Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τα στιβαρά μπράτσα και το πλατύτερο κι απ’ την Ομόνοια στέρνο του Ντουέιν Τζόνσον μπορούν να σώσουν την Καλιφόρνια από το μεγαλύτερο σεισμό της ιστορίας κι έναν ακόμα μεγαλύτερο απ’ τον πρώτο κι ένα τσουνάμι; Καμία. Είναι εξαιρετικά απολαυστικό να τον βλέπεις να το κάνει; Είναι.

Στην προκείμενη περίπτωση, ο Ντουέιν είναι ο Ρέι, πιλότος διασωστικών ελικοπτέρων που έχει κάνει και στο Αφγανιστάν κι είναι παλικάρι. Οταν το ρήγμα του Σαν Αντρέας απειλεί να ισοπεδώσει την Καλιφόρνια, δηλαδή τον κόσμο, ο Ρέι μαζί με την πρώην γυναίκα του που αγαπά ακόμα, παρότι εκείνη τα έχει φτιάξει μ’ έναν άτιμο επιχειρηματία, αγωνίζεται να βρει την κόρη του, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο των σεισμών, παρέα με το νέο της φλερτ και τον μικρό του αδελφό.

Μια αμερικανική ταινία καταστροφής που σέβεται τον εαυτό της, είναι απαραίτητο να περιέχει τα σχετικά πατριωτικά και ηθικά μανιφέστο – έτσι, συχνά-πυκνά, η δράση διακόπτεται από ανθρωπιστικά διαλείμματα, όπου είτε ο Ρέι μιλά στη γυναίκα του για το πόσο την αγαπά, πόσο αγαπά τη ζωή, την οικογένειά τους, τον κήπο τους, είτε η αμερικανική σημαία κυματίζει στο αεράκι, προοιωνίζοντας ή επιβεβαιώνοντας αργότερα, ότι όλα θα πάνε καλά και ό,τι έχει ραγίσει, γάμος ή πεζοδρόμιο, μπορεί να ξαναχτιστεί από την αρχή.

Ως περιπέτεια καταστροφής, ωστόσο, το «San Andreas» παραδίδει και με το παραπάνω αυτό που υπόσχεται: με το παραπάνω, στην κυριολεξία. Ενας σεισμός δε φτάνει, γι’ αυτό έρχεται κι ένας δεύτερος και μετά ένα τσουνάμι κι εκτός από το skyline του Σαν Φρανσίσκο που γκρεμίζεται σαν ντόμινο, πέφτει και το υδάτινο Φράγμα του Χούβερ και η πορτοκαλί γέφυρα κι ολόκληρα τα Pacific Heights κι αυτή ακόμα η Κάιλι Μινόγκ που εμφανίζεται και μισή σκηνή και ποτέ ξανά.

Πριν απ’ όλα αυτά, έχουμε δει ήδη από την έναρξη και μια υπέροχη επιχείρηση διάσωσης αβοήθητης νεανίδος σε μια χαράδρα, η οποία ανεβάζει μεμιάς την αδρεναλίνη στο κόκκινο και δεν την αφήνει να πέσει (εκτός από τα συναισθηματικά διαλείμματα που είπαμε παραπάνω). Και δίπλα στον Ντουέιν βρίσκονται η σύζυγος Κάρλα Γκουτζίνο κι η κόρη (λίγο πιο μακριά) Αλεξάντρα Νταντάριο, που καταλαβαίνουμε ότι μοιράζονται γονίδια, γιατί εκτός από σπορτίβες κι εύστροφες, έχουν και πληθωρικό μπούστο που με κάθε δόνηση απειλεί να ξεφύγει από το μπλουζάκι.

Η ένταση, η αγωνία και η αληθοφάνεια δε φτάνουν εκείνες ενός «The Impossible», αλλά αυτό δεν είναι και το ζητούμενο. Με χιούμορ και μαεστρία, η ταινία είναι μια υπερβατική περιπέτεια του ενός, δηλαδή του Ντουέιν, που μόνος θα φέρει τη σωτηρία, καθώς το γκρουπ των επιστημόνων που μελετά τους σεισμούς (με επικεφαλής τον Πολ Τζιαμάτι), κατά κύριο λόγο περιφέρεται στο εργαστήριο μονολογώντας «oh, no, έρχεται κι άλλος ένας», ενώ η δαιμόνια ρεπόρτερ Καλίντα του «Good Wife» καταγράφει τα πάντα με την κάμερα. Αλλά, να, λίγο να σηκώσει το φρύδι ο The Rock, λίγο να περπατήσει με τα χέρα και τα πόδια που δεν κλείνουν από τα μούσκουλα, λίγο να χαζέψει σκεφτικός κι αποφασισμένος τα απολύτως generic αλλά εντυπωσιακά CGI διαλυμένων πόλεων και το «San Andreas», ελλείψει κι άλλων παρόμοιων μεγαθηρίων αυτό το καλοκαίρι, εξασφαλίζει την ποπ-κορν επιτυχία της θερινής σεζόν.

Διαβάστε ακόμη: «San Andreas» - Οι ταινίες καταστροφής δεν πέθαναν ακόμη!