Ενα εξάχρονο παιδί μπορεί να κάνει ελάχιστα πράγματα και καταλαβαίνει εξίσου λίγα. Αλλά νιώθει πολλά. Ο μικρός Βάνια, που ζει στο ορφανοτροφείο, πρόκειται να υιοθετηθεί σύντομα από μια νέα οικογένεια στην ηλιόλουστη Ιταλία. Κάτω από έναν καθαρό ουρανό, μια νέα ζωή θα αρχίσει. Ο Βάνια αισθάνεται όμως, ότι κάποιος δεν μπορεί να αρχίσει μια νέα ζωή όταν δεν ξέρει ακόμη την παλιά. Αποφασίζει να βρει τη μητέρα του, αλλά για να κλέψει τα στοιχεία της από τα αρχεία πρέπει πρώτα να μάθει να διαβάζει. Μελετώντας, μαθαίνει άλλους μηχανισμούς που κυβερνούν τον κόσμο των ενηλίκων: τη διαφθορά της αστυνομίας, την απληστία των γραφειοκρατών για τους οποίους οι ξένες υιοθετήσεις είναι πηγή μεγάλου εισοδήματος και τη γενική αδιαφορία τους για τη μοίρα του παιδιού. Αντίθετα από τους ενηλίκους, ο Βάνια αναλαμβάνει την ευθύνη για τον εαυτό του και για τις αποφάσεις του.