Οι άνθρωποι και οι Οτομποτ ξαναμάχονται εναντίον των Ντεσέπτικον, αυτή τη φορά με στόχο το κλειδί στο μυστικό που κρύβει η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Νομίζω.

Γιατί θα πάει κανείς να δει τους «Transformers III: Dark of the Moon»; Εάν ο ένας λόγος ήταν η Μέγκαν Φοξ, εξέλιψε, αφότου η ηθοποιός τα έβαλε με τον uber σκηνοθέτη και παραγωγό Μάικλ Μπέι και πήρε πόδι. Η διάδοχός της, Ρόζι Χάντινγκτον-Γουάιτλι, εάν οι άντρες προτιμούν τις ξανθές, είναι μια μερακλίδικα σμιλεμένη Μπάρμπι που παραμένει καθαρή, περιποιημένη, σέξι και ατσαλάκωτη ακόμα και στο κέντρο της καταστροφής του σύμπαντος.

Εάν ο άλλος λόγος ήταν η δράση, επιτυχία, γιατί ο Μάικλ Μπέι, σε αυτό, το δεύτερο σίκουελ των Transformers, της επιτομής των αγορίστικων ταινιών, ξεφορτώνεται ό,τι δεν τρέχει με την ταχύτητα του φωτός κι ό,τι δεν ξεδιπλώνεται, με κωλοτούμπες, από αυτοκίνητο σε εξωγήινο ή σε μηχανή θανάτου και κάνει μια ταινία με 98% σκηνές δράσης, σκηνοθετημένες ώστε προοδευτικά να φτάσουν από τον εντυπωσιασμό μέχρι το εκκωφαντικό έπος. Βέβαια, επειδή ο Μάικλ Μπέι και ξέρει και μπορεί να κατασκευάζει υπερμεγέθεις κόσμους, παρασύρεται και συνεχίζει και αφότου η ταινία θα έπρεπε να έχει τελειώσει, με αποτέλεσμα ο μη φανατικός θεατής ν’ αρχίσει να στοιχηματίζει αν αυτά που βλέπει να πλακώνονται είναι Οτομποτ ή Ντεσέπτικον ή απλώς απορριματοφόρα.

Κι εάν, όπως και θα έπρεπε, ο τρίτος λόγος είναι τα ειδικά εφέ, μπίνγκο! Η ταινία είναι ό,τι θα μπορούσε κανείς να ευχηθεί σε state of the art ψηφιακά εφέ και επεξεργασία, κι αυτό οφείλεται τόσο στα SFX, όσο και, αν όχι περισσότερο, στη σκηνοθεσία του Μάικλ Μπέι που καταφέρνει να δώσει στις εικόνες του μια υφή αγωνίας και απειλής – γι’ αυτό και, συγχωρέστε με, η ταινία λειτουργεί ακριβώς το ίδιο καλά και στην 2D εκδοχή της. Τα ειδικά εφέ και η φανταστική υπερβολή των πλασμάτων είναι που την κάνουν θεαματική, όχι το 3D.

Οι Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Πάτρικ Ντέμσι, Τζον Μάλκοβιτς και Τζον Τορτούρο στους δεύτερους ρόλους είναι γραφικοί, ο αμερικανικός πατριωτισμός ξεχειλίζει από παντού, το σενάριο είναι για γέλια. Εντούτοις, ή γι’ αυτό ακριβώς, το «Transformers III: Dark of the Moon» είναι ένα αυθεντικό blockbuster του καλοκαιριού σε XL μέγεθος.