Φεστιβάλ / Βραβεία

18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Ευρώπη Αγαπημένη» και πάντα μπερδεμένη

στα 10

O Γιαν Γκάσμαν ενώνει τέσσερις μικρές ιστορίες ζευγαριών στην Ευρώπη του σήμερα, για να αναδείξει τη μεγάλη εικόνα ενός κόσμου που αλλάζει. Σε ένα ντοκιμαντέρ που διακινδυνεύει να είναι ταυτόχρονα στημένο και αναπάντεχα αυθόρμητο.

18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Ευρώπη Αγαπημένη» και πάντα μπερδεμένη

Στη Σεβίλλη, ο 21χρονος Χουάν και η 23χρονη Κάρο ζουν το θαύμα μιας νεανικής αγάπης, όσο η Ισπανία κλυδωνίζεται από την οικονομική κρίση. Ο Χουάν, όμως, δεν έχει κανένα σχέδιο για τη ζωή, κάτι που εκείνη χρειάζεται απεγνωσμένα - ακόμη κι αν δεν μπορεί να γνωρίζει ποιο είναι αυτό.

Η 28χρονη Σιβόν και ο 23χρονος Τέρι ζουν στο Δουβλίνο. Οταν πρωτοσυναντήθηκαν, ερωτεύτηκαν και την πάτησαν με την ηρωίνη, όπως και άλλοι νέοι αυτής της παγωμένης πόλης. Για να συνεχίσουν να ζουν πρέπει να πουν τα δικά τους όχι στην εξάρτηση και τα αντίστοιχα πιο δύσκολα «ναι» σε ό,τι τους κρατάει ζωντανούς κι αγαπημένους.

Στο Ταλίν, η Βερόνικα, μια χορεύτρια 29 ετών και ο σύντροφός της, ο 31χρονος Χάρι, προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με μια οικογένεια «patchwork», καθώς η Βερόνικα πασχίζει να κάνει τον Χάρι να αγαπήσει το γιο της σαν δικό του παιδί.

Στη Θεσσαλονίκη, η Πένυ, 23 ετών, ετοιμάζεται να αφήσει τον αγαπημένο της, τον 31χρονο Νίκο, για να πάει να δουλέψει στην Ιταλία. Το δίλημμά της είναι το δίλημμα που έχουν πολλοί συνομιληκοί της σε μια Ελλάδα σε διαρκή κρίση.

Διαβάστε ακόμη: 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «I Am Dublin», αυτά είναι τα φαντάσματα της Ευρώπης

Europe She Loves 607

O Γιαν Γκάσμαν δεν λέει τίποτα καινούριο για τη σημερινή Ευρώπη που όλοι γνωρίζουμε, είτε βρισκόμαστε γύρω στην ηλικία των ηρώων του. Τα μικρά καθημερινά δράματα των - τόσο διαφορετικών και τόσο ίδιων - ζευγαριών που εναλλάσσονται στην οθόνη, χρωματίζονται μεν από την (οικονομική) κρίση, αλλά παραμένουν ταυτόχρονα και διαχρονικές ιστορίες νέων ανθρώπων όπως αυτοί θα ερωτεύονταν, θα ονειρεύονταν και θα προσπαθούσαν να επιβιώσουν σε οποιαδήποτε ήπειρο και σε κάθε εποχή.

Ισως εκεί βρίσκεται και η πραγματική δύναμη του «Europe She Loves», αφού είναι φανερό πως η φιλοδοξία του δημιουργού του δεν είναι να αποδείξει πόσο δύσκολο είναι να ζεις σε έναν κόσμο που δεν διαθέτει πολύ χώρο για όνειρα, αλλά πόσο απείρως δυσκολότερο είναι να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι σε ένα κόσμο που πρωτίστως σε αναγκάζει να σκεφτείς πώς θα επιβιώσεις.

Διαβάστε ακόμη: 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Larry Gus, θέλω να γίνεις φίλος μου!

Europe She Loves 607

Αφήνοντας την κάμερα ανοιχτή μέσα σε διαμερίσματα που γεμίζουν από σκηνές της καθημερινότητας, ήχους από ανοιχτές τηλεοράσεις που αναπαράγουν τα στατιστικά της κρίσης και την αντήχηση της πραγματικής ζωής, με το focus στις τέσσερις γυναίκες (εξ ου και το «She Loves» του τίτλου - σε κλείσιμο του ματιού με τη θηλυκή Ευρώπη) ο Γκάσμαν είναι φανερό πως θέλει να «εξαφανισει» την παρουσία της καμεράς του και να παραδώσει ένα υλικό όπως αυτό θα προέκυπτε αν όλο αυτό που βλέπαμε δεν ήταν σινεμά,

Δεν το καταφέρνει πάντα, καθώς υπάρχει κάτι το ηδονοβλεπτικό στον τρόπο με τον οποίο κοιτάζει τους ηρωές τους να περπατούν στις πόλεις τους, να κάνουν σεξ, να μιλούν για πράγματα που δεν θα μιλούσαν αν δεν υπήρχε μια κάμερα απέναντί τους. Δεν έχει σημασία ότι δεν την κοιτάνε, αφού ο Γκάσμαν φροντίζει να το υπενθυμίζει με μια «μυθοπλαστική» φωτογραφία που αλλοιώνει έτσι κι αλλιώς το φως με το οποίο είναι φωτισμένη η πραγματικότητα.

Διαβάστε ακόμη: 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Δύο Λαμπεντούζα, ένας κόσμος στη θάλασσα

Europe She Loves 607

Οι πιο αφοπλιστικές του στιγμές «Europe She Love» αναδύονται όταν οι ηρωές του ξεχνάνε και οι ίδιοι πως κάποιος τους κινηματογραφεί και αφήνονται σε μια ανησυχητικά οικεία πραγματικότητα. Μια συζήτηση για τη δίαιτα της γάτας, ένα κάλεσμα για σεξ, ένα τσιγάρο στο παράθυρο, ένα «Θέλω να φύγω» που ακούγεται σαν ήταν εκεί από πάντα: αυτές είναι οι ψηφίδες της μεγάλης εικόνας που αρχίζει να σχηματίζεται σε μια ήπειρο που αναζητά ταυτότητα, νόημα και λίγη... καύλα για να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει.

Το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 11 ως τις 20 Μαρτίου 2016. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.

Διαβάστε ακόμη: