Ο Τζακ Ράιαν είναι πατριώτης πεζοναύτης, αλλά μια πράξη ηρωισμού τον έχει καθηλώσει στο νοσοκομείο. Εκεί θα τον ανακαλύψει, όχι μόνο μια όμορφη γιατρός, αλλά και η CIA που τον προσλαμβάνει ως οικονομικό αναλυτή. Γρήγορα ο Τζακ Ράιαν θ’ ανακαλύψει ότι ο βαθύπλουτος Ρώσος επιχειρηματίας Βίκτορ Τσερέβιν, σχεδιάζει την οικονομική κατάρρευση των ΗΠΑ μέσω τρομοκρατικής επίθεσης, συνδυάζοντας τη διεθνή τρομοκρατία με τα ριψοκίνδυνα κόλπα στο παγκόσμιο χρηματιστήριο. Και φυσικά ο Τζακ Ράιαν, με τη βοήθεια του μέντορά του, θα προσπαθήσει ν’ ανατρέψει την τραγωδία.
Ο Κένεθ Μπράνα, μετά το «Thor», αναλαμβάνει ένα ακόμα (όχι τόσο) βαρύ πυροβολικό, φτιάχνοντας μια ιστορία για τον Τζακ Ράιαν έξω από τα μυθιστορήματα του Κλάνσι, δημιουργώντας το παρελθόν του ήρωα που, ωστόσο, εκτυλίσσεται στις αρχές του 2000. Παρότι ο Μπράνα τοποθετεί την ιστορία στο παρόν, η ταινία αναδύει μυρωδιά ‘70ς, κυρίως γιατί φέρνει, ξανά, αντιμέτωπους πολύ πολύ κακούς Ρώσους με πολύ ηθικούς και ικανούς Αμερικανούς, σ’ ένα στόρι τόσο προβλέψιμο όσο ένα εγχειρίδιο θετικών επιστημών. Η δράση εκτυλίσσεται σε κοσμοπολίτικα ντεκόρ, το χιούμορ δεν λείπει, αλλά η σύγκρουση και το σασπένς για το αν θα σωθεί ή Wall Street δεν έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον.
Ο Κρις Πάιν διαδέχεται στο ρόλο του Τζακ Ράιαν τον Αλεκ Μπόλντουιν («Το Κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη»), τον Χάρισον Φορντ («Παιχνίδια Ολέθρου») και τον Μπεν Αφλεκ («Απόλυτος Κίνδυνος»), και, παρουσιάζοντάς τον σε νεαρή ηλικία, ατσαλάκωτο ακόμα, είναι ταιριαστά clean cut, φωτογενής και ρομαντικός. Απέναντί του, ως ερωτικό ενδιαφέρον, η Κίρα Νάιτλι είναι εξίσου προβλέψιμα κακή, με τη μια ανεξήγητη γκριμάτσα μετά την άλλη και την επίμονη έκφραση ότι κάτι μέσα στο δωμάτιο μυρίζει πολύ άσχημα. Πιο αποτελεσματικοί είναι σε δεύτερους ρόλους ο Κέβιν Κόστνερ, λιγομίλητος και γεμάτος κύρος και ο ίδιος ο Κένεθ Μπράνα σε μια διασκεδαστικότατη καρικατούρα του Ρώσου μεγιστάνα με τη βρώμικη ψυχή – αρκεί να μη μας πει κανείς ότι πήρε το ρόλο του στα σοβαρά.
Ως σκηνοθέτης, ο Μπράνα ξετυλίγει τις σκηνές δράσης με καλά θεμελιωμένες ιδέες και ένταση: μια καλή βερσιόν της τυποποιημένης εκδοχής τους. Τίποτα ωστόσο δεν κάνει την ταινία του να μένει στη μνήμη, παρά το όνομα του ήρωά της. Εάν ο Μπράνα ήλπιζε ότι αυτή θα είναι η αρχή ενός υπέροχου franchise, θα ήταν προτιμότερο να ξαναπιάσει στα χέρια το βαρύ σφυρί του Θορ.
