη να επεξεργαστεί με επάρκεια όλα αυτά τα ερεθίσματα. Oσο τα πλάνα παραμένουν σε απόσταση αναπνοής από τον Σαγκάουα, τόσο γίνεται και εμφανέστερη η αδυναμία των δημιουργών να βυθιστούν ουσιαστικά στον τρόπο σκέψης του, πέρα από κάποια επιφανειακά και αναμενόμενα συμπεράσματα. Δεν είναι ότι η ματιά τους δεν έχει διεισδυτική δύναμη, όμως, και πάλι μοιάζει να μην σκάβει αρκετά βαθιά, εστιάζοντας περισσότερο στο σοκ της απρόσμενης αποκάλυψής τους παρά στην ανθρωπολογική επεξεργασία όλων των άβολων δεδομένων τους.
Διαβάστε ακόμη: 20ό ΦΝΘ: Το «Obscuro Barroco» της Ευαγγελίας Κρανιώτη είναι μια φιλμική εμπειρία
Πριν κλείσει με το «La folie» των Stranglers, τραγούδι που εμπνεύστηκε από την ιστορία του Σαγκάουα, το «Caniba» προλαβαίνει να κάνει κάποια ενδιαφέρονται σχόλια σχετικά με τον φετιχισμό και τα όρια στα οποία μπορεί να οδηγήσει, όμως η πραγματική του ισχύς δε βρίσκεται στην ανάλυση αλλά στην παρατήρηση και αυτό, ανάλογα με την περίσταση, αποδεικνύεται τόσο δύναμη όσο και αδυναμία του. Υπάρχουν σκηνές στην ταινία που δύσκολα θα βγουν από το μυαλό όσων τις δουν. Ομως το σκοτάδι του ανθρώπινου μυαλού θα παραμείνει μέχρι το τέλος το ίδιο πυκνό όσο και στην αρχή.
**H ταινία προβάλλεται το Σάββατο, 10 Μαρτίου στις 20:00 στην αίθουσα Παύλος Ζάννας. **
Διαβάστε περισσότερα για το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
- 20ό ΦΝΘ: Στο «Ex Libris: Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης», ο Φρέντερικ Γουάιζμαν διαβάζει ανθρώπους
- 20ό ΦΝΘ: «Η φωνή του Αντώνη» ακούγεται καθαρά πέρα από τις λέξεις
- 20ό ΦΝΘ: Το «Obscuro Barroco» της Ευαγγελίας Κρανιώτη είναι μια φιλμική εμπειρία
- 20ό ΦΝΘ: Μέσα στην ψυχραιμία του, το «Ανγκάρ: Η Ματωμένη Εποχή» είναι μια σπαραχτική ταινία
- 20ό ΦΝΘ: Στο «Hotel Jugoslavija» κατοικούν όλες οι χαμένες δόξες της πρώην Γιουγκοσλαβίας
- 20ό ΦΝΘ: Τα «Κορίτσια της Χρυσής Αυγής» είναι πρωταγωνίστριες σε ένα τρομακτικό θέατρο του παραλόγου
- 20ό ΦΝΘ: Οι «Μετεωρίτες» είναι μια υπερβατική ανάγνωση της πιο μαύρης σελίδας στη σύγχρονη Τουρκική ιστορία
- 20ό ΦΝΘ: «Το μακρινό γάβγισμα των σκυλιών» ή αλλιώς, ένα παιδί μετράει τις… βόμβες
- 20ό ΦΝΘ: Το «Faithfull» είναι ένα πορτρέτο της Μαριάν Φέιθφουλ υπό τον δικό της, απόλυτο έλεγχο
- 20ό ΦΝΘ: Η Τέχνη ως καταφύγιο στο «Αληθινή Εκρηξη: Η Υστερη Εφηβεία του Ζαν-Μισέλ Μπασκιά»
- 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Η «Φαουέγια» στη χώρα των θαυμάτων
- 20ό ΦΝΘ: «Ο βιασμός της Ρέσι Τέιλορ» παραδίδει ένα σκληρό, διαχρονικό μάθημα ιστορίας
- 20ό ΦΝΘ: Το «Tarzan's Testicles» δεν έχει τον Θεό του! (με την καλή έννοια)
- 20ό ΦΝΘ: Στην «Baronesa», οι φαβέλες είναι γένους θηλυκού
- 20ό ΦΝΘ: Το «Spielberg» είναι ένας ύμνος στον αδιαφιλονίκητο βασιλιά του Χόλιγουντ
- 20ό ΦΝΘ: «Ryuichi Sakamoto: Coda» - Ετσι θέλουμε να «ακούμε» τον κόσμο!
- 20ό ΦΝΘ: «These Are my Hours», η επανάσταση αρχίζει από τη μήτρα
- 20ό ΦΝΘ: To «Πρόσωπα & Ιστορίες» είναι το πορτρέτο που αρμόζει στην Ανιές Βαρντά
- 20ό ΦΝΘ: «Ο Πρίγκιπας και το Ντιμπούκ», μια θαυμαστή ιστορία σινέ-επαναπροσδιορισμού ταυτότητας
- 20ό ΦΝΘ: Τελετή Εναρξης με απενοχοποιημένη διάθεση και Ανιές Βαρντά
- Αυτές είναι οι ελληνικές ταινίες του 20ού Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
- Το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μας δίνει «οδηγίες χρήσης» για το διεθνές διαγωνιστικό του
- To 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κοιτάζει «το ’68 πέρα από το ’68»
- Το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αφιερώνει στην Ανιές Βαρντά
- 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Η Σάρα Ντράιβερ παρουσιάζει 11 αγαπημένες της ταινίες
- Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κλείνει τα 20 και το γιορτάζει
- Ολα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το πρόγραμμα του 20ού Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 2 ως τις 11 Μαρτίου 2018. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.
